چکیده:
بخش تعاون میتواند با جاذبه های خود موجبات ایجاد تشکلهای مردمی را فراهم آورد و حلقه های مفقود شده را که در زنجیره اقتصادی کشور وجود دارد به یکدیگر پیوند دهد. در این میان ضروری است پیشرانهای موثر بر عملکرد تعاونیهای مسکن در توسعه مسکن شهری مورد بررسی قرار بگیرد؛ چرا که فعالیت این شرکتها میتواند بهعنوان یکی از پارامترهای شتابدهنده به توسعه کالبدی- فضایی شهرها مدنظر قرار گیرد. با این رویکرد تاکید این نوشتار بر روی چالش موثر بر عملکرد تعاونیهای مسکن شهر تبریز در اثربخشی بر بازتولید مسکن شهری با رویکرد آینده پژوهی خواهند بود. روش تحقیق پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ ماهیت توصیفی- تحلیلی میباشد. همچنین استفاده از اسناد و مدارک و روش میدانی (مصاحبه با 30 نفر از اعضای تعاونیهای مسکن شهر تبریز از طریق ابزار پرسشنامه نیمهساختیافته به روش نمونهگیری غیراحتمالی (گلوله برفی)) صورت گرفته است. نتایج نشان داد پیشرانهای« تدابیری منسجم به منظور خارج شدن بازار مسکن از رکود؛ مشارکت دادن نهادهای سرمایه گذاری مسکن، انبوه سازان و تعاونیها در تولید مسکن؛ و رضایتمندی از کارایی سود مسکن » در حاشیه بردار قرار دارند. این روند نشان میدهد که این شاخصها گرایش به بهبود ندارد و با روند فعلی، وضعیت در سازمان همچنان نامطلوب خواهد بود. در نتیجه لازمه تحولات عملکردی تعاونیهای در تحولات کالبدی فضایی مبتنی بر برنامهریزی غیرمتمرکز و تأمین کننده نیازهای تمامی شهروندان در آینده، ارتقاء شاخصهای فوق میباشد.
study, 13 factors were finally extracted as key variables and drivers in the optimal performance of the cooperatives. All 13 factors were repeated in both direct and indirect methods.
Conclusion
The results show that the drivers of housing cooperatives' performance including "coherent measures to get the housing market out of recession; involvement of housing investment institutions, mass builders, and cooperatives in housing production; and satisfaction with housing efficiency" are marginalized. This trend shows that these indicators do not tend to improve, and with the current trend, the situation in the organization will continue to be unfavorable. As a result, the necessary condition for improving performance of cooperatives in the physical and spatial changes of Tabriz city based on decentralized planning and meeting the needs of all citizens in the future, is the promotion of the above indicators.
خلاصه ماشینی:
لذا در این میان ضروری است چالش های مؤثر و موجد عملکرد تعاونی های مسکن در توسعۀ مسکن شهری بررسی شوند؛ چراکه فعالیت این شرکت ها ضمن فراهم سازی بستر و مکان سکونتگاهی برای اعضای خود، میتواند به عنوان یکی از پارامترهای شتاب دهنده به توسعۀ کالبدیـفضایی شهرها مدنظر قرار گیرد (حبیبی و همکاران ، ١٣٨٧: ٢١٤ـ٢١٥).
طبق نتایج به دست آمده از جدول ٤، میتوان گفت برای افزایش کارایی عملکرد تعاونیهای شهر تبریز در راستای تحولات کالبدیـ فضایی شهر و حرکت به سمت ساختار برنامه ریزی مبتنی بر نیازهای واقعی شهر، توجه به شاخص های «رضایتمندی از کارایی سود مسکن ، امنیت سرمایه گذاری و اطمینان از بازگشت سرمایه برای سرمایه گذاران ، میزان استمرار و ثبات نسبی درآمد تعاونیهای مسکن شهری، حمایت دولت از تعاونیهای مسکن دارای صلاحیت در توسعۀ مسکن شهری، تقویت مشارکت مردمی در حوزة سرمایه گذاری مسکن و تقویت اعتماد شهروندان از این طریق ، برعهده گرفتن تولید مسکن توسط تعاونیهای انبوه سازی با شرایط ، تعهدات و الزامات تدوین شده ، تدوین سیاستی بهنگام و پیشرفته در باب نقش جدید تعاونیها و بررسی جامع ابعاد رشد آن ها، طراحی طبق ضوابط ، اعطای هرگونه تسهیلات و اختصاص دادن هرگونه مزایا صرفاً به تعاونیهای دارای شرایط پیش بینیشده ، مشارکت دادن نهادهای سرمایه - گذاری مسکن ، انبوه سازان و تعاونیها در تولید مسکن ، تدوین یک سیاست منسجم و پویا دسترسی به مسکنی با کیفیت مناسب و ارزان برای اعضای تعاونی ، تخصص گرایی سازمانی، و میزان عرضۀ زمین های ارزان قیمت به انبوه سازان » ضروری است ؛ چراکه تضعیف یا تقویت شاخص های فوق میتواند آیندة عملکرد تعاونیها را تضمین کند.