چکیده:
بحران ناشی از بیماری هم هگیر کووید- 19 باعث تغییر چشمگیری در تولید پسماند در جهان شده و بنابراین توجه به این موضوع را ضروری کرده است. همچنین نوسانات غیرمنتظره در ترکیب و مقدار پسماند نیاز به یک بررسی دقیق از طرف سیاست گذاران این عرصه دارد. این تحقیق به چالش های نوظهور مدیریت انواع پسماندهای تولیدی مختلف در شهر تهران، طی بیماری هم هگیرکووید- 19 متمرکز شده است. شهر تهران در طی هم هگیری این ویروس، تولید بالاتری از پسماند جامد شهری را نسبت به شهرهای دیگر ایران تجربه کرده است. همچنین این ویروس استفاده گسترده از وسایل حفاظتی شخصی، پسماندهای نساجی و پلاستیک را به میزان قابل توجهی افزایش داده است. به طور متوسط، بیش از 4.5 میلیون قطعه ماسک صورت روزانه توسط مردم تهران در طی همه گیری کووید- 19 دور ریخته می شود. تولید پسماندهای پزشکی در تهران نیز طی شیوع ویروس کرونا %55 افزایش یافته است. جداسازی و بازیافت قانونی پسماند خشک در بعضی از ماه ها به تعلیق درآمده است، اگرچه پس از شیوع ویروس کرونا جمع آوری زباله در تهران تغییرات قابل توجهی نداشته است. زباله های پزشکی در حال حاضر به طور کامل جمع آوری شده و به صورت بهداشتی دفن می شوند. سوزاندن توسط ریجکت سوز و کمپوست پسماند در بعضی از ماه ها نیز کاملا متوقف شده است؛ بنابراین دفن پسماندهای شهری در فروردین ماه 1399 تقریبا 6 برابر افزایش یافته است و به عنوان تنها گزینه دفع در تهران در طی شیوع کووید- 19 انتخاب شده است. در رابطه با پسماندهای ساختمانی عمرانی، میزان تولید این نوع پسماند به دلیل کاهش ساخت وساز 10% کاهش یافته است. پسماند خشک که توسط مناطق 22 گانه جمع آوری می شود در دوره ی این بیماری 40% کاهش یافته است.