چکیده:
مقدمه : گردشگری بخش مهمی در توسعه پایدار محیط های روستایی است . توانایی آن در ایجاد اشتغال پایدار و سطح مطلوبی از سود ناشـی از ثبات فعالیت های گردشگری در طول زمان است . هدف : پژوهش حاضر با هدف سنجش سطح پایداری توسعه گردشگری و تبیین سطوح پایداری گردشگری در فرآیند چرخه حیـات گردشـگری در روستاهای هدف گردشگری شهرستان میامی در استان سمنان جهت برنامه ریزی گردشگری روستایی انجام شده است . روش شناسی : این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی، از لحاظ زمان مقطعی و از لحاظ ماهیت از نوع تبیینی-تحلیلـی و از لحـاظ طـرح تحقیـق بـه صـورت توصیفی بوده است و بر پایه تجزیه و تحلیل مدل بارومتر و باتلر انجام شـد. بـه منظـور جمـع آوری داده هـای مـورد نیـاز از دو روش اسـنادی و میـدانی (پرسشنامه ) و (مصاحبه ) استفاده گردید.سطح تحلیل پژوهش روستا و واحد تحلیل ، دهیاران و شورای روستا، مدیران و خبرگان محلی بودند. قلمرو جغرافیایی: روستاهای هدف گردشگری شهرستان میامی در استان سمنان ، شامل روستاهای فرومد و عباس آباد در شرق استان و روستاهای حسـین آبـاد، نـردین ، نـام نیک ، تلوبین و دشت شاد در شمال شهرستان میامی می باشد. یافته ها: ارزش پایداری در بعد محیطی ٠/٤٣٥ بعد اجتماعی اقتصادی ٠/٤٦٥ است که ابعاد و شـاخص هـای اجتمـاعی و اقتصـادی توسـعه از پایداری بیشتری نسبت به بعد محیطی در روستاهای مورد مطالعه برخوردارند، این امر بیانگر شکننده بودن محیط ها و جاذبه هـای طبیعـی در این روستاها است . بر اساس یافته های تحقیق میانگین پایداری کل روستاهای مورد مطالعه ،متوسط است و در این بین ،روستای فرومد با ارزش پایداری ٠/٥بیشترین میزان پایداری داشته و در سطح پایداری متوسط (خوب ) قرار دارد و بیانگر این است این روستا از نظر امکانـات و خـدمات رفاهی، سطح اطلاعات و آگاهی مردم از مزایای گردشگری و سایر عوامل ، توسعه گردشگری وضعیت بهتری نسبت بـه روسـتاهای دیگـر داشـته است و روستای تلوبین به دلیل کمبود امکانات و خدمات رفاهی، پایین بودن وضعیت کیفی محیط روستا و عدم توجـه مـدیران محلـی و سـطح آگاهی و اقتصادی پایین مردم از مزایای گردشگری، با میزان ٠/٣٦٥، پایین ترین میزان پایداری را در بین روستاهای هدف داشته و در سـطح نـا پایداری بالقوه (پایداری ضعیف ) قرار دارد، روستاهای دیگر یعنی حسین آباد، عباس آباد ،نردین و نام نیک درسطح پایداری متوسط قرار دارند. نتیجه گیری : ارزش پایداری گردشگری در بعد محیطی و اجتماعی فرهنگی در روستاهای مطالعه شده در سطح یکسانی قرار نـدارد، روسـتاهای که سطح متوسط و بالاتری دارند از لحاظ چارچوب نقطه تکاملی گردشگری در مرحله گردشگری هستند که در تطابق با مدل گردشـگری بـاتلر در مرحله مشارکت و مداخله و درگیر شدن جوامع محلی می باشند مشارکت منابع پذیری ،انسانی-آموزش ، اجتماعی-فرهنگی ،زیرسـاختی" در چارچوب راهبرد کراچ و ریچی پیشنهاد می گردد. و روستای دشت شاد و تلوبین سطح ناپایداری بالقوه و در نقطه پیش گردشگری مـی باشـند لذا در تطابق با مدل گردشگری باتلر در مرحله اکتشاف و راهکارها" منابع انسانی-آموزش ،اجتماعی -فرهنگی، بازاریابی-محصـول " در چـارچوب راهبرد پون پیشنهاد می گردد
Introduction: Tourism is an important part in the sustainable development of rural environments. Its ability to create sustainable employment and a desirable level of profit comes from the stability of tourism activities throughout the year. Objectives: The aim of this study is to measure the level of sustainability of tourism development. Also it explains the levels of sustainability of tourism in the process of tourism life cycle in the target villages of Myami in Semnan Province. Methodology: This study is an applied research in terms of purpose, cross-sectional in terms of time, explanatory-analytical in terms of nature and descriptive in terms of research design. It was performed based on the analysis of Barometer and Butler