چکیده:
اختلال سلوک یکی از اختلالات اختلال گرانه است که در کودکان و نوجوانان بروز پیدا میکند. این
اختلال رفتاری با رفتارهای ضداجتماعی و ناهنجاری مانند خشونت کلامی و فیزیکی، دروغگویی و
فریبکاری، آسیب رساندن به حیوانات و انسانها، زورگویی، فرار از مدرسه، مصرف الکل، دخانیات و...
شناخته میشود. این اختلال اگر درمان نشود با گذشت زمان به اختلال شخصیت ضداجتماعی تغییر شکل
میدهد. در این مقاله مروری با استفاده از منابع کتابخانه ای و پایگاه های اطلاعاتی مانند MAGIRAN
NOORMAG, SID,ISC, به بررسی اختلال سلوک و تعاریف و نظریه های مربوط به آن پرداخته
میشود ودر نهایت به جمع بندی نتایج پژوهش های قبلی پرداخته میشود.
خلاصه ماشینی:
بر طبق پنجمين ويراست راهنماي تشخيصي و آماري اختلالات رواني، (DSM٥) اختلال سلوک الگوي مکرر و مداوم رفتارهايي است که به موجب آن حقوق اساسي ديگران ، هنجارها يا مقررات عمده اجتماعي متناسب با سن نقض شده و با علائمي مثل پرخاشگري با افراد و حيوانات ، تخريب اموال ، فريبکاري يا دزدي و تخلف هاي جدي از مقررات شناسايي ميشود (ساماني فر، باقريان ، عمادي چاشمي، ١٣٩٩).
نشانه هاي رفتاري اختلال سلوک در چهار محور پرخاشگري نسبت به مردم و حيوانات ، تخريب اموال ، حقه بازي و دزدي و نقص جدي مقررات قابل طبقه بندي است .
علل پيدايش اختلال سلوک يا CD (نقل از گنجي) عوامل گوناگوني در بروز اختلال سلوک نقش دارند که مهم ترين اين عوامل عبارتند از: ــ آسيب هاي مغزي ررويدادهاي تروماتيک يا آسيب زا ــ عوامل ژنتيکي و وراثت ــ عوامل فيزيولوژيکي ــ شيوه فرزندپروري نادرست ــ خشونت خانگي در کودکي و نوجواني ــ ناکامي در مدرسه و تحصيل ــ مشکلات اجتماعي ــ اختلال ADHD همه گيرشناسي اختلال سلوکي از شايعترين اختلال هاي دوران کودکي و نوجواني است که نسبت شيوع آن در پسرها به مراتب بيشتر از دخترها ست .
در پژوهشي که توسط کاظمي، رضايي، برزگر و اسفندياري (١٣٩٩) با عنوان مقايسه اثربخشي دو روش مداخله آموزش کيفيت زندگي والدين و آموزش يادگيري اجتماعي هيجاني دانش آموزان بر کاهش علائم اختلال سلوک انجام شد، يافته ها نشان داد هر دو مداخله بر بهبود علائم اختلال سلوک تاثير مثبت داشته است .