چکیده:
پژوهش حاضر به بررسی رابطه میزان پیچیدگی، رسمیت و تمرکز با دانشآفرینی کارکنان در شهرداریهای شهر ساوه پرداخته است. این پژوهش، در روششناسی توصیفی - پیمایشی می باشد. جامعه آماری این تحقیق، جامعه آماری این پژوهش کارکنان شهرداریهای شهر ساوه به تعداد 440 نفر میباشند. حجم نمونه از جدول کرجسی و مورگان (1972) 205 نفر به روش نمونهگیری تصادفی طبقهای انتخاب شدهاند. ابزار جمعآوری دادهها پرسشنامه میباشد. پرسشنامه ساختار سازمانی رابینز (2007) شامل ۲۴ سئوال، پرسشنامه خلق دانش توسط سانکوسکا (2013) شامل 8 گویه میباشد. همچنین برای انجام تجزیهوتحلیل دادهها از نرافزارهای SPSS استفاده شده است. در نتیجه فرضیه اول، بین میزان پیچیدگی و دانشآفرینی کارکنان در شهرداریهای شهر ساوه رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. فرضیه دوم، بین میزان رسمیت و دانشآفرینی کارکنان در شهرداریهای شهر ساوه رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. فرضیه سوم، بین میزان تمرکز و دانشآفرینی کارکنان در شهرداریهای شهر ساوه رابطه وجود دارد.
خلاصه ماشینی:
١٠٠ شکل ٢: ضرايب معناداري فرضيه اصلي پژوهش در مدل جهت فرضيات پژوهش (به تصویر صفحه رجوع شود) بر طبق نتايج به دست آمده از آزمون t، رابطه بين ميزان پيچيدگي و دانش آفريني کارکنان در شهرداريهاي شهر ساوه ؛ رابطه بين ميزان رسميت و دانش آفريني کارکنان در شهرداريهاي شهر ساوه ؛ و رابطه بين ميزان تمرکز و دانش آفريني کارکنان در شهرداريهاي شهر ساوه را نشان مي دهد در سطح اطمينان ٩٩ درصد معنادار شده و در اندازه گيري سازه هاي خود سهم معناداري را ايفا کرده اند و فرضيات فرعي پژوهش نيز تاييد شدند.
H0B0 H1B0 بر طبق نتايج به دست آمده از ضريب مسير و آماره t که در شکل هاي ١ و٢ و جدول ٣، مشخص شده است بين ميزان پيچيدگي و دانش آفريني کارکنان در شهرداريهاي شهر ساوه در سطح اطمينان ٩٩ درصد رابطه معناداري وجود دارد (به ميزان ٠.
H0B0 H1B0 بر طبق نتايج به دست آمده از ضريب مسير و آماره t که در شکل هاي ١ و٢ و جدول ٣، مشخص شده است بين ميزان رسميت و دانش آفريني کارکنان در شهرداريهاي شهر ساوه در سطح اطمينان ٩٩ درصد رابطه معناداري وجود دارد.
H0B0 H1B0 بر طبق نتايج به دست آمده از ضريب مسير و آماره t که در شکل هاي ١ و٢ و جدول ٣، مشخص شده است بين ميزان تمرکز و دانش آفريني کارکنان در شهرداريهاي شهر ساوه در سطح اطمينان ٩٩ درصد رابطه معناداري وجود دارد.
حسين رضازاده در پژوهشي که در سال ١٣٨٢ با عنوان بررسي رابطه ي ساختار سازماني و دانش آفريني سازماني در سازمان تأمين اجتماعي تهران انجام داد، به اين نتيجه رسيد که بين پيچيدگي سازماني و دانش آفريني سازماني رابطه ي معکوس و منفي وجود داردکه اين موردها با يافته هاي اين پژوهش همخواني دارد.