چکیده:
یکی از کاربردهای هوش مصنوعی در حقوق، «قراردادهای هوشمند» است؛ بدین ترتیب که انعقاد و اجرای قراردادها بهوسیلۀ رایانه یا ربات برنامهنویسیشده صورت میپذیرد. در مرحلۀ شکلگیری قرارداد، اموری مانند زمان انعقاد عقد، موضوع قرارداد و ثمن معین، طبق محتوای ارادۀ کاربر طرف قرارداد، بدون دخالت انسان شخصیسازی میشود و قرارداد ظرفیت خوداجرایی مییابد. این شیوهْ سرعت، هوشمندی، استفادۀ بهینه از فرصتهای انعقاد عقد، مدیریت مطلوبتر سود و هزینه، و درنتیجه سطح رضایتمندی متعاقدین را افزایش میدهد. از طرفی قراردادهای ساختوساز همواره با چالشهای اساسی در انعقاد عقد مطلوب طرفین و بهخصوص در اجرای قرارداد روبهرو بودهاند. عوامل اقتصادی همچون افزایش قیمت مصالح ساختمانی، با لحاظ بازۀ طولانی اجرا، با قواعد حقوقی «لزوم ایفای تعهدات، اجرا در زمان معهود و پایبندی به ثمن قراردادی» درگیر میشود و طرفین را با تأخیر یا عدم اجرای مناسب قرارداد مواجه میسازد. در مناسبترین حالت، طرفین خواستار تعدیل قراردادی یا قضایی در مدت ساختوساز هستند؛ رسیدگی قضایی طولانی ایشان را میآزارد و از اجرای مطلوب و بهرهوری از منافع آن بازمیدارد. قراردادهای هوشمند، با وصف خودالزامگری، علاوهبر رفع مشکلات مذکور، در اعتماد متعاقدین، احراز اهلیت و صلاحیت فنی و مالی لازم، تأمین متناسب مصالح ساختمانی، بیمۀ ساختمان و مسئولیت، پیشگیری از جرایم مرتبط با اموال و املاک، ثبت اسناد و... کارآمد عمل خواهند کرد.
One of the issues of artificial intelligence in law is "smart contracts", a modern way of concluding and executing contracts by a computer or a programmed robot, without human intervention, it personalizes the wills of the users -parties to the transaction-, such as the time of concluding the contract, the subject of the contract, certain price, etc., and decide to conclude the contract and execute by itself. Some factors increase the satisfaction of parties and motivate them to use this method of contracting; such as speed, intelligence, optimal use of contract opportunities, better management of profits and costs. On the other hand, construction contracts have always faced major challenges in forming and especially executing of the contract. More often, Economic conditions such as material prices rising in the period of contract execution, which leads to non-performance or long delays, and so conflict with the legal rule to fulfill obligations on time. In the most appropriate cases, the parties request contractual or judicial adjustment but the lengthy litigation annoys them. It seems that smart contracts, with their nature of self-enforcing, can operate efficiently. This contractual platform can solve the mentioned problems, promote trust between parties, qualifies the parties’ capacity and technical and financial competence, pursues the proper construction materials providing, insurance, liability, and document registry, and also prevents property-related crimes.
خلاصه ماشینی:
همچنين ، درصورت لزوم استرداد عوضين ، هوش مصنوعي با قابليت اجراي آنلاين به استرداد وجه از حساب ها يا کيف پول ديجيتالي طرف مقابل اقدام ميکند و درصورت خالي بودن کيف پول ، تا زمان پرداخت دين ، کليد خصوصي وي را تعليق مي سازد (ناصر و رضوي ، ۱۳۹۸، ص ۴۱) اگرچه قراردادهاي خودالزام گر موجب ازبين رفتن يا کاهش فرصت طلبي ، تضمين اجراي تعهدات ، تعيين تکليف تمامي فروض احتمالي و درمقابل ، تعبيۀ ضمانت اجراهاي مناسب براي هر موقعيت در قرارداد مي شود، نبايد در کارآمدي اين شيوه دچار افراط شد؛ بلکه قراردادهاي هوشمند راهکاري مؤثر است که در کنار روش هاي مرسوم مورد توجه متعاقدين قرار ميگيرد (وکيلي مقدم ، ۱۳۹۸، ص ۵۴۸-۵۴۶) علت گزينش موضوع ساخت وساز براي قراردادهاي هوشمند٣ مشکلات عديده اي است که در انعقاد و اجراي اين قراردادها به طور سنتي وجود دارد؛ به گونه ايکه هوشمندسازي اين گونه توافقات تحولات بنياديني درعرصۀ ساخت وساز رقم مي زند و از اختلافات اين حوزه به نحو چشمگيري ميکاهد؛ با اين توضيح که در وضعيت کنوني ، غالبا پيش خريدار پرداخت اقساط را طي چک وعده ميکند، سازنده پس از دريافت اقساط اوليه ، کار ساخت را در خوشبينانه ترين حالت و به بهانۀ گزاف شدن قيمت مصالح پيش نمي برد.