چکیده:
چکیده:عرصة نظامی و تسلیحاتی یکی از موضوعاتی است که در دوره قاجاریه و بعد از شکستهای ایران از روسیه بیش از پیش موردتوجه دولتمردان و متجددین قرار گرفت. آنها در این دوره به این نتیجه رسیدند که برای جبران عقبماندگی ایران باید به پیشرفتهای علمی و فنّاوری غرب دست یافت. یکی از کشورهایی که بعد از مشروطه به آن توجه ویژهایی شد، آمریکا بود. مقاله حاضر با روش توصیفی- تحلیلی، و با تکیه بر مطبوعات و اسناد منتشر نشده درصدد پاسخ به این سؤال است که ایرانیان از طریق چه ابزارها و عناصری با تسلیحات نظامی آمریکا آشنا شدند و این شناخت چه تأثیر و پیامدهایی بر عرصه نظامی ایران گذاشت؟ یافتههای پژوهش حاکی از آن است که مطبوعات آن عصر و نمایندگان سیاسی ایران در واشنگتن گزارشهای متعددی از دستاوردها و تحولات تسلیحاتی و نظامی این کشور ارائه دادند بهگونهای که بسیاری از سیاستمداران و متجددین ایرانی متقاعد شدند که آمریکا را بهعنوان الگوی مناسب برای ایران در نظر گرفته و این کشور را بر دیگر کشورهای اروپایی برای خرید تسلیحات نظامی، استخدام متخصصین و مستشاران و اعزام دانشجو برای تحصیل در عرصه نظامی ترجیح دهند.
AbstractOne of the topics that increasingly draw the attention of rulers and modernists during the Qajar period and after the defeats of Iran by Russia concerned the military and weapons. During this period, they came to the conclusion that in order to compensate for Iran's backwardness, Western scientific and technological advances must be achieved. One of the countries that received special attention after the Constitution was the United States. The present descriptive-analytical study by relying on the press and unpublished documents, sought to shed light on the tools and elements through which the Iranians become acquainted with US military weapons, and the effect this knowledge had on the Iranian military arena. The findings of the study indicate that the Iranian press and political representatives in Washington at that time reported extensively on the country's armed and military achievements and developments, convincing many Iranian politicians and modernists that the United States was the right model for Iran to consider and, and to prefer this country to other European countries to buy military weapons, recruitment of specialists and advisers, and sending students to study in military fields.
خلاصه ماشینی:
درصورتيکه چون قدري در پيشرفت معجزه آسا ملت ژاپون تعمق نمائيم درميابيم که اين کشور به دليل ارتباط با آمريکا تا چه اندازه ترقي کرده است » (استادوخ ، ١٣٢٨ق ، ک٢٠، پوشه ٣، ب ٩-٣) بدين ترتيب آگاهي روزافزون ايرانيان از تحولات آمريکا و اخباري مبني بر فن آوريهاي جديد و دور از انتظار از ساخت جنگ افزارهايي همچون توپ ، کشتي جنگي، تفنگ ، و ديگر سلاح هاي نوين و از طرفي نگاه خوش بينانه ايرانيان به آمريکا به عنوان کشوري صلح جو که تنها براي جلوگيري از تجاوز دشمن و دفع حملات آنها اين سلاح ها را اختراع کرده است ، باعث شدند آمريکا به کانون اصلي توجه ايرانيان تبديل شود.
نکته جالب توجه اينکه بسياري از اصحاب جرايد، اختراعات و توليدات آمريکا در عرصه نظامي را صرفاً در چارچوب نيازهاي دفاعي اين کشور ميدانستند و در گزارش هاي خود تأکيد ميکردند که آمريکاييها به رغم تواناييهايي که در ساخت سلاح هاي مرگبار دارند، به طور کامل از تواناييهاي نظاميشان استفاده نميکنند و در اين راستا به ارائه مثال هاي گوناگون ميپرداختند براي نمونه روزنامه اختر مينويسد: مصداق بارز اين ادعا را بايد در سخنان اديسون ديد: «اديسون مخترع معروف آمريکايي معتقد بود چنانچه کشورش مورد تهديد دشمن قرار گيرد، براي دفاع از مملکت خود به وسيلۀ نيروي الکتريکي دستگاه هايي اختراع خواهد کرد که ديگر نيازي به سپاه و صف آرايي نباشد و قواي دشمن حتي قبل از حمله توسط پنج نفر نابود گردد زيرا پيشرفته ترين توپ هاي ويرانگر در برابر دو نيروي آب و الکتريسيته کاري از پيش نميبرند...