چکیده:
شهرها و کلانشهر، نوع جدیدی از مشکلات را تولید میکنند. مدیریت زباله، کمبود منابع، آلودگی هوا، نگرانی سلامت انسان، ترافیک و کهنگی زیرساخت مشکلاتی در میان پایه فنی، فیزیکی و مشکلات موادمیباشد. اطمینان از شرایط قابل زندگی در چارچوب چنین رشد سریع جمعیت شهری در سراسر جهان نیاز به درک عمیقتر از مفهوم شهر هوشمند دارد. ضرورت پیرامون این چالشها باعث شد بسیاری از شهرها در سراسر جهان برای یافتن راههای دقیق برای مدیریت آنها تلاش کنند. هدف پژوهش حاضر بررسی شاخصهای شهر هوشمند پایدار مطالعه موردی شهر شیراز میباشد. روش اجرای پژوهش توصیفی، پیمایشی میباشد و جامعه آماری تعداد 483 نفر مهندسین و شهرسازان شهر شیراز میباشد نمونه آماری تعداد 214 نفر میباشد که با استفاده از پرسشنامه 28 سوالی شاخصهای شهر هوشمند پایدار مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند یافتهها نشان دادند یافتهها نشان دادند بین حکمروایی هوشمند، جابجایی هوشمند، ساختوساز هوشمند و شهر هوشمند پایدار و شهر هوشمند پایدار شیراز رابطه مثبت و معنادار وجود دارد.
خلاصه ماشینی:
يک شهر هوشمند پايدار مي تواند ترکيبي از موارد زير باشد: منطقه شهري توسعه يافته بخش عمومي هوشمند و پايدار زيرساخت يکپارچه ۳2 حمل و نقل هوشمند ايمني و امنيت فيزيکي هوشمند سلمت هوشمند آموزش هوشمندانه دانش هوشمند و به اشتراک گذاري دانش و آگاهي هاي اجتماعي ساختمان هاي پايدار با ابزارها و لوازم خانگي هوشمند مصرف پايدار و کاربراني که مصرف انرژي و آب را کنترل مي کند، محيط زيست پايدار، تميز و سبز با کنترل کيفيت هوا و مديريت پسماندهاي جامد و مايع راه حل هاي هوشمندانه جهت ارائه خدمات و زيرساخت هاي بهتر تجارت هاي هوشمندتر مبتني بر فناوري هاي ديجيتال ، اقتصاد سبز انرژي هاي تجديد پذير يک شهر هوشمند بهعنوان يک اکوسيستم بزرگ مبتني بر داده عمل ميکند و با جمعآوري دادههاي ساکنان، وسايل نقليه، ساختمانها، زيرساختها و تمامي عوامل موجود در يک شهر، علوه بر بهبود زندگي شهروندان، تأثيرات منفي زيست محيطي موجود در شهرها را به حداقل ميرساند و به طور مداوم در تلش است که با برقراري ارتباطات بهتر با بخشهاي مختلف، بهرهوري را به حداکثر برساند.
با توجه به تعاريف متنوعي که براي شهر هوشمند وجود دارد، ممکن است هر فردي با ديدگاه خود شهري را بهعنوان هوشمند تلقي کنند؛ در شهرهاي هوشمند تاکيد عمده بر ساخت زيرساختهاي ICT شده که باعث رشد پايدار اقتصاد و ارتقاي کيفيت زندگي از طريق مديريت منابع طبيعي و نظارت مشارکتي شود، شهري که در آن تکنولوژيهاي گوناگون جهت بهبود زندگي شهروندان با هم ترکيب و مورد استفاده قرار ميگيرد.