خلاصه ماشینی:
"(به تصویر صفحه مراجعه شود) اشتاینر،مربی نامدار و برجستهی آلمانی نیز هدف آموزش وپرورش را ایجاد وحدت شخصی و فضایل عنوان کرده است:«هدف غایی فرایند آموزش،برقراری حالتی است مبتنی بر فرهنگ و حاکمیت قانون خودسنجی در چارچوب آموزش کار که به درجهای از وحدت شخصی منجر میشود و به تغییر آموزش تکوینی حقیقی به آموزش فضائل مدنی در محیط کار،کمک میکند» از نظر صدرا،انسان دارای نفس واحدی است که مبدأ کلیهی افعال است و در عین بساطت جامع،جمیع مراتب حسی حیوانی و عقلی است.
حکیمان و آموزش دین و دانش در دیدگاه اسلامی،چهرههای برجستهی علم و دانش به «حکیم»معروف بودهاند که از خرد،دانش و فهم درست بهره در جریان یادگیری،اگر رابطههای حیطهها در یک وحدت مفهومی به بیمرزی نینجامد و در یک گشتالت جز و کل به یک کامل منتهی نشود،یادگیری عملا ابتر و ناقص میماند و یا بهتر است گفته شود که یادگیری اصلا محقق نشده است.
این که مؤمن با نور خدا میبیند و بصیرت و حکمت فراتر از علم شمرده شده است،و این که علی(ع)در دعای خود،ضمن توجه به استدلال و عقل،قلبی از خداوند میخواهد که متیم به حب الهی باشد(و قلبی بحبک متیما)،دلیل توجه به همین نکته است که نه از عقل و فهم بدون نور و نه از قلب بدون منطق و برهان،به تنهایی کاری ساخته نیست.
در تعلیم و تربیت نیز اگر درگیری همهی عناصر وجودی برای شناخت،انتخاب و عمل لازم است و یا پذیرش،دوست داشتن و به کار آوردن را عوامل مؤثر در تربیت میدانیم،به این کلیت و وحدت در وجود انسان توجه کردهایم."