چکیده:
برای ایجاد و توسعهی صلح، دو عامل نقش تعیینکننده دارند: «گفتوگوی چندجانبهی میانفرهنگی» و «آموزش صلح». پژوهش حاضر تلاشی است در جهت تدوین یک برنامهی درسی صلحمحور با استفاده از آموزههای فلسفه یا بینش میانفرهنگی. در این پژوهش که با روش تحلیلی-استنتاجی صورت گرفته است، ابتدا با استناد به دیدگاههای صاحبنظران و یافتههای پژوهشهای پیشین، از ضرورت نگاه میان فرهنگی به صلح و آموزش صلح گفتهایم. سپس به بررسی مختصر و نقد طرحهای صلح پیشین و همچنین مطالعات آموزش صلح پرداختهشده است. آنگاه با معرفی «فلسفهی میانفرهنگی» و برشمردن برخی خصوصیات آن، دلالتها و امتیازات این اندیشهی فلسفی را که میتواند برای ساخت یک برنامهی درسی صلح محور مورداستفاده قرار گیرد بیان نمودهایم. آموزههایی مثل: حقیقت منتشر، توجه به «دیگری»، گفتوگومحوری و توجه به مسائل عینی جامعه و بررسی انضمامی آنها. در پایان، ویژگیهای یک برنامهی درسی صلحمحور با رویکرد میانفرهنگی در چهار بخش: اهداف، محتوا، رویکردهای یاددهی-یادگیری و روشها و رویکردهای ارزشیابی بیانشده است. ویژگیهایی که میتواند برای تدوین یک برنامهی درسی صلحمحور با رویکرد میانفرهنگی مورداستفاده قرار گیرد.
To establish peace, there are two key factors: “intercultural polylog” and “peace education”. This study aims to design peace-axis curriculum based on the teaching of intercultural philosophy. This research was done through descriptive-analytical method. According to the views of scholars and the findings of previous studies, we have mentioned the need for a cross-cultural perspective on peace and peace education. First, a brief review and critique of past peace plans and peace education studies have been addressed. Then by introducing "intercultural philosophy" and listing some of its features, the implications and privileges of this philosophical thought that can be used to build a peace-axis curriculum is mentioned. The doctrines such as: published truth, attention to "the other", the dialogue-centered issue, and attention to the objective problems of society and their incorporative study. In the end, features of a peace-axis curriculum are expressed in four sections: goals, content, learning-teaching and evaluation approaches, along with features that can be used to design a Peace-axis curriculum with an intercultural approach.
خلاصه ماشینی:
باوجود اينکه ضرورت آموزش صلح در اکثر کشورهاي دنيا به عنوان يک آموزش مدون مطرح شده و در تمامي برنامه هاي درسي رخنه نمـوده اسـت ، تحقيقـات نشـان داده است که اين برنامه ها در همه ي کشورها و نيز در کشور ما از انسجام و جامعيـت کـافي برخـوردار نيست (فتحي واجارگاه و اسلامي، ١٣٨٧، فـلاح نـودهي، ١٣٨٨، تيـغ بخـش ، سـعادتمند و کشـتي آراي، ١٣٩٦).
Towards Intercultural philosophy of Education به موضوعات و مسائل اجتماعي ازجمله صلح ؛ و تمهيدي باشد براي آموزش صلح بر اسـاس يـک برنامه ي درسي صلح محور منسجم و همه جانبه نگر که با رويکرد ميان فرهنگي تهيـه شـده باشـد.
١- فلسفه ي ميان فرهنگي چيست و چه آموزه هايي براي ايجاد صلح دارد؟ ٢- فلسفه ي ميان فرهنگي، چه دلالت هايي ميتواند براي سـاختن يـک برنامـه ي درسـي صـلح محور داشته باشد؟ به عبارت ديگر، يک برنامه ي درسي صـلح محـور بـا نگـاه ميـان فرهنگـي، چـه ويژگيهايي دارد؟ روش پژوهش روش تحقيق اين تحقيق ازنظر طرح ، جزو تحقيقات کيفي است که با روش تحليلي-استنتاجي صورت گرفته است .
ابزار و روش گردآوري اطلاعات با استفاده از سندکاوي در اينترنت و کتابخانه و ارتباط برقرار نمودن با افرادي که در اين زمينـه تحقيق ميکردند، متون مکتوب اعـم از کتـاب ، مقالـه و يادداشـت ها و ديـدگاه هاي صـاحب نظران فلسفه ي ميان فرهنگي و نيز منابع مکتوب در زمينه ي برنامه ي درسي و آموزش صلح جمـع آوري و مطالعه گرديد.