خلاصه ماشینی:
"در این مقاله تلاش شده تا با تمرکز بر مفهوم توازن در این اثر تئاتری،نشان داده شود که چگونه گروه«تئاتر آفتاب»قصد دارد با تعامل اخلاقی میان خود خلاق با تصویر آن دیگری در کشف حلقههای ارتباطی میان متن و نمایش، کلمه و جسم،مدیریت و مقاومت را نشان دهد.
با بررسی این نمایش و شیوهء اجرای آن،امیدوارم بتوانم نشان دهم که چگونه جستجو در مفهوم توازن این امکان را برای گروه فراهم کرده است تا میان زیباییشناسی تئاتر و اخلاقیات،با مصلحتهای بصری تفاهم برقرار شده،و تعریف تازهای از نقش نویسنده و متن را در اجرای نمایش قصه مهاجران شکل بدهد.
هلن سیزو با لذت فردگرایانهء نوشتن و دغدغهء تئاتر این مساله را مطرح میکند که چه نوعی از نوشتن و اجرا میتوانست این تنشها و وجوه اخلاقی آن را همچنان لحاظ کند؟ قالبهای نوشتن آرین منوشکین دربارهء اولین برخوردهایش با مهاجران و پناهندگان در فرانسه، استرالیا و اندونزی نوشته است: «در سال 2001 همراه بازیگری کرد به اردوگاه«سنگات»رفتم،این بازیگر کرد که وظیفهء مترجمی مرا برعهده داشت،ماجراهای حدود پنجاه مرد و زنی را برای من ترجمه میکرد که در جستجوی زندگی بهتر،دنیایی را پشت سر گذاشته و به اروپا آمده بودند.
چرا این مساله اتفاق افتاده است؟چه مسالهای مانع هلن سیزو از نوشتن متنی اجرایی دربارهء مهاجرت بوده است،خاصه اینکه نوشتن برای تئاتر به او امکان برخورد با مضمونهایی را میدهد که در داستان قادر به نزدیک شدن به آنها نیست؟پاسخ من به این سوال،آن دسته از ایدههای سیزو است که به سکوت ربط مییابند،و نیز وسوسوه و جوشش تئاتر و نیز ارتباط میان خود و دیگری در فرایند خلاقه است."