چکیده:
بیان مسئله
مفهوم پایداری به شکل روزافزون به عنوان مولفه ای مهم در شکل گیری محیط مصنوع مطرح می شود. این موضوع به خصوص در محلات به عنوان واحد سازنده شهرها و سازمان دهنده دانه های معماری اهمیت می یابد. اما پیاده سازی و به عمل درآمدن این مفهوم در جهان واقع بیش از هر چیز نیازمند شناخت و داشتن فهمی دقیق از آن است.هدف پژوهش: این مطالعه با هدف ارایه درک بهتری از مفهوم امروزین پایداری درمقیاس محلات و باز نمودن زمینه برای تحول و تکامل آن صورت گرفته.
روش پژوهش
این پژوهش با رویکردی تحلیلی و با بهره گیری از روش تحقیق زمین های به واکاوی اصول پایداری در جنبش های موثر بر ساخت محلات در۱۵۰ سال گذشته می پردازد و در انتها رویکردهای مشترک و همچنین مشخص کردن وجوهی از آنها که در فهم امروزین از پایداری مشارکت دارند را شناسایی می کند. این جنبش ها دربرگیرنده پارک ها و زمین های بازی، باغشهرها، واحد همسایگی، برنامه ریزی اکولوژیکی منطقه ای، مدرنیزم، نوسنت گرایی، شهرسازی منظرگرا-بومگرا و اکوشهرها می شود که البته مکاتب موثر محدود به موارد بیان شده نیست و نویسندگان بر پایه میزان اهمیت، گستره تاثیر و محدودیت های مقاله، به انتخاب آنها پرداخته اند.
نتیجه گیری
با بررسی راهبردها و اصول جنبش های معماری-شهرسازی که بر محلات تاثیرگذار بوده اند، دنباله ای به هم پیوسته از نظرها و افکار برآمده از حیطه های تخصصی مختلف قابل مشاهده خواهد بود که هر یک به عنوان پاسخی به چالش های زندگی شهری در زمان خود مطرح شده اند و نظر به میزان اثربخشی، جایگاه خود را در طول زمان در چارچوب مفهوم پایداری تثبیت نموده اند. به عبارتی مفهوم امروزین پایداری را می توان پدیده ای منعطف و تکامل یافته در طول زمان دانست که حاصل مشارکت جنبش های گذشته و برآیند تجارب موفق آنهاست. این مقاله همچنین در ادامه این روند با توجه به گسترش سیستم های ارزیابی محلات در راستای جنبش های با غلبه رویکرد برنامه ریزانه، مدیریت پایداری را به عنوان جریان موثر بر ساخت محلات در دهه اخیر شناسایی و معرفی می کند.
خلاصه ماشینی:
این جنبشها دربرگیرندۀ پارکها و زمینهای بازی، باغشهرها، واحد همسایگی، برنامهریزی اکولوژیکی منطقهای، مدرنیزم، نوسنتگرایی، شهرسازی منظرگرا-بومگرا و اکوشهرها میشود که البته مکاتب مؤثر محدود به موارد بیانشده نیست و نویسندگان بر پایۀ میزان اهمیت، گسترۀ تأثیر و محدودیتهای مقاله، به انتخاب آنها پرداختهاند.
(Benton-Short & Short, 2008, 58) بهطور کلی جنبش پارکها و فضاهای بازی در ابتدا بهعنوان بخشی از یک خواست جمعی برای عدالت اجتماعی مطرح شد که بهدنبال ایجاد فضاهای جمعی در محلات به قصد افزایش تعاملات اجتماعی، فراهمسازی امکانات برای عموم و محافظت از جوانان در برابر ناهنجاریهای اجتماعی بود (McArthur, 1975, 377–388) تا از این طریق علاوه بر فراهمآوردن فضای تعامل، از تراکم محیط محلات بکاهد و مفری برای گذران اوقات فراغت ساکنان محله بهخصوص کودکان و جوانان ایجاد کند.
بر این اساس دستاورد اصلی تئوری هاوارد را میتوان گذار از طراحی محلات با هدف افزایش سلامت و معرفی زونبندی، برنامهریزی فضایی و کاربری زمین قلمداد کرد (Choguill, 2008, 42; Daniels, 2009, 181) بعدها هنری رایت و کلارنس استین اصول باغشهرها را در سانییارد گاردن8 و شهر رادبرن9 بهکار گرفتند که بهعنوان مدلی برای توسعههای مشابه قلمداد شد.
com/ جنبش اکوشهرها25 از آنجایی که تغییرات اقلیمی و امنیت انرژی بهعنوان مهمترین مسائل شهرهای آینده مطرح میشوند (Caprotti, 2014, 10)، ایدههایی که جنبههای محیط زیستی و سبز دارند با استقبال بسیاری از نظریهپردازان مواجه میشوند، اکوشهر را میتوان حاصل این جریان بهشمار آورد.
The search for the sustainable city in 20th century urban planning.
Landscape urbanism and its discontents: Dissimulating the sustainable city.
From Garden City to Eco-urbanism: The quest for sustainable neighborhood development.