چکیده:
یکی از مباحثی که در حال حاضر، رشد اقتصادی را تحت تاثیر قرار داده است، وفور منابع طبیعی در کشورهایی است که دارای منابع طبیعی هستند. در مطالعات اقتصادی به طور گسترده تاثیر وفور منابع طبیعی بر رشد اقتصادی مورد مطالعه قرار گرفته است که برخی از مطالعات تجربی موجود، نشانگر رابطه منفی بین وفور منابع طبیعی و رشد اقتصادی است. هدف این مقاله بررسی تاثیر وفور منابع طبیعی بر رشد اقتصادی بیست کشور منتخب در حال توسعه با در نظر گرفتن نقش کیفیت نهادی و سرمایه انسانی، طی دوره زمانی 2019-1995 است. طبق نتایج به دست آمده، درآمد منابع طبیعی بر رشد اقتصادی کشورهای منتخب در حال توسعه تاثیر منفی معنا دار دارد وکیفیت نهادی، مجموع سرمایهگذاری و شاخص سرمایه انسانی بر رشد اقتصادی کشورهای منتخب در حال توسعه تاثیر مثبت و معنا دار دارند. با توجه به یافتههای تحقیق، به نظر میرسد که فراوانی منابع طبیعی از طریق عقب ماندگی سرمایه انسانی و ضعف نهادهای حاکمیتی باعث عقب ماندگی کشورهای مورد مطالعه از توسعه شده است.
One of the current issues that has affected economic growth is the abundance of natural resources in countries that have natural resources. In economic studies, the impact of natural resource abundance on economic growth has been widely studied, and some existing empirical studies indicate a negative relationship between natural resource abundance and economic growth. The purpose of this article is to investigate the impact of natural resource abundance on the economic growth of twenty selected developing countries, taking into account the role of institutional quality and human capital, during the period 1995-2019. According to the results, natural resources income has a significant negative impact on the economic growth of selected developing countries and institutional quality, total investment and human capital index have a positive and significant impact on the economic growth of selected developing countries. According to the research findings, it seems that the abundance of natural resources through the backwardness of human capital and the weakness of governance institutions has caused the backwardness of the countries under development.
خلاصه ماشینی:
هدف اين مقاله بررسي تاثير وفور منابع طبيعي بر رشد اقتصادي بيست کشور منتخب در حال توسعه با در نظر گرفتن نقش کيفيت نهادي و سرمايه انساني، طي دوره زماني ٢٠١٩-١٩٩٥ است .
٣-روش و تصريح مدل در اين پژوهش به منظور بررسي تأثير فراواني منابع طبيعي بر رشد اقتصادي بيست کشور منتخب در حال توسعه با در نظر گرفتن نقش کيفيت نهادي و سرمايه انساني، بر مبناي مباحث تئوريک و ملاحظات تجربي، مدل معرفيشده به روش رگرسيون خود توضيحي با وقفه هاي گسترده پانلي (PMG-ARDL ) تخمين زده ميشود.
نتايج آزمون نرمال جارک - برا مأخذ: محاسبات پژوهش ٥-بحث و نتيجه گيري در مقاله حاضر، تأثير فراواني منابع طبيعي بر رشد اقتصادي، با در نظر گرفتن نقش کيفيت نهادي و سرمايه انساني، براي بيست کشور منتخب در حال توسعه و براي بازه زماني ٢٠١٨- ١٩٩٥ به روش رگرسيون خود توضيحي با وقفه هاي گسترده پانلي PMG-ARDL مورد بررسي قرار گرفت و نتايج حاصل از برآورد داده هاي تابلويي با ARDL-PMG، بيانگر اين است که در صورت افزايش يک درصد در لگاريتم درآمد منابع طبيعي، لگاريتم رشد اقتصادي در بلندمدت ٠/٠١ درصد کاهش مييابد.
مطالعات زيادي وجود دارد که نشان دهنده رابطه منفي درآمد منابع طبيعي و رشد اقتصادي است که ميتوان به مطالعات (٢٠٠١) Warner &Saches ، (2001)Gilfason ،2011( )John ،2016( )Ahmed et al ، (Oumarou Zalle ٢٠١٨)، (٢٠٠٧) Sameti et al) و (٢٠١٧) Mir Hashemi Dehnavi &Hadian ، اشاره نمود.
Abundance of natural resources, human capital and economic growth in oil exporting countries, Journal of Economic Research of Iran, 40, 125-147.