چکیده:
هدف از این پژوهش ارائه الگوی عوامل مؤثر بر ارتقای تابآوری کارکنان اقماری در شرکت پایانههای نفتی ایران بود. این پژوهش با استفاده از رویکرد کیفی و با روش تحلیل مضمون به شیوه استقرایی و نیازمحور انجام شد. مشارکتکنندگانِ این پژوهش کارکنان اقماری شرکت پایانههای نفتی ایران به تعداد 2000 نفر بودند. ابزار جمعآوری دادهها، مصاحبه نیمه ساختاریافته بود که پس از مصاحبه با 10 نفر به اشباع رسید. روایی محتوایی و اعتبار یابی الگوی تحقیق توسط متخصصان مورد تأیید قرار گرفت. یافتهها نشان داد که چهار عاملِ خانوادگی، فردی، اجتماعی و سازمانی بر تابآوری کارکنان اقماری مؤثر است که از بین آنها، عوامل فردی بیشترین و عوامل اجتماعی کمترین میزان تأثیرپذیری را داشتند. شناخت این عوامل توسط کارکنان اقماری و افزایش مهارتهای موردنیاز برای مواجهه با آن میتواند بر ارتقا تابآوری آنان مؤثر باشد.
The purpose of this research was to suggesting a model of factors affecting on promoting the resilience of rotating staff in Iranian Oil Terminals Company. This research was conducted using qualitative method and thematic analysis based on inductive and need-based method. The statistical population of this research was the rotating staff of Iranian Oil Terminals Company. The statistical population of this study was 2000 people. The data collection tool was a semi-structured interview that was saturated after interviewing with 10 experts in this field. Content validity of research model was confirmed by subject matter experts. Findings showed that four factors including, family factors, individual factors, Social factors and organizational factors affects rotating staff resilience and among these factors, Individual factors have the highest and social factors have the least impact. Understanding these factors by rotating staff and increasing the skills needed to deal with, can improve their resilience.
خلاصه ماشینی:
همانطور که از جدول (۱) ملاحظه می شود، با توجه به بررسی تحقیقات پیشین و پژوهش هایی که در زمینه الگوی عوامل موثر بر ارتقای تاب آوری کارکنان اقماری ارائه شــده است ، مشاهده گردید که تحقیقات پیشین بر روی کارکنانی که مشاغل آنان ماهیت اقماری نداشته انجام شده و با توجه به اینکه مشاغل اقماری دارای شرایط خاص کاری در محیط های عملیاتی و شرایط آب و هوایی نامناسب و همچنین دور بودن کارکنان از خانواده می باشــد، مســائل و ماهیت مشکلات آنان متفاوت و بیشتر بوده و از اهمیت ویژهای برخوردار است .
بنابراین ، انجام تحقیق کیفی عمیق و جامع ، جهت شناسایی (به تصویر صفحه مراجعه شود) عوامل موثر بر ارتقای تاب آوری کارکنان اقماری که در مناطق عملیاتی جنوب کشــور مشــغول به کار هستند، به منظور بهبود کیفیت زندگی آنان ، کاهش حوادث عملیاتی و افزایش بهره وری ضروری به نظر می رســید.
از ایــن رو، در این تحقیق ، به ارائه الگوی عوامل موثر بــر ارتقای تاب آوری کارکنان اقماری در شــرکت پایانه های نفتی ایران پرداخته شده است .
کارکنان با شــناخت مســائل نشــأت گرفته از عوامل خانوادگی و با افزایش مهارت های ویژه مقابله با عوامل تنش زا و ایجاد استرس ، می توانند فشارهای روانی و عصبی خود و خانواده را مدیریت و کاهش دهند که به نوبه خود می تواند تأثیر بسیار زیادی در تاب آوری آنان در زمان کار باشد.