چکیده:
رابطه میان هویت و نظم منطقه ای در سالهای پس از جنگ سرد و بین المللی شدن منازعات قومی اهمیت یافت. هویت گرایی، پس از پایان نظام دوقطبی، در نقاط مختلف جهان از جمله خاورمیانه، قفقاز و بالکان، بی ثباتی دولت ها و تشدید پویش های امنیتی منطقه ای و بین المللی را در پی داشت. این تحولات، کنش گروه های هویت گرا و تاثیر آن در سطوح فراملی را در کانون توجه پژوهشگران و سیاست گذاران قرار داد. پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی مشخصا به دنبال پاسخ به این پرسش است که کنش نیروهای هویت بنیاد خاورمیانه چه تاثیری بر شکل گیری و تحول الگوهای نظم منطقه ای دارد؟ گروه های هویت بنیاد فروملی و فراملی بازیگران اصلی محیط امنیتی خاورمیانه بوده که با تضعیف یا دگرگونی ساختار دولت ها و شکل دهی به ائتلاف های منطقه ای و بین المللی بر الگوهای نظم منطقه ای موثرند.
The relationship between identity and regional order became important in the years following the Cold War and the internationalization of ethnic conflicts. Since the end of the bipolar system, identityism has led to instability in governments and intensified regional and international security efforts in various parts of the world, including the Middle East, the Caucasus, and the Balkans. These developments have focused the actions of identity-oriented groups and their impact at the transnational level on researchers and policy makers.The present study specifically seeks to answer the question of what effect the action of the identity forces of the Middle East on the formation and evolution of patterns of regional order? The identity groups have been key players in the Middle East security environment, influencing patterns of regional order by weakening or transforming the structure of governments and forming regional and international coalitions.key words: Middle East, regional order, identity, Identity groups.
خلاصه ماشینی:
نظم کنونی خاورمیانه بر مبنای الگوهای موازنه قوا و انباشت قدرت استوار است، با وجود این، بررسی روند تحولات منطقهای و بینالمللی حکایت از آن دارد که در بلندمدت دگرگونی ساختار امنیتی منطقه امری محتوم و متأثر از کنش نیروهای هویتبنیاد است.
در این بین ماهیت متحول نظام بینالملل و استعداد کنونی آن برای بازتعریف نقش و منافع منطقهای قدرتهای بزرگ در کنار ناکارآمدی دولتهای منطقه در پاسخ به مطالبات سیاسی اجتماعی جوامع، فضای کنش بازیگران هویتی با مطالبات سیاسی- اجتماعی را فراختر نموده و ساختار امنیتی خاورمیانه را بیش از هر زمان دیگری مستعد دگرگونی ساخته است.
تحرک گروههای هویتگرای عربی در دوران جنگ سرد گرچه در شکلدهی به نظم منطقهای پایدار ناکام و صرفاً در تغییر ساختار برخی از دولتهای محافظهکار عربی از جمله مصر، سوریه و عراق مؤثر بود، اما کنشورزی آنها آغازگر روندی از تحولات هویتگرایانه در لایههای اجتماعی خاورمیانه بود که در سالهای پس از جنگ سرد در دگرگونی نظم منطقهای و حتی بینالمللی تأثیر داشت.
3. صورتبندیهای نوین هویتی و نظم منطقهای در حال ظهور در دوران معاصر علیرغم تعلقخاطر به هویت عربی و اسلامی از تمایلات وحدتطلبانه و نفوذ گروههای هویتبنیاد فراملی از جمله پانعربیسم و اسلامگرایی در سطوح اجتماعی و دولتی خاورمیانه کاسته شده است (Ayub, 1995, p.
The Hegemonic Position of the Dollar and the Prospect of its Challenge by the Euro and the Yuan Gholamreza Karimi Associate Professor, International Relations Department, Kharazmi University, Tehran, Iran.