models. In order to collect the required data, two methods of document and field studies (questionnaire) and (interview) were used. Geographical Contex: The target villages of tourism in Myami County of Semnan Province، including the villages of Fromad and Abbasabad in the east of the province and the city and the villages of Hosseinabad, Nardin, Nam Nik, Talobin and Dasht Shad in the north of Myami. Result and Discussion: The value of sustainability in the environmental dimension is 0.435, and for socio-economic dimension is 0.465. The social and economic dimensions and indicators of development are more sustainable than the environmental dimension in the studied villages. According to the research findings, the average stability of all studied villages is average, and among them, Fromad village with a stability value of 0.5 has the highest level of stability. It indicates that this village has a better situation comparing to other villages in terms of facilities and services welfare, level of information and awareness of people about the benefits of tourism and other factors. Telubin village has the lowest level of stability among the target villages due to lack of facilities and services, low quality of rural environment and lack of attention of local managers and level of awareness and the low economic status of the people from the benefits of tourism. It scores a value of 0.365, and is at the level of instability (poor stability). Conclusion: The value of tourism sustainability in the environmental and socio-cultural dimension is not at the same level in the studied villages. Villages that have a medium and higher level are in the evolutionary tourism which is the stage of participation, intervention and involvement of local communities is in accordance with Butler tourism model. Based on Crouch and Ritchie strategy, the villages of Dasht-e Shad and Talubin are potentially unstable and at the pre-tourism stage, so in accordance with Butler's tourism model in the exploration and solutions phase, "human resources-education, social-cultural, product marketing" is offered in the framework of Poon strategy
خلاصه ماشینی:
بر اساس يافته هاي تحقيق ميانگين پايداري کل روستاهاي مورد مطالعه ،متوسط است و در اين بين ،روستاي فرومد با ارزش پايداري ٠/٥بيشترين ميزان پايداري داشته و در سطح پايداري متوسط (خوب ) قرار دارد و بيانگر اين است اين روستا از نظر امکانـات و خـدمات رفاهي، سطح اطلاعات و آگاهي مردم از مزاياي گردشگري و ساير عوامل ، توسعه گردشگري وضعيت بهتري نسبت بـه روسـتاهاي ديگـر داشـته است و روستاي تلوبين به دليل کمبود امکانات و خدمات رفاهي، پايين بودن وضعيت کيفي محيط روستا و عدم توجـه مـديران محلـي و سـطح آگاهي و اقتصادي پايين مردم از مزاياي گردشگري، با ميزان ٠/٣٦٥، پايين ترين ميزان پايداري را در بين روستاهاي هدف داشته و در سـطح نـا پايداري بالقوه (پايداري ضعيف ) قرار دارد، روستاهاي ديگر يعني حسين آباد، عباس آباد ،نردين و نام نيک درسطح پايداري متوسط قرار دارند.
مقاله حاضر در صدد پاسخگويي به اين سئوال هاي کليدي بوده است که بر اساس ابعاد و شاخص هاي مؤثر در توسعه پايدار گردشگري روستايي شهرستان ميامي از توابع استان سمنان ، روستاهاي هدف گردشگري آن در چه سطحي قرار دارند و در کدام مرحله از چرخه حيات گردشگري قرار گرفته اند؟ هدف عمده تحقيق توسعه بهينه و برنامه ريزي ارتقاء گردشگري با شناخت علمي ، سنجش و تبيين ميزان پايداري گردشگري و تحليل عوامل مؤثر در توسعه پايداري در روستاهاي هدف گردشگري ميامي شامل ٧ روستا بنام هاي فرومد، عباس آباد، نام نيک ، دشت شاد، نردين ، تلوبين و حسين آباد است .