چکیده:
مدیریت شهری با ماهیت، "مدیریت و توسعه شهری" به عنوان چارچوب سازمانی توسعه شهر به سیاستها، برنامهها، طرحها و
اقداماتی مربوط میشود که در پی اطمینان از تطابق رشد جمعیت با میزان دسترسی به زیرساخت های اساسی زندگی شهری
میباشد. دریک فضای شهری به عنوان پدیده ای انسان ساخت در فضای قابل زیست به دلیل دخالت سازوکارهای توسعه پایدار
موجب افزایش احساس تعلق شهروندان، ارتقا سطح مشارکت و نهایتا پایداری میگردد. مقاله ی حاضر با روش توصیفی –
تحلیلی است و ازلحاظ هدف کاربردی است. هدف این پژوهش، بهبود مدیریت فضای شهری با تاکید بر رهیافت توسعه پایدار
است. شیوه جمع آوری اطلاعات پیمایشی - کتابخانه ای است. به طوریکه ضمن مطالعات کتابخانه ای از نظرات کارشناسان نیز،
استفاده شده است. جهت امتیازدهی به معیارها و پارامترهای مربوطه برای شناسایی و انتخاب اثرگذارترین شاخصها از طریق
فن دیمتل بهره گرفته شد و سپس پرسشنامه مربوط به آزمون موردنظر جهت تبیین و اثرگذاری شاخصها در اختیار نمونه
آماری قرار گرفت یافته های تحقیق نشان میدهد از بین شاخص های تحقیق پایداری اقتصادی، پایداری زیست محیطی، مسکن
پایدار علی بوده و پایداری اجتماعی، حمل ونقل پایدار معلول به حساب میآیند. هم چنین پایداری زیست محیطی از بیشترین
تاثیرگذاری برخوردار است و مسکن پایدار، حمل ونقل پایدار، پایداری اقتصادی و پایداری اجتماعی در درجات بعدی
تاثیرگذاری قرار دارند و حمل ونقل پایدار از بیشترین تاثیرپذیری برخوردار است و پایداری اجتماعی، مسکن پایدار، پایداری
اقتصادی و پایداری زیست محیطی در درجات بعدی تاثیرپذیری قرار دارند. نتایج تحقیق نشان میدهد فضاهای عمومی، بستر
مناسبی برای احیا و باز زنده سازی ویژگیهایی هستند که قادرند سیمای شهر را از دیگر شهرها، متمایز بسازند و معنا و هویتی
ویژه به آن ببخشند. این امر نه تنها سبب معنابخشی به این فضا میگردد بلکه سبب حفظ ارزش هاو ویژگی های فرهنگی
بومی و انتقال آنها به نسل های آینده می شود. بی توجهی به این امر باعث یک شکل شدن شهرها و نیز قطع ارتباط فکری
نسلها، به واسطه عدم کاربرد عناصر فرهنگ مادی و ملموس جامعه در فضاهای شهری میگردد.
خلاصه ماشینی:
جهت امتيازدهي به معيارها و پارامترهاي مربوطه براي شناسايي و انتخاب اثرگذارترين شاخص ها از طريق فن ديمتل بهره گرفته شد و سپس پرسشنامه مربوط به آزمون موردنظر جهت تبيين و اثرگذاري شاخص ها در اختيار نمونه آماري قرار گرفت يافته هاي تحقيق نشان ميدهد از بين شاخص هاي تحقيق پايداري اقتصادي، پايداري زيست محيطي، مسکن پايدار علي بوده و پايداري اجتماعي، حمل ونقل پايدار معلول به حساب ميآيند.
راهبرد مديريت فضا به طور قابل توجهي رشد کرده است ، اما بسياري از سازمان ها در حال تقلا براي نحوه استفاده از فضاي موجود خود بر اساس بهترين روش ها براي به حداکثر رساندن سطح اشغال شده اند تا اينکه محيطي راحت و کارآمد براي شهروندان و ساکنان يک شهر در سايه توسعه پايدار ايجاد کنند.
چرا که در شرايط فعلي اين ساختار عليرغم سعي و تلاش فروان در ايجاد ارتباط و تعامل ميان سه عامل اصلي شکل گيري شهر«انسان ، فضا و محيط » عاجز از پاسخگويي و حل مشکلات رو به تزايد اجتماعي، اقتصادي، کالبدي وزيست محيطي شهرها به ويژه در شهرهاي بزرگ کـــشور بوده و شيوه هاي کنوني برنامه ريزي و مديريت توسعه شهري نه تنها در مواجه با اين معضلات ، ضعيف و ناکارآمد جلوه مي نمايد بلکه موجب تشديد اوضاع و بحراني نمودن آن به خصوص از طريق ايجاد تمرکز و دفع نظام مشارکتي مي باشد (فيروزبخت ، ١٣٩٠: ٤٣) مديريت شهري، فرايندي از مسئوليت ها و اقدامات مرتبط شامل سياست گذاري، برنامه ريزي، سازماندهي، اجرا، نظارت و کنترل است که براي نيل به اهداف عملياتي خاص در سطح جوامع شهري تنظيم شده است .