چکیده:
در سال های اخیر اقامتگاههایی با عنوان اقامتگاه بومگردی در صنعت گردشگری کشور پدیدار شدهاند. از اهداف اصلی ساخت این اقامتگاهها سازگاری بنا با محیط، توجه به اقلیم منطقه و پایداری بنا میباشد. همچنین اقامتگاههایی با رویکردهای جدیدتری چون اقلیمی و پایداری بنا شدهاند که بدون توجه به معماری بومی منطقه طراحی و ساخته شدهاند. توقع میرود که این بناها کیفیت بیشتری نسبت به بناهای بومی منطقه داشته باشند زیرا با علم روز ساخته شدهاند و جوایز معماری روز دنیا را هم دریافت کردهاند. هدف این مطالعه بررسی سه اقامتگاه بومگردی در جزایر دریای خلیجفارس (قشم، هنگام و هرمز) از نظر سازگاری بنا با مولفههای اقلیمی معماری منطقه میباشد. روش این پژوهش کیفی از نوع تحلیل محتوی اسنادی-کتابخانه ای است. در ابتدا اطلاعات ژیوفیزیکی و اهداف اقلیمی این سه جزیره شناسایی شده بعد مولفههای اقلیمی آنها استخراج شده است و در ادامه بر اساس راهکارهای اقلیمی به بررسی این سه بنا پرداخته شده است. در انتها تمام یافتهها در جدولی به صورت خلاصه جمعآوری شده و به مقایسهی سازگاری بناها با اقلیم منطقه پرداخته شده است. در این پژوهش فرض بر این است که اقامتگاه تازه تاسیس ماجرا، واقع در جزیرهی هرمز با توجه به رویکرد اقلیمی- زیستی، سازگاری بیشتری با محیط داشته باشد ولی بلعکس بنای قدیمی ساخت (دورشه در قشم) و بنای جدیدی که با رویکرد معماری بومی (گاروم زنگی) ساخته شدهاند، سازگاری بیشتری با محیط دارند. در این پژوهش نتیجه گرفته شد که الگوهای معماری هر منطقه با اقلیم، فرهنگ و تاریخ همان منطقه سازگار شدهاند. این سازگاری قرنها طول کشیده و عدم توجه به این الگوها سبب خلق بناهایی که با اقلیم و فرهنگ منطقه سازگار نیستند شده است. معماران باید تلاش کنند که به جای حذف الگوها، الگوهای موجود هر منطقه را بر اساس نیازهای جدید بروز رسانی کنند.
خلاصه ماشینی:
هدف این مطالعه بررسی سه اقامتگاه بوم گردی در جزایر دریای خلیج فارس (قشم ، هنگام و هرمز) از نظر سازگاری بنا با مولفه های اقلیمی معماری منطقه میباشد.
در این پژوهش فرض بر این است که اقامتگاه تازه تاسیس ماجرا، واقع در جزیره ی هرمز با توجه به رویکرد اقلیمی- زیستی، سازگاری بیشتری با محیط داشته باشد ولی بلعکس بنای قدیمی ساخت (دورشه در قشم ) و بنای جدیدی که با رویکرد معماری بومی (گاروم زنگی) ساخته شده اند، سازگاری بیشتری با محیط دارند.
در این پژوهش سعی شده به این سوالات پاسخ داده شود: ١-اقامتگاهای بومگردی جزایر قشم ، هرمز و هنگام تا چه میزان با اقلیم منطقه سازگار هستند؟ ٢- ویژگیهای معماری اقلیمی جزایر قشم ، هرمز و هنگام چیست ؟ شباهت آنها تا چه میزان است ؟ هدف این پژوهش این است که اقامتگاه های اقلیم گرم مرطوب (اقلیمی دشوار برای رسیدن به شرایط آسایش ) را مورد بررسی قرار گرفته شوند.
در ادامه اهمیت موضوع پژوهش آورده شده است : ١- تا چه میزان اقامتگاه های ذکر شده اهداف سازمان میراث فرهنگی را میسر کرده اند ٢-کدام بنا سازگاری بهتری را از نظر اقلیمی دارد تا در صورت نیاز تغییراتی در روش مواجهه با طراحی معماری اقامتگاها شود.
این پژوهش از دو نظر دارای نوآوری است ، اول اینکه سه جزیره هرمز، هنگام و قشم از نظر اقلیمی به صورت دقیق بر اساس داده های سینوپتیک با یکدیگر مقایسه شده اند؛ دوم به بررسی سه اقامتگاه بوم گردی جزیره های دریای خلیج فارس (قشم ، هنگام و هرمز) از نظر سازگاری بنا با مولفه های اقلیمی معماری منطقه پرداخته شده است .