چکیده:
در این پژوهش به بررسی عوامل موثر بر کارآیی و عملکرد سازمانی کارکنان ادرات دولتی، تحقیقات داخلی و خارجی مرتبط با عوامل موثر بر کارآیی و عملکرد سازمانی کارکنان سازمانها و شناسایی عوامل موثر بر آن پرداخته میشود. با توجه به بررسی تحقیقها و پژوهشهای گذشته، نتایج تحقیق نشان داد عوامل ذیل در کارآیی و عملکرد کارکنان ادارات دولتی تاثیرگذار میباشند: توانایی، یادگیری، شخصیت، ادراک، انگیزش، حمایت سازمانی، اعتبار کارکنان، افزایش فرصتهای آموزشی، پرداخت براساس کارآیی، بهبود محیط کاری، افزایش انگیزه، عوامل فرهنگی، روابط اجتماعی مبتنی بر همکاری و مودت، سطح سواد و بهداشت، دانش و تخصص، فضای سازمان، حقوق و دستمزد، آموزش کارکنان، تکنولوژی، تشویق و پاداش، فرهنگ سازمان، کیفیت زندگی کاری، سبک و روش مدیریت، برنامهریزی منابع انسانی، سنجش عملکرد کارکنان بر اساس استانداردها و شاخصهای تعیین شده، تاکید بر نتایج، ترویج نظم و انضباط در سازمان، تفویض بیشتر اختیارات، واگذاری قدرت تصمیمگیری، حس رفاه، سلامتی و نشاط، احساس امنیت و ثبات شغلی، مشارکت و نقش موثر در سازمان، فرصت توسعه فردی، دیده شدن در محل کار توسط مدیر، ترفیع، سطح مسئولیت. این عوامل از جمله شاخصههایی هستند که با ایجاد آنها در سازمانهای دولتی میتوان عملکرد و کارآیی کارکنان را در آنها افزایش داد و به نوعی موجب افزایش عملکرد سازمان نیز شد، چرا که عملکرد یک سازمان ناشی از عملکرد کارکنان آن سازمان میباشد و در صورتی که یک سازمان از کارکنانی تشکیل شده باشد که اکثر آنها در بالاترین سطح عملکرد برخوردار باشند، میتوانند سازمان را در ارتقای سطح عملکردی خود یاری رسانند.
خلاصه ماشینی:
با توجه به بررسي تحقيق ها و پژوهش هاي گذشته ، نتايج تحقيق نشان داد عوامل ذيل در کارآيي و عملکرد کارکنان ادارات دولتي تاثيرگذار مي باشند: توانايي، يادگيري، شخصيت ، ادراک، انگيزش ، حمايت سازماني ، اعتبار کارکنان ، افزايش فرصت هاي آموزشي ، پرداخت براساس کارآيي، بهبود محيط کاري ، افزايش انگيزه ، عوامل فرهنگي، روابط اجتماعي مبتني بر همکاري و مودت ، سطح سواد و بهداشت ، دانش و تخصص ، فضاي سازمان ، حقوق و دستمزد، آموزش کارکنان ، تکنولوژي، تشويق و پاداش ، فرهنگ سازمان ، کيفيت زندگي کاري، سبک و روش مديريت ، برنامه ريزي منابع انساني ، سنجش عملکرد کارکنان بر اساس استانداردها و شاخص هاي تعيين شده ، تاکيد بر نتايج ، ترويج نظم و انضباط در سازمان ، تفويض بيشتر اختيارات ، واگذاري قدرت تصميم گيري، حس رفاه ، سلامتي و نشاط ، احساس امنيت و ثبات شغلي ، مشارکت و نقش موثر در سازمان ، فرصت توسعه فردي ، ديده شدن در محل کار توسط مدير، ترفيع ، سطح مسئوليت .
اين عوامل عبارت اند از توانايي، دانش و مهارت ، وضوح (درک يا تصوير نقش )، کمک (حمايت سازماني)، انگيزه انگيزش يا (تمايل )، ارزيابي (آموزش و بازخورد کارآيي)، اعتبار (اعمال معتبر و حقوق کارکنان ) و محيط (تناسب محيطي) (هرسي و ببلانچارد، ١٣٧٥)در مدل ACHEVE عوامل هفتگانه مؤثر بر کارآيي شامل موارد زير است : توانايي: در مدل ACHEVE به دانش ، تجربه و مهارتهاي زيردستان در انجام وظيفه خاصي گفته مي شود (هرسي و بلانچارد، ١٣٧٥: ١٢).