چکیده:
میانگین عمر بالای تأسیسات سطح الارضی، ورود به نیمه دوم عمر میادین بزرگ، کاهش ضریب بازیافت مخازن نفتی و عقب ماندگی ایران از توسعه میادین مشترک از مهمترین چالشهای بخش بالادستی صنعت نفت ایران است لذا با توجه به عدم امکان تامین مالی و سرمایه لازم از محل منابع داخلی ضروری است، سرمایهگذاری خارجی و روشهای قراردادی آن در این حوزه بیش از پیش دیگر مورد توجه قرار گیرد، بهمین دلیل در این پژوهش، عملکرد مالی- اقتصادی الگوی قراردادهای خدماتی ایران و عراق در راستای جذب سرمایهگذاری خارجی و تامین مالی پروژههای توسعه و بهره برداری از میادین نفتی، بررسی و مقایسه میگردد. در این راستا از تکنیک شبیهسازی مالی و تحلیل حساسیت نرخ بازده سرمایهگذاری پیمانکار نسبت به تغییرات پارامترهای مالی الگوهای قراردادی مذکور استفاده شده است. نتایج نشان میدهد، الگوی قراردادی آیپیسی در مقایسه با بیع متقابل ضمن ایجاد انگیزههایی در پیمانکار برای تحقق تولید صیانتی، نتایج اقتصادی مطلوبتری برای پیمانکار فراهم مینماید اما الگوی قراردادهای خدماتی عراق بدلیل کوتاهتر بودن دوره بازگشت سرمایه که منجربه تسهیل تامین مالی پروژه و کاهش ریسک هزینههای سرمایهای میگردد بویژه در قیمتهای بالای نفت برای پیمانکار، جذابیت بالاتری دارد.
The high average life of onshore facilities, entering the second half of the life of large fields, reducing the recovery factor of oil reservoirs and Iran's backwardness from the development of common fields are the most important challenges of the upstream part of Iran's oil industry.Due to the impossibility of financing and necessary capital from domestic sources, it is necessary to pay more attention to foreign investment and its contractual methods in this field. Therefore, in this study, the financial-economic performance of Iran's service contracts model and Iraq is being studied and compared in terms of attracting foreign investment and financing projects for the development and exploitation of oil fields. in this regard, the financial simulation technique and sensitivity analysis of the contractor's rate of return on the changes in the financial parameters of the contractual models have been used. The results show that the IPC contract model provides better economic results for the contractor compared to buy back while motivating the contractor to achieve safe production, but the Iraqi service contract model due to the shorter payback period, which facilitates financing the project and reduces the risk of capital expenditure, especially at high oil prices is more attractive to the contractor.
خلاصه ماشینی:
Iran Petroleum Contracts (IPC) در اين مقاله پس از ارائه توضيحاتي در بيان مباني نظري و پيشينه تحقيق ، مدل مالي هريک از الگوهاي قراردادهاي خدماتي ايران و عراق يعني الگوي قراردادي بيع متقابل ، آيپيسي و قراردادهاي خدماتي عراق بر مبناي نرخ بازده سرمايه گذاري ١٦ درصد براي پيمانکار شبيه سازي شده است سپس تحليل حساسيت شاخص مذکور نسبت به تغييرات مؤلفه هاي اقتصادي قرارداد ازجمله قيمت نفت ، نرخ افت توليد، هزينه هاي سرمايه اي و عملياتي و نرخ پايه حق الزحمه مورد بررسي قرار ميگيرد و درنهايت با ارائه تحليل هاي مقايسه اي از نحوه تغييرات نرخ بازده سرمايه گذاري پيمانکار در سه الگوي قراردادي مذکور ضمن تبيين نقاط قوت و ضعف عملکرد مالي اين قراردادها، پيشنهاداتي جهت تعديل برخي شروط مربوط به نظام مالي قراردادهاي آيپيسي مطرح شده است .
(مکميلان و هونز١، ٢٠٠٠) به همين دليل نيز در پژوهش حاضر جهت بررسي و مقايسه عملکرد مالي - اقتصادي الگوي قراردادهاي خدماتي ايران و عراق در راستاي جذب سرمايه گذار خارجي و تأمين مالي پروژه هاي توسعه و بهره برداري از ميادين نفتي از تکنيک شبيه سازي مالي و تحليل حساسيت نرخ بازده سرمايه گذاري پيمانکار نسبت به تغييرات پارامترهاي مالي الگوهاي قراردادي مذکور اعم از قيمت نفت ، هزينه هاي سرمايه اي و عملياتي پروژه ، نرخ افت توليد ميدان ، نرخ پايه حق الزحمه پيمانکار استفاده شده است .
چشم انداز آتي قيمت هاي جهاني نفت در سه سناريو قيمتي )به تصویر صفحه رجوع شود) منبع : ٢٠٢٠ EIA Annual Energy Outlook ب ) مفروضات فني و قراردادي: جزئيات اطلاعات فني و قراردادي فاز دوم طرح توسعه ميدان نفتي منتخب در قالب الگوهاي قراردادي پژوهش براساس جداول ذيل ميباشد.