چکیده:
هدف از نگارش پژوهش حاضر بررسی مضامین تربیتی در سوره ی لقمان میباشد. تربیت از ابتداییترین و اساسیترین نیازهای زندگی بشری و یکی از پایههای مهم و اساسی سعادت و به معنای سازندگی و پرورش شخصیت انسانها است و هیچ دینی به اندازه ی اسلام، به تعلیم و تربیت اهمیت نداده است و کلام خداوند، به تمام معنی یک الگو تربیتی کامل برای تمامی جامعه است، از این رو، مهمترین و اصیلترین مبانی تربیتی را میتوان در قرآن یافت، زیرا قرآن به عنوان کتاب هدایت و گنجینه دانش، با در نظر داشتن هدف والای تربیت، یعنی لقاءالله، بینشی به ما میدهد که با جست و جو در آیات آن، میتوان رهنمودهایی را به مربیان ارائه کرد. سوره لقمان که شامل34 آیه میباشد، از جمله سورههایی است که تا کنون توجه بسیاری از قرآن پژوهان و متخصصان تعلیم و تربیت اسلامی را به خود جلب کرده است. و نتایج پژوهش حاضر نشان دهنده آن است که در این سوره انسان به مسائل اخلاقی در ارتباط با مردم و خویشتن، تواضع و فروتنی و خوشرویی، میانه روی، دوری از افراط و تفریط، متانت در راه رفتن توصیه شده است و همچنین از تکبر، بیاعتنایی، غرور و خودپسندی، فخر فروشی، خیالات و بلند پروازی، بلند کردن صدا و فریاد کشیدن منع شده است. و در آخر اینکه مواعظ و روش لقمان امروزه از نظر عالمان تربیتی از بهترین الگوهای تربیتی محسوب شده که هم موفقیت در حیات دنیوی و همچنین حیات اخروی را در پی دارد.
خلاصه ماشینی:
تربیت از ابتدایی ترین و اساسیترین نیازهای زندگی بشری و یکی از پایه های مهم و اساسی سعادت و به معنای سازندگی و پرورش شخصیت انسانها است و هیچ دینی به اندازه ی اسلام، به تعلیم و تربیت اهمیت نداده است و کلام خداوند، به تمام معنی یک الگو تربیتی کامل برای تمامی جامعه است، از این رو، مهم ترین و اصیل ترین مبانی تربیتی را میتوان در قرآن یافت، زیرا قرآن به عنوان کتاب هدایت و گنجینه دانش، با در نظر داشتن هدف والای تربیت، یعنی لقاءالله، بینشی به ما میدهد که با جست و جو در آیات آن، میتوان رهنمودهایی را به مربیان ارائه کرد.