چکیده:
مقنن میزان جبران خسارت آسیب استخوانی را با توجه به نوع صدمات تقنین نموده اما مرتبه صدمات از حیث شدت مشخص نشده است. تشخیص صدمات با توجه به تخصصی بودن آن بر اساس ماده 136 ق.آ.دک. بر عهده متخصصان پزشکی قانونی قرار گرفته و در این میان نقشی جز صدور حکم مطابق نظر کارشناسی برای قاضی تعریف نگردیده است. دستهبندی مرتبه صدمات از شدید به ضعیف و ارائه ضابطه تناسب میان مرتبه شدت صدمه و میزان جبران خسارت میتواند به عنوان معیاری برای بررسی دقیقتر نظرات متخصصان پزشکی قانونی توسط قضات به عنوان رویه قضایی در حال حاضر و نیز اصلاحات آتی تقنینی بکار گرفته شود. استخراج ضابطه مذکور در تعیین ارش صدمات و یا اعضا فاقد دیه مقدر به عنوان یک معیار عینی، کاربرد خواهد داشت. بر اساس مطالعه و تحلیل کتب و اسناد، این نتیجه حاصل شد که صدمات استخوانی به ترتیب شدت عبارت از کنده شدن، خردشدگی، شکستگی، ترک برداشتن، دررفتگی و موضحه میباشند. این ترتیب لازم است از طرفی در مرحله تشخیص مرتبه شدت صدمه و نیز تعیین ارش به تناسب دیه مقدر برای صدمات مذکور توسط متخصصان پزشکی قانونی و از طرف دیگر توسط قضات درمرحله تطبیق نظر کارشناسی با ضابطه ارائه شده مراعی باشد
The lawmaker has determined the amount of compensation for bone injuries in accordance with the type of the injuries, however, the degree of those injuries in terms of seriousness has not been determined. As determining the injuries is an expert job it is to be done by experts as per Article 139, civil procedure code and here no role other than issuing judgment based on the opinion of the expert is defined for the judge. Categorizing the degree of injuries from severe to minor together with the Principle of proportionality of the degree of an Injury and the amount of compensation can be useful as a criterion for judges to examine the opinions of experts of forensic medicine as a judicial precedent now as well as future legislative reforms. Formulating the mentioned principle for the determination of compensation or determination of diyah for body parts with no specified diyah will be useful as an objective criterion. After studying and analyzing books and documents, we came to the conclusion that bone injuries in order of seriousness are: avulsion fracture, comminuted fracture, simple fracture, hairline fracture, dislocation, and bone-clearing wound.
خلاصه ماشینی:
کاربرد ضابطه تناسب صدمات استخوان و ميزان جبران خسارت در ارش ؛ از تعيين توسط متخصص تا تطبيق و حکم توسط قاضي | محمدحسين شاکر اشتيجه | دانشجوي دکتري حقوق جزا و جرم شناسي، دانشکده الهيات و معارف اسلامي، دانشگاه آيت الله حائري (ره )، ميبد، ايران | اردوان ارژنگ |دانشيارگروه فقه وحقوق اسلامي،دانشکده الهيات و معارف اسلامي، دانشگاه آيت الله حائري (ره )،ميبد،ايران | عباس کلانتري خليل آباد | دانشيار گروه فقه و حقوق اسلامي، دانشکده الهيات و معارف اسلامي، دانشگاه آيت الله حائري (ره )، ميبد، ايران | حميد صديقيآخا | دانش آموخته دکتري پزشکي قانوني، دانشگاه تهران ، ايران چکيده مقنن ميزان جبران خسارت آسيب استخواني را با توجه به نوع صدمات تقنين کرده ، اما مرتبه صدمات از حيث شدت مشخص نشده است .
حقوق موضوعه ، اين صدمه را در ماده ۵۷۱ قانون مجازات اسلامي با عنوان شلل يا از کار افتادگي کامل عضو ذکر کرده و ميزان جبران خسارت براساس نظريه مشهور فقها تقرير يافته است .
۲-۲-۲- صدمات استخواني فاقد ديه مقدر مقنن با ضابطه اي که بيانگر نسبتي از ديه قطع عضو بوده ، به بيان ميزان جبران خسارت برخي صدمات وارده بر استخوان پرداخته است که ميتوان در مورد تعيين ارش نيز از اين ضابطه بهره جست .
» هرچند مقنن در ماده ۶۵۳ و ۶۵۴ قانون مجازات اسلامي به بيان ديه مقدر صدمات شکستگي، ترک برداشتن ، دررفتگي و موضحه استخوان دنده پرداخته لکن ارش را به عنوان جبران خسارت صدمه کندن دنده تعيين کرده است .