چکیده:
زمینه و هدف: جرم، فعل یا ترک فعلی است که بر خلاف اخلاق حسنه و نظم اخلاقی انجام میشود، اما باید توجه داشت که شرط اصلی در تحقق جرم، فقط ارتکاب عمل بر خلاف نظم اخلاقی و نظم اجتماعی نیست، بلکه یک پدیده جزایی، عمل ضد اجتماعی است که در قانون جزا برای آن مجازات پیشبینی شده است. در این پژوهش رابطه عوامل خانواده، آداب و رسوم، آموزش و پرورش، دوستان و همالان و آموزههای دینی با ارتکاب جرم در پنج فرضیه بررسی شد. روششناسی: روش پژوهش این تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری آن شامل کلیه مراجعهکنندگان به شعب شورای حل اختلاف شهر اصفهان طی شش ماه (شامل 2000 نفر) میباشد. 220 نمونه مورد مطالعه با روش نمونهگیری تصادفی طبقهای از میان جامعه آماری انتخاب شدند. برای جمعآوری دادههای پژوهش از دو پرسشنامه بهمنظور بررسی عوامل اجتماعی- فرهنگی در ارتکاب جرم و میزان ارتکاب جرم استفاده شد که پایایی هر دو پرسشنامه با استفاده از روش ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب به میزان 84/0 و 99/0 محاسبه برآورد گردید. یافتهها: یافتههای این پژوهش نشان میدهد که هر یک از عوامل؛ اجتماعی- فرهنگی، خانواده، آداب و رسوم، آموزش و پرورش، دوستان و همالان و آموزههای دینی در سطح 05/0>p رابطه معناداری را با ارتکاب جرم نشان میدهد.
Context and Purpose: Crime is act or omission of the act, unlike good morals and ethical discipline, but it should be noted that the main condition in the crime is not only acts against the moral and social order, but it is a criminal phenomenon and it is a anti-social act which in low the punishment is predicted for it. In this research the relationship between five factors including family, customs, and culture of training (education), peer group subculture, religious training and committing crimes was studied in five hypothesis. Methodology: The method of this research has been descriptive - correlative and statistic society of this research includes the whole clients (2000) to Isfahan tribunal through 6 months.220 cases was elected among the statistical society with random categorized sampling. For gathering the research data two prepared questionnaires by researcher have been used respectively to study social-cultural factors of committing crimes, the ratio of committing crimes. Reliability coefficient for questionnaires of social-cultural factors and committing crimes were respectively calculated 84% and 99%. Conclusion: The conclusion of correlation co-efficient of social-cultural factors including family, custom, culture of training and education, peer group subculture and religious training indicates the significant relationship with committing crimes (P< 0.05).
خلاصه ماشینی:
بررسي رابطه ميان عوامل اجتماعي- فرهنگي و ارتکاب به جرم در بين مراجعه کنندگان به مراجع قضايي شهر اصفهان تاريخ دريافت : ١٣٩٣/٠٩/١٥ تاريخ پذيرش: ١٣٩٤/٠٢/١٧ 4 محمد پرورش،١ اکرم اکبريان،٢ مجتبي رضايي خنکدار،٣ مهدي ماسوري از صفحه ٢٣ تا ٤٦ چکيده زمينه و هدف: جرم، فعل يا ترک فعلي است که بر خلاف اخلاق حسنه و نظم اخلاقي انجام ميشود، اما بايد توجه داشت که شرط اصلي در تحقق جرم، فقط ارتکاب عمل بر خلاف نظم اخلاقي و نظم اجتماعي نيست ، بلکه يک پديده جزايي، عمل ضد اجتماعي است که در قانون جزا براي آن مجازات پيش بيني شده است .
جدول شماره (٧): ضريب همبستگي بين عوامل فرهنگي و ميزان ارتکاب جرم برحسب وضعيت اشتغال عامل خانواده آداب و رسوم آموزش و دوستان و فرهنگ و پرورش همالان آموزههاي ديني P R P R P R p R P R 36 نتايج جدول شماره هفت ، نشان ميدهد ضريب همبستگي بين عوامل خانوادگي، آداب و رسوم، دوستان و همالان با ميزان ارتکاب جرم در پاسخ گويان داراي مشاغل دولتي و آزاد پاسخ گويان بيکار در سطح ٠٥/≥p معنيدار بوده است .
تجزيه و تحليل يافته هاي مربوط به سؤال هفتم پژوهش نشان داد بين عوامل خانوادگي، آداب و رسوم، دوستان و همالان و فرهنگ و آموزه ديني با ميزان ارتکاب جرم در زنان و با ميزان ارتکاب جرم در مردان رابطه معنيدار وجود دارد.