چکیده:
پژوهش پیش رو، با هدف شناسایی رابطه حرمت خود و خودمهارگری در میان زنان و مردان انجام شد. تعداد 433 نفر از دانشجویان مرتبط با نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب، و پرسش نامه های حرمت خود و پرسش نامه خودمهارگری اسلامی را تکمیل کردند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و Z فیشر نشان داد که بین حرمت خود کلی با خودمهارگری کلی و مولفه های آن که شامل انگیزش خودمهارگری، خودنظارتگری، خودمهارگری هیجانی رفتاری، خودمهارگری جنسی و هدف پذیری است رابطه مثبت معناداری وجود دارد. . از سوی دیگر، تفاوت رابطه بین حرمت خود و خودمهارگری در گروه مردان و زنان نیز معنادار بوده، ولی تفاوت معناداری میان افراد متاهل در قیاس با افراد مجرد دیده نمی شود. بنابراین با افزایش حرمت خود افراد، می توان انتظار داشت که خودمهارگری مبتنی بر منابع اسلامی آنها نیز افزایش یابد که در این باره، متغیر جنسیت برخلاف متغیر وضعیت تاهل نیز می تواند نقش داشته باشد.
اجریت الدراسه التی بین یدی القاري الکریم بهدف الکشف عن الصله بین حرمه النفس وضبط النفس بین النساء والرجال ، اما عینات البحث ، فقد شملت 433 شخصا من الطلاب التابعین لممثلیه قايد الثوره الاسلامیه فی الجامعات ، حیث تم اختیارهم علی اساس منهج اخذ العینات العرضیه (الراحه اخذ العینات ) واجاب المجتمع الاحصايی عن الاسيله الموجوده فی استبانات حرمه النفس واستبانه ضبط النفس الانسانی ، ومن ثم قام الباحثان بتحلیل البیانات اعتمادا علی اختبار معامل الارتباط لبیرسون واختبار Z (قیمه Z المحسوبه)، حیث تشیر نتايج البحث الی ان هناک صله ملحوظ وذات معنی بین حرمه النفس وضبط النفس بشکل عام وبین عناصره کالحافز لضبط النفس ، ومراقبه الذات ، وضبط النفس العاطفی -السلوکی ، وضبط النفس الجنسی ، وقبول الهدف . ومن جانب اخر فان الاختلاف بین صله حرمه النفس وضبط النفس فی مجموعه الرجال و مجموعه النساء کان ملحوظا، ولکن لم یکن الفرق بین الاشخاص المتزوجین والعزب کثیرا من خلال مقارنه بعضهم مع البعض . بناء علی ما تقدم ، فمن المتوقع ارتفاع مستوی ضبط النفس عند الاشخاص ، طالما یزداد فیهم حرمه النفس ، وفی ذلک الحین ، فان متغیر الجنس
یمکن ان یلعب الدور علی خلاف متغیر الحاله الاجتماعیه.
The present study was conducted with the aim of determining the relationship between self-esteem and self-control among women and men. Through convenient sampling, 433 students from the office of supreme leaders representative at universities were selected, and they completed self-esteem and Islamic self-control questionnaires. Data ,analyzed using Pearson correlation and Fishers Z test, showed that there is a significant positive relationship between overall self-esteem and overall self-control and its components including motivation for self-control, self-monitoring, emotional-behavioral self-control, sexual self-control and goal-acceptance.
On the other hand, the difference in relationship between self-esteem and self-control among men and women is significant, but no significant difference was observed between married people compared to single ones. Therefore, with the increase of self-esteem we can expect an increase in peoples self-control based on Islamic sources. In this regard, gender variable, unlike marital status, can also play a role .
خلاصه ماشینی:
رابطه حرمت خود با خودمهارگري اسلامي ؛ با توجه به جنسيت و وضعيت تأهل The Relationship between Self-Esteem and Islamic Self-Control, Based on Gender and Marital Status ✍ حميد رفيعي هنر / دانشجوي دکتري روان شناسي ، مؤسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني ق ✍ Hamid Rafiei Honar / PhD student of psychology, IKI.
تجزيه و تحليل داده ها با اسـتفاده از آزمون همبستگي پيرسون و Z فيشر نشان داد کـه بين حرمـت خـود کلـي بـا خودمهـارگري کلـي و مؤلفه هاي آن ـ که شامل انگيزش خودمهـارگري ، خودنظارتگري ، خودمهارگري هيجـاني ـ رفتـاري ، خودمهارگري جنسي و هدف پذيري است ـ رابطـۀ مثبت معناداري وجود دارد.
علـي رغـم اهميـت دو سـازه خودمهارگري و حرمت خود در روابط ميان فردي ، آن مقـدار کـه محققـان ايـن پـژوهش جست وجو نموده اند، تا به حال پژوهش هاي اندکي رابطه حرمـت خـود و خودمهـارگري را مورد بررسي قرار داده اند که به برخي از تحقيقات مرتبط اشاره مي شود.
جدول ٢ـ همبستگي حرمت خود و خودمهارگري اسلامي بر اساس جنسيت (رجوع شود به تصویر صفحه) بر اساس جدول ٢ ميزان همبستگي دو متغير حرمت خـود و خودمهـارگري اسـلامي در ميـان مردان و زنان به ترتيب ٠/٥٢ و ٠/٣١٣ است که در هردو جنس اين همبستگي معنـادار اسـت ؛ اما آيـا بـين ايـن دو گـروه تفـاوت معنـاداري وجـود دارد؟ بـدين منظـور لازم اسـت نتـايج r (همبستگي ) را به Z( Zr فيشر) تبديل نمود و بر اساس فرمول مخصوص ، نسبت مـورد نظـر را به دست آورد و جهت تعيين معناداري تفـاوت بـين دو ضـريب همبسـتگي بـراي نمونـه هـاي مستقل ، آن را با نمره هاي معيار مقايسه نمود (فرگوسن و تاکانـه ، ١٣٨٩، ص ٢٦٠).