چکیده:
درسالهای اخیر، در ادبیات مالی، توجه روز افزونی به سطح نگهداشت وجه نقد شرکتها شده است. این علاقه و توجه، ناشی از این واقعیت است که شرکتها، مقادیر با اهمیتی از وجه نقد را در ترازنامه خود نگهداری میکنند. هدف اصلی این پژوهش بررسی تأثیر بیش اطمینانی مدیران بر نگهداشت وجه نقد با تأکید بر نقش تعدیلکننده فرصت رشد میباشد. این پژوهش دارای سه فرضیه میباشد. نمونه مورد استفاده در برگیرنده اطلاعات مربوط به شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای 1392 تا 1398 میباشد. این اطلاعات از صورتهای مالی موجود در پایگاههای اطلاعاتی همچون نرم افزار ره آورد نوین استخراج شدهاند. پژوهش حاضر از نوع مطالعات پس رویدادی بوده که براساس تجزیه و تحلیل دادههای مشاهده شده، انجام شده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیههای پژوهش نشان میدهد بیش اطمینانی مدیریت بر نگهداشت وجوه نقد تأثیر معناداری ندارد و فرصت رشد نقش تعدیل کننده بر تأثیرگذاری بیش اطمینانی مدیران بر نگهداشت وجوه نقد ندارد.
In recent years, in the financial literature, increasing attention has been paid to the level of cash holdings of companies. This interest is due to the fact that companies keep significant amounts of cash on their balance sheets. The main purpose of this study is to investigate the effect of managers' uncertainty on cash retention by emphasizing the moderating role of growth opportunity. This research has three hypotheses. The sample used contains information about companies listed on the Tehran Stock Exchange during the years 1392 to 1398. This information is extracted from financial statements available in databases such as the new Rahavard software. The present study is a post-event study based on the analysis of observed data. The results of testing the research hypotheses show that management overconfidence has no significant effect on cash retention and does not have the opportunity to develop a moderating role on the effect of managers' overconfidence on cash retention.
خلاصه ماشینی:
بررسي تأثير بيش اطميناني مديران بر نگهداشت وجه نقد با تأکيد بر نقش تعديل کننده فرصت رشد آسيه فرازنده نيا دکتري تخصصي دانشگاه آزاد اسلمي واحد تهران جنوب تاريخ دريافت: ١٤٠٠/١٠/١٥ تاريخ پذيرش: ١٤٠٠/١٠/٢١ چکيده درسالهاي اخير، در ادبيات مالي، توجه روز افزوني به سطح نگهداشت وجه نقد شرکتها شده است.
کاميابي و محسني ملکي رستاقي )١٣٩٩( به بررسي نگهداشت وجه نقد، سرعت تعديل آن و درجه اهرم مالي در شرکت - هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداختند.
همانطور که در نگاره٢ مشاهده ميشود سطح معنيداري آماره t براي متغير بيش اطميناني مديريت از سطح خطاي قابل قبول ٥ درصد بيشتر است ، بنابراين تأثيرگذاري متغير فوق بر نگهداشت وجوه نقد رد و فرضيه اول پژوهش پذيرفته نميشود.
همانطور که در نگاره٣ مشاهده ميشود سطح معنيداري آماره t براي متغير بيش اطميناني مديريت × فرصت رشد از سطح خطاي قابل قبول ٥ درصد بيشتر است، بنابراين تأثيرگذاري متغير فوق بر نگهداشت وجوه نقد رد و فرضيه دوم پژوهش پذيرفته نميشود.
نتايج حاصل از آزمون فرضيه سوم پژوهش (به تصویر صفحه مراجعه شود) در اين فرضيه تفاوت معنيداري تأثيرگذاري بيش اطميناني مديريت بر نگهداشت وجوه نقد در شرکتهاي با فرصت رشد بيشتر نسبت به شرکتهاي با فرصت رشد کمتر، مورد آزمون قرار گرفت.
يافتههاي حاصل از آزمون فرضيه پژوهش با توجه به آماره آزمون و سطح معنيداري محاسبه شده بيانگر اين است که تأثيرگذاري بيش اطميناني مديريت بر نگهداشت وجوه نقد در شرکتهاي با فرصت رشد بيشتر نسبت به شرکتهاي با فرصت رشد کمتر تفاوت معناداري وجود دارد و فرضيه سوم پژوهش پذيرفته شده است.