چکیده:
تحلیل مواضع سیاست خارجی ترکیه در قبال تحولات سوریه با توجه به اهمیت راهبردی این کشور در ابعاد مختلف حائز اهمیت است. مواضع ترکیه در قبال رویدادهای جنگ داخلی سوریه روندهای متغیری را پیموده است. این پژوهش سعی دارد با روشی توصیفی- تبیینی و با استفاده از رویکرد نظری سازهانگاری، به این سؤال پاسخ گوید که انگارههای هویتی چه نقشی در سیاست خارجی ترکیه در قبال جنگ داخلی سوریه داشته است؟ همچنین این فرضیه را به آزمون میگذارد که سیاست خارجی ترکیه در قبال سوریه را علاوه بر رویکردهای مادی و واقعگرایانه، میتوان بر اساس انگارههای هویتی این کشور نیز تبیین کرد. یافتهها نشان میدهند که سیاست خارجی ترکیه در قبال جنگ داخلی سوریه در حوزههای منطقهای و بینالمللی از تلفیق انگارههای هویتی این کشور از قبیل انگاره ناسیونالیستی و ضدیت با عامل کردی، ضدیت با مقاومت اسلامی و رقابت با ایران، هویت اسلام اخوانی و ارائه مدلی از اسلام ترکی و درنهایت انگاره نو عثمانی گری تشکیلشده است.
Analyzing Turkey's foreign policy positions to the dynamics in Syria is important, considering the strategic importance of the latter country in different dimensions. Turkey’s approaches towards the development of the Syrian civil war have gone through the changing trends since the beginning of Syria conflict in 2011 until today. The article tries to answer the question of what role have the identity notions played in Turkey's foreign policy regarding the Syrian civil war by applying a descriptive-explanatory method and through a constructivist theoretical approach. Beyond the realistic approaches, this paper also tests this hypothesis that Turkey’s foreign policy towards Syria could be explained based on Turkey's identical notions. The research findings show that Turkey's foreign policy towards the Syrian civil war in the regional and international spheres has been shaped by an amalgamation of the country's identical notions such as the nationalist concepts, denying the Kurdish factor, opposing the Islamic resistance and competition with Iran, the identity of Muslim brotherhood and presenting a model of Turkish Islam and finally the concept of Neo-Ottomanism.
خلاصه ماشینی:
يافته ها نشان ميدهند که سياست خارجي ترکيه در قبال جنگ داخلي سوريه در حوزه هاي منطقه اي و بين المللي از تلفيق انگاره هاي هويتي اين کشـور از قبيل انگاره ناسـيوناليستي و ضديت با عامل کردي، ضديت با مقاومت اسلامي و رقابت با ايران ، هويت اسلام اخواني و ارائه مدلي از اسلام ترکي و درنهايت انگاره نو عثماني گري تشکيل شده است .
هويت از مهم ترين مؤلفه هايي است که در تفکر سازه انگاري به آن توجه ميشود؛ لذا سياست خارجي ترکيه در قبال جنگ داخلي سوريه از منظري هويتي و بين الاذهاني مورد بررسي قرار خواهد گرفت رويکرد ترکيه و انگاره هاي موثر با ادامه روند اعتراضات در سوريه از سال ٢٠١١ سياست ميانجيگري دولت ترکيه به سمت فشار ديپلماتيک بر دولت بشار اسد و به تدريج رويکرد مداخله جويانه را در جهت ايفاي نقش برتر در تحولات با حمايت از گروه هاي مخالف دولت سوريه گرايش پيدا کرد.
دکترين نوعثماني گري در داخل تلاش دارد تا با هويتي جديد و تعريف جديدي از تابعيت ، مسائل داخلي اين کشور همانند قوم گرايي را مرتفع نموده و از تجزيه طلبي آن ها جلوگيري نمايد و در خارج از ترکيه نيز براي گسترش سياسي متناسب باارزش هاي رو به رشد جهاني ، تغييرات اساسي در سياست خارجي خود ايجاد کند ( ١٩٢ :٢٠١٠ ,Taspinar).
3. Basmisirli, Hasan (0225), Foreign policy analysis of Iran and Turkey’s sectarian policies in the Syrian civil war according to identity model and the constructivist theory, Center for international and european Studies, https://www.