چکیده:
هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش واسطهای خوشبینی تحصیلی در رابطه بین خودکارآمدی ادراکشده و سازگاری دانشجویان با دانشگاه در قالب مدلیابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیهی دانشجویان دوره کارشناسی پردیسهای دانشگاه فرهنگیان فارس بود که در نیمسال اول سال تحصیلی 98-1397 مشغول به تحصیل بودند که از بین آنها تعداد 300 دانشجو به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب شدند و به پرسشنامههای خودکارآمدی موریس، خوشبینی تحصیلی اسچنن-موران و همکاران و سازگاری با دانشگاه بیکر و سیریک، پاسخ دادند. برای تحلیل دادهها از مدلیابی معادلات ساختاری با استفاده از نرمافزار AMOS (نسخه 24) استفاده شد. یافتهها نشان دادند که مدل با دادههای پژوهش برازش مناسبی دارد و خودکارآمدی ادراک شده بر خوشبینی تحصیلی و سازگاری دانشجویان با دانشگاه اثر مستقیم دارد. اثر غیرمستقیم خودکارآمدی ادراک شده بر سازگاری با دانشگاه با واسطهگری خوشبینی تحصیلی نیز معنیدار بود. بدین ترتیب باید گفت که خودکارآمدی ادراک شده میتواند هم به طور مستقیم و هم به طور غیرمستقیم و از طریق خوشبینی تحصیلی بر سازگاری دانشجویان با دانشگاه مؤثر باشد. نتایج این پژوهش پیامآور آن است که دستاندرکاران تعلیم و تربیت جهت بالا بردن سطح سازگاری دانشجویان با دانشگاه، میتوانند به آموزش و ارتقای توانمندیهایی همچون خودکارآمدی ادراک شده و خوشبینی تحصیلی بپردازند.
Using Structural Equation Modeling (SEM), this study intended to investigate the mediating role of academic optimism in the relationship between perceived self-efficacy and students' adjustment to the university. The statistical population of the study included all undergraduate students of Fars Farhangian University who were studying in the first semester of the 1397-98 academic year, from which 300 students were selected by cluster random sampling. They responded to the Morris Self-Efficacy Questionnaire, Tschannen-Moran et al.'s Academic Optimism Questionnaire, and Students’ Adjustment to College Questionnaire (Baker & Siryk, 1989). The data was analyzed by performing SEM in AMOS
software. The findings revealed that the model fits well with the research data and that perceived self-efficacy has a direct effect on the students' academic optimism and adjustment to the university. The indirect effect of perceived self-efficacy on university adjustment, mediated by academic optimism, was also significant. In other words, in the results of the study, self-efficacy was found to affect the students' adjustment to the university, both directly and indirectly through the mediation of academic optimism. The findings imply that for the students to increase their academic adjustment, they need to practice and improve skills such as perceived self-efficacy and academic optimism; this is significant for the educational staff to consider
خلاصه ماشینی:
جامعه آماري پژوهش شــامل کليه ي دانشجويان دوره کارشناسي پرديس هاي دانشگاه فرهنگيان فارس بود که در نيم سال اول سال تح صيلي ٩٨-١٣٩٧ مشغول به تحصيل بودند که از بين آن ها تعداد ٣٠٠ دانشجو به روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي انتخاب شدند و به پرسش نامه هاي خودکارآمدي موريس ، خوش بيني تحصيلياسچنن -موران و همکاران و سازگاري با دانشگاه بيکر و سيريک پاسخ دادند.
از آن جايي که بر اساس مدل تينتو (١٩٩٣) و هيورتادو و همکاران (٢٠٠٧)، سازگاري به عنوان يک فرآيند روان شناختي در محيط هاي تحصيلي شناخته ميشود و بر اساس نظريه اجتماعي-شناختي آلبرت بندورا١٠(٢٠٠٦) و نظريه کنترل -ارزش ١١هيجانات پيشرفت پکران ١٢(٢٠٠٦)، باورها و تواناييها و همچنين هيجانات تحصيلي در تعيين رفتارهاي تحصيلي نقش کليدي دارند، در اين پژوهش خودکارآمدي ادراکشده ، به عنوان يکي از متغيرهاي کليدي نظريه اجتماعي-شناختي بندورا و خوش بيني تحصيلي، به عنوان يکي از هيجانات پيشرفت بررسي شدند.
Schiavo, Prinari, Saito, Shoji, & Benight 12.
Deneia, Clarissa, Kennethm, Carrie, & Pattono 2.
Fang, Zhang, Mei, Chai, & Fan 5.
بر اين اساس ، پژوهش حاضر با ارائه مدل مفهومي با هدف بررسي رابطه بين خودکارآمدي ادراکشده و سازگاري با دانشگاه با واسطه گري خوش بيني تحصيلي انجام شده است .
بحث و نتيجه گيري پژوهش حاضر با هدف تعيين نقش واسطه اي خوش بيني تحصيلي در رابطه بين خودکارآمدي ادراکشده و سازگاري با دانشگاه انجام شد.
Academic adjustment and its relationship with the general self- efficacy of students in the faculty of education at Al al-Bayt University.