چکیده:
مشارکت شهروندی و جامعه مدنی سابقه غنی و طولانی دارد و از دوران یونان باستان تا به امروز همواره بهاشکال گوناگون در ابعاد مختلف زندگی اجتماعی انسان ها بروز کرده است.هدف اصلی پژوهش حاضر، شناسایی موانع مشارکت اجتماعی شهروندان در سیاست های شهری کلانشهرتهران به منظور ارایه الگوی مناسبی جهت نظام مشارکت اجتماعی شهروندان در اداره امور کلانشهر تهران میباشد.در این پژوهش بر اساس مطالعه ای پیمایشی، میزان مشارکت اجتماعی شهروندان و اثر موانع مشارکت بر آنبا ابزار پرسشنامه و مشاهده بررسی شده است. طی این پژوهش 384 نفر از شهروندان 18سال به بالای مناطق 22 گانه شهر تهران با استفاده از فرمول نمونه گیری کوکران و روش تصادفی ساده انتخاب شدند.بر اساس نتایج بدست آمده مشخص شد که بین میزان آگاهی شهروندان از زمینه های مشارکت اجتماعی درسیاست های شهری، میزان رضایت جامعه مورد بررسی از سیاست های شهری و نابسامانی فردی شهروندان موردمطالعه با میزان مشارکت اجتماعی شهروندان رابطه معناداری وجود دارد. اما این رابطه معنادار بین احساس بیقدرتی و میزان اعتماد شهروندان به مقامات منتخب شهری با میزان مشارکت اجتماعی شهروندان وجود نداشت.در نهایت با توجه به میزان متغیرهای مورد بررسی و نوع رابطه ها، الگویی جهت نظام مشارکت اجتماعی شهروندان در اداره امور کلانشهر تهران ارایه گردید
خلاصه ماشینی:
ارايه الگوي مناسب مشارکت اجتماعي رسمي شهروندان در اداره امور شهري مطالعه موردي: کلانشهر تهران دکترسيد موسي پورموسوي ١، ميثم سام بند٢، دکترسيد محمد صحفي 3 چکيده مشارکت شهروندي و جامعه مدني سابقه غني و طولاني دارد و از دوران يونان باستان تا به امروز همواره به اشکال گوناگون در ابعاد مختلف زندگي اجتماعي انسان ها بروز کرده است .
بر اساس نتايج بدست آمده مشخص شد که بين ميزان آگاهي شهروندان از زمينه هاي مشارکت اجتمـاعي در سياست هاي شهري، ميزان رضايت جامعه مورد بررسي از سياست هاي شهري و نابساماني فردي شهروندان مورد مطالعه با ميزان مشارکت اجتماعي شهروندان رابطه معناداري وجود دارد.
روشن است که اين عرصه ها قابل بسط يافتن و در بر گرفتن موضوعات ديگر نيز مي باشند، اما از آنجا که هـدف، تـأمين زمينـه اي اسـت کـه در مـديريت شـهري بتـوان بـا بهـره گيـري از آن از مشارکت اجتماعي مردم در اداره شهر سود جست ، دامنه بررسي محدود بـه عرصـه هـايي گرديـده است که پيوند اساسي با وظايف مديريت شهري دارند.
در اين پژوهش منظور از الگو يک مدل يا يکسري از قوانيني است که بتوان با آن مشارکت اجتماعي حداکثري شهروندان در سياست هاي شهري کلانشهر تهران را ايجاد نمود.
"بررسي ميزان مشارکت اجتماعي شهروندان در سياست هاي شهري کلانشهر تهران و ارايه الگوي مناسب ".