چکیده:
هدف از پژوهش حاضر بررسی تغییرات اسیدلاکتیک خون، توان هوازی، استقامت عضلانی و نیمرخ لیپیدی متعاقب یک هفته مکملدهی ال-آرژنین در افراد غیر ورزشکار بود. برای این منظور 24 دانشجوی مرد دانشگاه آزاد بوکان به صورت داوطلبانه، بعد از همگن سازی بر اساس ویژگیهای فردی و به روش تصادفی به 2 گروه کنترل (12 نفر)، مکمل (12 نفر) تقسیم شدند. مکمل به صورت قرصهای یک گرمی ال-آرژنین و دارونما نیز به صورت قرصهای یک گرمی هم شکل، هم اندازه و هم رنگ قرصهای یک گرمی ال- آرژنین بود. مقدار مصرف مکمل 5 گرم در روز و زمان مصرف آن دو ساعت بعد از وعده شام بود. مکملدهی به مدت یک هفته بود. قبل از شروع مکملدهی با توزیع و تکمیل فرم رضایت نامه و همچنین اندازهگیری ویژگیهای عمومی آزمودنیها شامل: سن، وزن، BMI و همچنین اندازهگیری متغیرهای وابسته تحقیق: استقامت عضلانی، از آزمونهای: دارزونشست (Curl Up)، بارفیکس (Chin Up) و شنای سوئدی (Press-Ups Test)، توان هوازی، از آزمون Vo2max بالک (حداکثر مسافت طی شده در مدت زمان 15 دقیقه) به روش اندازهگیری میدانی و برای اندازهگیری نیمرخ لیپیدی (شامل: HDL، LDL و VLDL)، 12-8 ساعت ناشتایی در آزمایشگاه حضور یابند. مرحله اول اندازهگیری متغیرهای وابسته قبل از دریافت مکمل یا دارونما و مرحله دوم یک هفته بعد از دریافت مکمل یا دارونما انجام شد. نمونههای خون ناشتا از نوک انگشت در هر دو مرحله پژوهش، قبل و بعد از مکملدهی با استفاده از لانست (Lancet) ویژه لاکتومتر گرفته شد. سپس متغییرهای مورد نظر اندازهگیری شد. از یافتههای پژوهش حاضر عدم تغییرمعنیدار سطوح اسیدلاکتیک خون (05/0P>) و افزایش معنیدار حداکثر اکسیژن مصرفی متعاقب یک هفته مکمل دهی الآرژنین در بین افراد غیرورزشکار بود (03/0P=). همچنین عدم اثر معنیدار بعد از یک هفته مکملدهی الآرژنین بر میزان HDL,LDL,TG مشاهده شد (05/0P>). از دیگر یافتههای مهم این پژوهش عدم اثر معنیدار یک هفته مکملدهی ال-آرژنین بر استقامت عضلانی (بارفیکس و شنای سوئدی) (05/0P>) و کاهش معنیدار دراز و نشست در افراد غیرورزشکار بود (05/0P <). نتایج پژوهش حاضر نشان داد که یک هفته مکملدهی الآرژنین سبب افزایش معنیداری در توان هوازی افراد غیرورزشکار شد اما بهبود معنیداری در استقامت موضعی و سطوح اسیدلاکتیک خون و نیمرخ لیپید نشان داده نشد.
خلاصه ماشینی:
قبل از شروع مکمل دهي با توزيع و تکميل فرم رضايت نامه و همچنين اندازه گيري ويژگيهاي عمومي آزمودنيها شامل : سن ، وزن ، BMI و همچنين اندازه گيري متغيرهاي وابسته تحقيق : استقامت عضلاني، از آزمون هاي: دارزونشست (Curl Up)، بارفيکس (Chin Up) و شناي سوئدي (-Press Ups Test)، توان هوازي، از آزمون Vomax٢ بالک (حداکثر مسافت طي شده در مدت زمان ١٥ دقيقه ) به روش اندازه گيري ميداني و براي اندازه گيري نيم رخ ليپيدي (شامل : HDL ،LDL و VLDL)، ١٢-٨ ساعت ناشتايي در آزمايشگاه حضور يابند.
نتايج پژوهش حاضر نشان داد که يک هفته مکمل دهي ال آرژنين سبب افزايش معنيداري در توان هوازي افراد غيرورزشکار شد اما بهبود معنيداري در استقامت موضعي و سطوح اسيدلاکتيک خون و نيمرخ ليپيد نشان داده نشد.
ديگر يافته هاي ما حاکي از بهبود معنيدار بارفيکس ، عدم تغيير معنيدار درازونشست و کاهش 7 - Campbell et al 8 - Arginine a-ketoglutarate 9 - Santos et al معنيدار شناي سوئدي در گروه دارونما بود.
Effects of L-arginine supplementation on exercise metabolism.
Effects of supplemental citrulline-malate ingestion on blood lactate, cardiovascular dynamics, and resistance exercise performance in trained males.
Effects of arginine supplementation on post-exercise metabolic responses.
The acute effects of L-arginine on hormonal and metabolic responses during submaximal exercise in trained cyclists.
Effect of short-term sprint interval training on human skeletal muscle carbohydrate metabolism during exercise and time-trial performance.
Beneficial effects of a long-term oral L-arginine treatment added to a hypocaloric diet and exercise training program in obese, insulin-resistant type 2 diabetic patients.
Effects of short- term l-arginine supplementation on lipid profile and inflammatory proteins after acute resistance exercise in overweight men.
International journal of sport nutrition and exercise metabolism.