چکیده:
در روند اجرای قراردادهای نفت و گاز که معمولا جزء طولانی ترین قراردادهای سرمایه گذاری نیز هستند، ممکن است حوادثی رخ بدهد که روابط طرفین و اجرای تعهدات، دچار تغییر و تحول شده و از وضعیت ثبات درآید. برای مقابله با وضعیت جدید که حسب مورد ممکن است مانع از انجام تعهد شده یا اجرای آن را با دشواری روبه رو سازد، نظریههای مختلفی ابراز شده است که ما آن را ذیل عنوان معاذیر قراردادی مورد بررسی قرار داده ایم. معاذیر قراردادی که استثنایی بر اصل لزوم قراردادها نیز شمرده میشوند، در اسناد بین المللی و منطقه ای ذیل عناوین و فصول متفاوتی شناسایی شده که آثار و ضمانت اجرای آن نیز متفاوت خواهد بود. در مقالة پیش رو ضمن تاکید بر تفاوت معاذیر قراردادی از شرط ثبات مندرج در قراردادهای نفتی، با بررسی رویة عملی تنظیم و درج شرط معاذیر در چند نمونه از این قراردادها، انواع تعابیر استفاده شده را معرفی و پس از بیان کاستیها و ایرادهای هر یک، موارد ضروری اصلاح و تغییر این قراردادها را به منظور هماهنگی با اسناد بین المللی و منطقه ای یادآوری کرده ایم.
During the performance of Oil and Gas contracts, which are usually one of the longest investment contracts, there may be incidents in which the relations between the parties and the fulfillment of obligations, change and become unstable. In order to deal with the new situation, which may prevent the fulfillment of the obligation or make its performance difficult, various theories have been expressed, which we have examined under the heading of contractual excuses. Contractual excuses, which are also considered as an exception to the principle of the necessity of contracts, have been identified under different titles and chapters in international and regional instruments, and the effects and remedies of that will also differ on the contract. In this article, while emphasizing the difference between contractual excuses from the “stabilization clause” which is used in Oil and Gas contracts, by examining the practical procedure of arranging and inserting the excuses clauses in several examples of these contracts, the authors at first try to introduce the types of terms and after pointing out the defects of each one, they have mentioned the necessary cases of amending and changing these contracts in order to comply with international and regional instruments.
خلاصه ماشینی:
٧. يکي از اين اسناد با عنوان کنوانسيون بيع بين المللي ١٩٨٠ وين ، دربارة قراردادهاي بيع بين المللي کالا به جهت اينکه در قالب يک کنوانسيون بين المللي و در قالب روش تقنيني آنسيترال ارائه شده است ، براي تمام امضاکنندگان آن الزام آور خواهد بيان تفاوت معاذير قراردادي از شرط ثبات و ضرورت توافق به آن در قراردادهاي نفتي ، در ادامه به روية عملي تنظيم و درج شرط معاذير در قراردادهاي نفتي پرداخته و در بخش سوم مقاله پس از شناسايي انواع متفاوت تعابير مورد استفاده از شروط معاف يا محدودکنندة مسئوليت در اين قراردادها و بيان تمايزها و تفاوت ضمانت اجراهاي هر يک ، اعم از فسخ قرارداد، تعليق عقد يا تعديل و اصلاح شروط ، به اين پرسش پاسخ دهيم که آيا روية اتخاذي در اين قراردادها، با اسناد بين المللي و منطقه اي که نتيجة سال ها مطالعه و پژوهش در عرصة تجارت بين الملل است ، هم راستا مي باشد؟ به عبارتي ، آيا معاذير قراردادي مورد استفاده در اين قراردادها که اغلب در قالب فورس ماژور است ، روشي مقبول و جامع خواسته هاي طرفين آن هست يا لازم است با پيش بيني هاردشيپ يا سختي انجام تعهد به عنوان شرطي مستقل و مجزا از فورس ماژور، امکان ادامة حيات قراردادي را فراهم ساخت ؟ ١.