چکیده:
ورود کووید-١٩ به صورت رسمی در ١٩ فوریه ٢٠١٩ آشکار شد و همزمان با همه گیری آن و مبتلا شدن میلیون ها نفر به این ویروس و ضرورت انجام پژوهش های کاربردی و پاسخ به سوالات متعدد جهت کنترل این بیماری پژوهشگران کشورهای مختلف نیز کار خود را شروع کردند.بنابراین هدف این پژوهش بررسی تطبیقی میزان توجه و نحوه عملکرد و اقدامات حاکمیتی دولت ایران و نیوزلند و مسئولیت های مدنی این دولت ها در مقابله با کووید-١٩ است .این مطالعه کیفی به صورت کتابخانه ای است و از روش استدلال ، مقایسه و تحلیل منطقی استفاده شده است و دیدگاه های فقها و دکترین حقوقی و مواد قانونی مورد بررسی قرار گرفت .ماحصل این پژوهش نشان می دهد که طبق مبانی مسئولیت مدنی و قواعد فقهی و دو قلمروی مسئولیت قراردادی و غیر قراردی میتوان دولت ها را مسئول دانست و در باب مدیریت و پیشگیری در مقابله با پاندمی کووید-١٩ دولت نیوزلند با اتکاء به عنصر اعتماد ملی، سریع تر و با احساس مسئولیت بیشتر عمل کرده است و در باب جبران خسارت نیز دو دولت ایران و نیوزیلند با توجه به آنکه بالاترین نهاد اجرایی کشور میباشند و از امکانات و سرمایه های لازم برخوردارند اقدامات لازم را در جهت پیشگیری و کنترل این ویروس انجام دادند.
The arrival of Covid-19 in the world was officially revealed on February 19, 2019, at the same time due to the spread of this pandemic, the infection of millions, the need for Practical research and answering various questions to control this disease, Researchers in different countries have also started their work. So the purpose of this research, is a comparative study of the level of attention, performance of the government actions of the governments of Iran and New Zealand and the civil responsibilities of these governments against Covid-19.This qualitative study is a library research and the method of reasoning, comparison and logical analysis has been used and the views of jurists legal doctors and legal materials were examined. The result of this study shows that according to the principles of civil liability, jurisprudential rules and the two domains of contractual and non-contractual responsibility governments can be held responsible. The New Zealand government has also acted faster more programmatically and with greater sense of responsibility in managing, preventing, and governing action against the Covid-19 pandemic. Regarding compensation, Iran and New Zealand, considering that they are the highest executive body of the country and have the necessary facilities and funds, took the necessary measures to prevent and control this virus .
خلاصه ماشینی:
ماحصل اين پژوهش نشان مي دهد که طبق مباني مسئوليت مدني و قواعد فقهي و دو قلمروي مسئوليت قراردادي و غير قراردي ميتوان دولت ها را مسئول دانست و در باب مديريت و پيشگيري در مقابله با پاندمي کوويد-١٩ دولت نيوزلند با اتکاء به عنصر اعتماد ملي، سريع تر و با احساس مسئوليت بيشتر عمل کرده است و در باب جبران خسارت نيز دو دولت ايران و نيوزيلند با توجه به آنکه بالاترين نهاد اجرايي کشور ميباشند و از امکانات و سرمايه هاي لازم برخوردارند اقدامات لازم را در جهت پيشگيري و کنترل اين ويروس انجام دادند.
٢-مسئوليت مدني دولت ها در پاندمي کوويد-١٩ و روش هاي جبران خسارت ناشي از آن ١-٢-ايران طبق اصل ٢٩ قانون اساسي تامين خدمات بهداشتي درماني و مراقبت هاي پزشکي حقي بر ذمه دولت است که ميتوان گسترش و شيوع کرونا را نتيجه عملکرد ضعيف و بي مسئوليتي دولت در زمينه بهداشت عمومي دانست مضاف بر اينکه يکي از اهداف مسئوليت مدني بازگردندان زيان ديده به جايگاه و وضعيت اقتصادي قبل از زيان است که دولت به دليل در اختيار داشتن امکانات و سرمايه لازم بايد اين آفات قهري را مديريت و کنترل کنند و در صورت عدم اين امر بايد پاسخگو باشد همچنين با استفاده از قياس مساوات از حقوق کيفري ميتوان وحدت ملاک گرفت طبق ماده ٤٨٧ قانون مجازات اسلامي اگر شخصي به قتل برسد اما قاتل به هر دليلي مشخص نباشد ديه از بيت المال پرداخت ميگردد (مهرا، ١٣٩٩).