چکیده:
فراهم کردن سیسمونی و از جمله رخت نوزاد از گذشته تا امروز، برعهده مادربزرگ مادری است.
در سیرجان تهیه سیسمونی با آدابی همراه است؛ برخی آداب به زمان تهیه رختو و مشخص کردن
ساعت و روز خوش برای خرید پارچه برمی گردد که با شیرین کردن کام بزازان همراه است و در
عوض با هدیه آنان جبران میشود. این پژوهش که به صورت میدانی و با مشاهده مشارکتی فراهم
آمده است، به صورت توصیفی، جنس و اجزای پوشاک و رختخواب نوزاد همیون انواع سرپوش،
لباس زیر نوزاد و اجزای پوشاک قنداق را مورد بررسی قرار داده و ضمن مرور باورهای پیرامون
رخت نوزادان، به آیینهای مرتبط از جمله رخت برون و ناف بندو پرداخته است. نتیجه این جستار
نشان میدهد که پوشاک نوزادان سیرجانی در گذشته، با وجود سادگی، بسیار متنوع و دارای
اجزای متعدد بوده و با آداب خاصی تهیه میشده است؛ آدابی که امروز تا حدی کم رنگ شده
است
خلاصه ماشینی:
اين پژوهش که به صورت ميداني و با مشاهده مشارکتي فراهم آمده است ، به صورت توصيفي، جنس و اجزاي پوشاک و رختخواب نوزاد همچون انواع سرپوش ، لباس زير نوزاد و اجزاي پوشاک قنداق را مورد بررسي قرار داده و ضمن مرور باورهاي پيرامـون رخت نوزادان ، به آيين هاي مرتبط از جمله رخت برون و ناف بندو پرداخته است .
از پارچه هاي برق برقو و زرکدار٥ براي دوخت لباس هاي دخترانه و لبـاس مناسـب با شب شيش ٦ و روز دهم زايمان استفاده ميشد و گاه دو پوشش سينه پوشو و کوتو٧ يا يل و سينه بندو٨ را از يک نمونه پارچه انتخاب ميکردنـد و ايـن دو پوشـش در مرحلـه آخر، يعني بعد از بستن ٩ نوزاد به تنش پوشانده ميشد.
پارچه هايي که براي سارغ ، قوايه و بندريجه يا به طور کلي قنداق کردن نوزاد از آنها استفاده ميشـد، تـا حـدود ٧٠ــ٦٠ سال پيش از جنس دويت ١٠ چيت و پاتيس بودند اما رفته رفته ، پارچه هاي گل منگلـي١١ کنار رفتند و سارغ ها از تترون سفيد و قوايه ها از پاتيس هاي رنگي زرد، صـورتي و آبـي انتخاب شدند و بندريجه هم همرنگ و همجنس پارچـه اي بـود کـه از آن سـارغو١٢ را ميدوختند.
گفتنـي اسـت کـه ايـن لبـاس هـا اندازه هاي مختلف داشتند و گاه بچه ها تا دو يا حتي سه سالگي از لباس هايي که به عنـوان رختو برايشان تهيه شده بود، استفاده ميکردند.