چکیده:
حسابداری منابع انسانی برای سازمانها به عنوان یک وسیله قدرتمند مدیریتی و یک مسئله بسیار باارزش است، که متاسفانه هنوز در بسیاری از سازمانها شناخته شده نیست. اگر حسابداری منابع انسانی بتواند مزایایی را که برای مدیریت و فرایند تصمیمگیری دارد اثبات کند، مدیران با اشتیاق به سمت استفاده از آن روی میآورند. این اطلاعات نه تنها برای مدیران و تصمیمات داخلی سازمان، بلکه برای تصمیمگیرندگان خارجی مانند سرمایهگذاران نیز کاربرد دارد. بدون شک مدیریت برای تصمیمگیری نیازمند اطلاعات است و حسابداری منابع انسانی راهی عملی برای اطلاعرسانی به تصمیمگیرندگانی است که مایلند منابع انسانی تحت کنترل خود را بهتر اداره کنند. ضرورت استفاده از حسابداری منابع انسانی در عصر امروز انکارناپذیر و تاثیر نتایج بدست آمده از تلفیق اطلاعات حاصل از حسابداری منابع انسانی در پیشبرد سازمانها، مدیریتهای داخلی و خارجی و تصمیمگیری سرمایهگذاران دال بر آن است بر این اساس مهمترین کاربرد اسنقرار این سیستم، مدیریت موثر منابع است. این سیستم در کنار ارائه سایر اطلاعات مفید به مدیران، میتواند نگرشی در جهت تحلیل تاثیر تصمیمگیری مدیریت بر سازمان و ارائه نتایج ناشی از این تصمیمات باشد بنابراین ما در این پژوهش به بررسی حسابداری منابع انسانی و نقش آن در تبدیل قابلیت پویا به مزیت رقابتی میپردازیم.
خلاصه ماشینی:
اين سيستم در کنار ارائه ساير اطلاعات مفيد به مديران ، ميتواند نگرشي در جهت تحليل تاثير تصميم گيري مديريت بر سازمان و ارائه نتايج ناشي از اين تصميمات باشد بنابراين ما در اين پژوهش به بررسي حسابداري منابع انساني و نقش آن در تبديل قابليت پويا به مزيت رقابتي ميپردازيم .
نگاهي ژرف به اقتصادهاي توسعه يافته در سراسر دنيا اين حقيقت را روشن ميکند که اقتصاد امروز متفاوت از گذشته ، بيش از هرچيزي وابسته به ارتقاءسطح قابليت هاي رقابتي پويا، در سطح بازار سرمايه است تا با ايجاد ظرفيت هاي جذب سرمايه گذاري به رشد و پويايي آن اقتصاد کمک نمايند (وانک و هسسو ٢٠١٨) کسب مزيت رقابتي براساس رويکرد منبع محور در اين شرايط به عنوان يکي از کارکردهاي قابليت هاي پويا براي مديران سازمان ها محسوب ميشود (بارني، ١٩٩١؛ پيتراف ، ١٩٩٣؛ ورنرفتت ، ١٩٨٤؛ پيتسر، ٢٠١٥) هرچند با تغييرات شديد محيطي و رشد تکنولوژيک ، حفظ برتري سازمان ها نسبت به رقبا در اين شرايط بسيار مشکل شده است ، اما استفاده از منبع محوري براي توسعه قابليت هاي رقابتي پويا ميتواند به کسب مزيت رقابتي و در نتيجه سهم بيشتر بازار کمک نمايد (داونکي و همکاران ، ٢٠١٠).
نداشتن اطلاعات درباره ارزش اقتصادي دارايي انساني سازمان و يا ميزان مخارج انجام شده براي پرورش و آموزش افراد متخصص ، و ميزان هزينه از دست رفته ، از نقاط ضعف سيستم هاي فعلي حسابداري به شمار ميرود (نوروش ، ١٣٧٤: ٦٨) بسياري از متخصصان اعتقاد دارند که منابع انساني، داراييهاي با ارزشي براي سازمان هستند و اين داراييها بايد اندازه گيري شوند (تيسي، ٢٠٠٥) زيرا سازمان ميتواند با اندازه گيري تواناييهاي کارکنان در تمام سطوح ، از دانش و توانايي آنها ايجاد ارزش کند.