چکیده:
این پژوهش با هدف پیشبینی انگیزة پیشرفت تحصیلی از طریق سازگاری تحصیلی، فرسودگی تحصیلی و اضطراب امتحان انجام شد. روش پژوهش از نوع همبستگی و مبتنی بر مدلسازی معادلات ساختاری بود. جامعة آماری این پژوهش شامل همة دانشآموزان پسر مشغول به تحصیل متوسطة دوم آموزش و پرورش عشایر فارس در سال تحصیلی 98-97 بود که تعداد آنها بر اساس آمار سازمان آموزش و پرورش 1400 نفر برآورد شد. 100 نفر از دانشآموزان به شیوة نمونهگیری هدفمند، انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامههای انگیزش تحصیلی هارتر، سازگاری تحصیلی بیکر و سریاک، فرسودگی تحصیلی مسلش و اضطراب امتحان فریدمن و همکاران بوده است. برای تحلیل دادهها از آمار توصیفی نظیر میانگین و انحراف استاندارد و از آمار استنباطی نظیر ضریب همبستگی پیرسون و مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد رابطة معناداری بین فرسودگی تحصیلی و اضطراب امتحان با انگیزة پیشرفت تحصیلی وجود داشت. نتایج مدلسازی معادلات ساختاری نشان داد که متغیرهای فرسودگی تحصیلی و اضطراب امتحان، واریانس انگیزة پیشرفت تحصیلی را تبیین میکنند. در حالی که متغیر سازگاری تحصیلی، نقش اندکی در پیشبینی انگیزة پیشرفت تحصیلی داشت؛ بنابراین، دانشآموزانی که فرسودگی تحصیلی و اضطراب امتحان کمتری داشتند، از انگیزة پیشرفت تحصیلی مناسبتری نسبت به سایر دانشآموزان برخوردار بودند. همچنین، باید با ارائة اطلاعات و آگاهیهای لازم به دانشآموزان، در کسب مهارتهای سازگاری راهنمایی و هدایت شوند.
The aim of this study was to predict the motivation of academic achievement through academic adjustment, academic burnout and test anxiety. The research method was correlational and based on structural equation modeling. The statistical population of this study included all male students studying in the secondary education of Fars nomadic education in the academic year of 2018-2019, whose number was estimated at 1400 according to the statistics of the Education Organization. 100 students were selected by purposive sampling. The instruments used in this study were Harter Academic Motivation questionnaire, Baker and Cyriac Academic Adjustment questionnaire, Muslesh Academic Burnout and Exam Anxiety Friedman et al. Descriptive statistics such as mean and standard deviation were used to analyze the data and inferential statistics such as Pearson correlation coefficient and structural equation modeling were used. The results showed that there was a significant relationship between academic burnout and test anxiety with academic achievement motivation. The results of structural equation modeling showed that the variables of academic burnout and test anxiety explain the variance of academic achievement motivation. While the variable of academic adjustment played a small role in predicting motivation for academic achievement; Therefore, students with lower academic burnout and test anxiety had better motivation for academic achievement than other students. It is also necessary to provide guidance and guidance in acquiring adaptation skills by providing the necessary information and knowledge to students.
خلاصه ماشینی:
استاديار، گروه علوم تربيتي، دانشکدة علوم تربيتي و روان شناسي، واحد مرودشت ، دانشگاه آزاد اسلمي، مرودشت ، ايران (تاريخ دريافت : ١٣٩٨/٠٤/٠٥؛ تاريخ پذيرش : ١٣٩٩/١١/١٨) چکيده اين پژوهش با هدف پيش بيني انگيزة پيشرفت تحصيلي از طريق سازگاري تحصيلي، فرسودگي تحصيلي و اضطراب امتحان انجام شد.
Educational motivation روان شناسان عقيده دارند که انگيزة پيشرفت تحصيلي دانش آموزان براي يادگيري مطالب درسي، با عواملي نظير اعتماد به نفس ، تمرکز حواس ، سخت کوشي و پشتکار در انجام دادن تکاليف دشوار، تمايل به ادامه مطالعه در ساعات پس از اتمام کلاس و انتخاب تکاليف نيازمند به تلاش بيشتر مرتبط است (هين ١، ٢٠١٥).
روند فعاليت هاي تحصيلي دانش آموزان در فضاهاي آموزشي و محيط هاي خارج از مدرسه ، تحت تأثير عوامل متنوعي بوده که برخي از اين عوامل در شکل گيري تنيدگي هاي روان شناختي و سازگاري هاي تحصيلي مداوم نقش بسزايي ايفا مي کنند و موجب کاهش انگيزش و عملکرد تحصيلي فراگيران شده و گاهي به امتناع آن ها از پيگيري امور تحصيلي منتهي مي شوند (آقاپور، ابوالمعالي الحسيني و اصغرنژاد فريد، ١٣٩٧).
از آنجا که مدل هاي ارائه شده براي سنجش اين چهار متغير طبق نظريه ها و پژوهش هاي قبلي بوده است ؛ بنابراين ، با به کارگيري تحليل عاملي تأييدي، نتايج مدل ها در بستر نمونۀ آماري پژوهش نشان داد، ضرايب معناداري پرسشنامه ها خارج از قدر مطلق ١/٩٦ و بارهاي عاملي بزرگ تر از ٠/٣ است ، بنابراين ، از روايي سازه مناسب برخوردارند و براي سنجش متغيرهاي انگيزة پيشرفت تحصيلي، سازگاري تحصيلي، فرسودگي تحصيلي و اضطراب امتحان دانش آموزان شاخص هاي مناسبي محسوب ميشوند.
منفيبودن ضريب همبستگي نشان دهندة رابطۀ معکوس بين فرسودگي تحصيلي و اضطراب امتحان با انگيزة پيشرفت تحصيلي دانش آموزان است .