چکیده:
هدف این مقاله، بررسی آخرین یافتههای پژوهشی به قصد دستیابی به مفاهیم مشترک و دیدگاههای جدید در مورد طنز آموزشی به منظور تبیین لزوم کاربست عملی آن در ارتقای کیفیت آموزش در نظام آموزشی کشور است. پژوهش حاضر به روش سنتزپژوهی صورت گرفته که در آن با استخراج مؤلفهها و نکات مشترک تعدادی از تحقیقات مرتبط با طنز طبق اصول تلفیق، سنتزی از دادهها و یافتهها مورد بازآرایی، بازاندیشی و تحلیل قرار گرفته است. یافتهها نشان میدهند که طنز آموزشی ظرفیت بالایی برای کاربست در محیطهای آموزشی دارد و میتواند به غنیسازی برنامههای درسی بهطرق گوناگون از جمله تلطیف فضای آموزشی، ارتقای روحیه دانشآموزان، رفع خستگی، افزایش توجه و اعتماد بهنفس و بهبود روابط دانشآموزان با معلمان کمک کند. شایان ذکر است که معلمان از دیرباز به طور معمول در کلاسهای درس خود از انواع طنزهای کلامی و غیرکلامی برای پیشبرد بهتر فرایند آموزش و افزایش میزان شادی و نشاط دانش آموزان و ارتقای سطح توجه آنان استفاده کرده اند در حالی که ممکن است از دید آنان، شوخطبعی به عنوان یک موضوع علمی مورد توجه قرار نگرفته باشد، اما ادعای پژوهش حاضر این است که توسعه فرهنگ طنز بهمنزله یک روش آموزشی میتواند به عنوان یک کاتالیزور و تسهیلگر به کمک معلم بشتابد و دستیابی به اهداف آموزشی را تسهیل و تسریع کند. در نهایت، پیشنهادهایی برای استفاده این یافتهها در حوزه آموزش و بهبود کیفیت یادگیری ارائه شده است.
This article aims to study the latest research findings in order to achieve common concepts and new outlooks on humor in education as an effort to explain the significance of the practical usage of humor to enhance the quality of education in the Iranian system of education. Following a synthesis research method, the present study has extracted the common components and points existing in studies related to humor and provided a rearranged, revised and analyzed synthesis of the data and findings based on the principles of consolidation. The findings indicate that humor has a very high potential to be used in educational environments and can, through providing a more refreshed atmosphere, raising students' spirits, eliminating boredom, enhancing attentiveness and self-confidence and improving student-teacher relationships, help enrich educational programs. It is to be noted that teachers have, for a very long time, used verbal and non-verbal humor in their classes quite often as efforts to further the process of education, keep students happy and lively and enhance their attentiveness. Although they might not have considered the use of humor in the classroom from a scientific point of view, the present study claims that by developing the culture of humor has an educational method can provide a catalyst to make teachers' jobs easier and allow educational goals to be achieved faster and at greater ease. Suggestions have also been provided on how to use the findings of this research in order to enhance the quality of education and help students learn better.
خلاصه ماشینی:
يافته ها نشــان مي دهند که طنز آموزشي ظرفيت بالايي براي کاربست در محيطهاي آموزشــي دارد و مي تواند به غني سازي برنامه هاي درسي به طرق گوناگون از جمله تلطيف فضاي آموزشــي ، ارتقاي روحيه دانش آموزان ، رفع خســتگي ، افزايش توجه و اعتمادبه نفس و بهبود روابط دانش آموزان با معلمان کمک کند.
شــايان ذکر است که معلمان از ديرباز به طور معمول در کلاســهاي درس خــود از انواع طنزهاي کلامي و غيرکلامي براي پيشبرد بهتر فرايند آموزش و افزايش ميزان شادي و نشاط دانش آموزان و ارتقاي سطح توجه آنان استفاده کرده اند درحالي که ممکن است از ديد آنان ، شوخ طبعي به عنوان يک موضوع علمي مورد توجه قرار نگرفته باشــد، اما ادعاي پژوهش حاضر اين است که توســعه فرهنگ طنز به منزله يک روش آموزشي مي تواند به عنوان يک کاتاليزور و تسهيلگر به کمک معلم بشتابد و دستيابي به اهداف آموزشي را تسهيل و تسريع کند.
در اين پژوهش ، طنز برگرفته از واژه هيومر (Humor) که مترادف با شوخ طبعي است ، مي باشد.
Instructional humor با توجه به نتايج تحقيقات محاسبه و تعداد ٥٩ مزيت و ١٧ مخاطره استفاده از طنز در آموزش ، شناسايي شــده اســت که با توجه به اين جمع بندي ، استفاده از طنز آموزشــي در نظام تعليم و تربيت در قالب يک نقشه مفهومي پيشنهادي (نمودار ١)، توصيه مي شود.
Bryant, Comisky, Crane & Zillmann 2.
Laugh and learn: Humor as a teaching strategy in occupational therapy education.