چکیده:
یکی از وظایف مهم مدیریت شهری مدیریت زباله و ساماندهی پسماند است بهطوری که بسیاری از شهروندان عملکرد شهرداریها را با ارزیابی مدیریت زباله میشناسند و بخشی از شکایات مردمء مربوط به این حوزه است. همچنین, با توجه به رشد چشمگیر جمعیت جهان و بهبود استانداردهای زندگی» مقدار زبالههای جامد شهری که از فعالیتهای عادی و روزمره مردم از مناطق مسکونی و بخشهای تجاری تولیدشده است. بهطور مداوم افزایشیافته است (Kerdsuwan et al, 2015). از سویی دیگرء تغییر الگوی مصرف جوامع. نبود روشهای علمی و مدیریتی موئر در امر تولید» جمعآوری و دفع پسماندهای شهری و محدودیت توانایی دولتها در حوزه مدیریت پسماند. این موضوع را بهعنوان یکی از معضلات جوامع شهری در کشورهای درحال توسعه درآورده است. بنابراین برای برنامهریزی و عملکرد بهترء ارزیابی عملکرد سازمانها اهمیت ویژهای داشته و شاخصهای گوناگونی بهعنوان معیار ارزیابی عملکرد امروزه مطرح شدهاند که کارایی یکی از مهمترین این معیارهاست (آذر,۲۰۱۳). این امکان» ابزار مناسبی را در اختیار مدیران شهری قرار میدهد که با آن بتوانند نظارت و ارزیابی دقیقتری را داشته و بهصورت اثربخش عمل نمایند. در مطالعه پیشروء سعی بر آن داریم تا با استفاده از روش تحلیل پوششی دادهها به بررسی کارایی مناطق ۲۲ گانه شهرداری تهران در حوزه مدیریت پسماند بپردازیم. بدین منظور از روش یادشده در دو حالت بازده ثابت و متغیر به مقیاس و با رویکردهای خروجی و ورودیمحور استفاده شده است. هدف از این تحقیق مشخص نمودن شهرداریهای کارامد و ناکارآمد و تعیین الگوی واحدهای ناکارآمد در حوزه پسماند میباشد. چهار شاخص تعداد پرسنل هر منطقه برای جمعآوری پسماند. ماشینآلات. هزینه قطعی در حوزه پسماند و جمعیت هر منطقه بهعنوان ورودی و شاخص پسماند جمعآوری شده بهعنوان خروجی مدل در نظر گرفته شدهاند. نتایج نشان میدهد.ء مناطق ۰۱ ۰۴ ۶ و ۱۲ در حالت بازده ثابت نسبت به مقیاس کارآمد بوده و در حالت بازده متغیر نسبت به مقیاس» علاوه بر مناطق قبلیء مناطق ۸ ٩ ۰۱۰ ۱۷ و ۲۲ نیز کارآمد هستند. در گام بعدی با بهکارگیری مدل اندرسون-پیترسون رتبهبندی واحدهای کارآمد نیز به دست آمد. در انتها مشخص شد با چه میزان تغییر در ورودیها و خروجیها کارایی نسبی مناطق ناکارامد بهبود مییاید.