چکیده:
رشد شرکتها در سالهای اخیر در کنار افزایش سطح فعالیت آنها و کاهش توانایی نظارت مستقیم مدیر و مالک بر کلیه فعالیتها منجر به ایجاد نگرانی برای سرمایه گذاران در خصوص مشکلاتی در رابطه با گزارشهای مالی گردیده است. وجود محیط اطلاعات مالی ضعیف و نیز وجود عدم اطمینان پیامدهای جمعی و فردی نا مطلوبی به مشارکت سرمایه گذاران، هزینههای انجام معاملات بالا، بازارهای رقیب، انعطاف پذیری وجه نقد و همچنین ضعف کنترل داخلی خواهد داشت. هدف اصلی این پژوهش بررسی ارتباط انعطاف پذیری وجه نقد و ضعف کنترل داخلی و نقش تعدیلگر عدم اطمینان محیطی بر رابطه بین آنها است بدین منظور تعداد 132 شرکت بورسی به روش غربالگری انتخاب گردید. برای آزمون فرضیهها از تحلیل توصیفی (میانگین، میانه، انحراف معیار) و نیز تحلیلهای استنباطی (تحلیل رگرسیون چند متغیره) بهره گرفته شده است: نتایج حاصل از آزمون فرضیهها نشان داد انعطاف پذیری وجه نقد و ضعف کنترل داخلی رابطه منفی معناداری وجود دارد. از سوی دیگر نتایج بیانگر این است که عدم اطمینان محیطی میتواند رابطه بین وجه نقد و ضعف کنترل داخلی را دستخوش تغییر قرار دهد.
خلاصه ماشینی:
هدف اصلی این پژوهش بررسی ارتباط انعطاف پذیری وجه نقد و ضعف کنترل داخلی و نقش تعدیلگر عدم اطمینان محیطی بر رابطه بین آنها است بدین منظور تعداد 132 شرکت بورسی به روش غربالگری انتخاب گردید.
برای آزمون فرضیهها از تحلیل توصیفی (میانگین، میانه، انحراف معیار) و نیز تحلیلهای استنباطی (تحلیل رگرسیون چند متغیره) بهره گرفته شده است: نتایج حاصل از آزمون فرضیهها نشان داد انعطاف پذیری وجه نقد و ضعف کنترل داخلی رابطه منفی معناداری وجود دارد.
موضوع مورد بحث در این پژوهش بررسی رابطه انعطاف پذیری وجه نقد و ضعف کنترل داخلی شرکتها و میزان تاثیرپذیری آن ها از عدم اطمینان محیطی است.
قوی (1390)، در تحقیقی تحت عنوان بررسی تأثیر محافظه کاری حسابداری بر انعطاف پذیری مالی در شرکتهای پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران انجام داد، بیان میدارد که محافظه کاری حسابداری با مدیریت نقدینگی رابطه معنادار و مستقیم و با حساسیت جریان های نقدی سرمایه گذاری رابطه معنادار و معکوسی دارد، همچنین بین محافظه کاری حسابداری با تصمیم های مربوط به توزیع سود نقدی و تصمیم برای انتشار سهام با استفاده از بدهی رابطه معناداری وجود ندارد.
نتایج حاصل از این پژوهش نشان دهنده عدم وجود تاثیر انعطاف پذیری مالی بر هزینه های سرمایه گذاری و همچنین عدم رابطه بین گردش وجوه نقد و هزینه های سرمایهای در شرکتهای مورد بررسی بورس تهران می باشد.