چکیده:
صنعت گردشگری ارتباطات گستردهای با بخشهای اقتصادی، اجتماعی و غیره دارد. کشور جمهوری اسلامی ایران در ردیف 10 کشور اول دنیا از نظر وجود جاذبههای گردشگری قرار دارد، ولی از نظر جذب گردشگر، نه تنها در بین کشورهای دنیا بلکه در بین کشورهای خاورمیانه هم جایگاه شایسته و مطلوبی ندارد. توسعه نیازمند توسعه مدیریتی، اقتصادی، اجتماعی، نهادی و ساختاری میباشد که متاسفانه مغفول مانده است. هدف این پژوهش ارزیابی مولفههای اجتماعی و اقتصادی در توسعه یافتگی گردشگری هوراند میباشد. این تحقیق باتوجه به اینکه به توسعه دانش کاربردی در یک زمینه خاص خواهد پرداخت، از نوع کاربردی است. از آنجا که این تحقیق قصد توصیف توسعه صنعت گردشگری با رویکرد تاریخی - فرهنگی، اقلیمی، جغرافیایی و اجتماعی - اقتصادی را دارد، از نوع پیمایشی خواهد بود. نمونهگیری در این تحقیق به صورت تصادفی و 385 نفر میباشد. یافتههای تحقیق نشان میدهد سطح رابطه معنی داری بین عوامل اقلیمی و جغرافیایی، عوامل اجتماعی و اقتصادی، عوامل فرهنگی و تاریخی و توسعه گردشگری در منطقه هوراند وجود دارد. نتایج نشان میدهد 28 درصد از تغییرات توسعه گردشگری، توسط تغییرات در عوامل اجتماعی و اقتصادی تبیین میگردد.
The tourism industry has extensive connections with the economic, social and other sectors. The Islamic Republic of Iran is in the top 10 countries in the world in terms of tourist attractions, but in terms of tourist attraction, not only among the countries of the world but also among the Middle East countries does not have a worthy and desirable position. Development requires managerial, economic, social, institutional and structural development, which has unfortunately been neglected. The purpose of this study is to evaluate the social and economic components in the development of Horand tourism. This research is of an applied type considering that it will develop applied knowledge in a specific field. Since this research intends to describe the development of the tourism industry with a historical-cultural, climatic, geographical and socio-economic approach, it will be a survey. Sampling in this study is random and 385 people. Findings show that there is a significant relationship between climatic and geographical factors, social and economic factors, cultural and historical factors and tourism development in the Horand region. The results show that 28% of changes in tourism development are explained by changes in social and economic factors.
خلاصه ماشینی:
يافته هاي تحقيق نشان مي دهد سطح رابطه معنيداري بين عوامل اقليمي و جغرافيايي، عوامل اجتماعي و اقتصادي، عوامل فرهنگي و تاريخي و توسعه گردشگري در منطقه هوراند وجود دارد.
دليل اصلي توسـعه گردشـگري غلبه بر پايين بودن سـطح درآمد و ارائه فرصت هاي جديد شغلي و تحولات اجتماعي در جامعه است (تيموري & مجدم ، ١٣٩٨) و ميتواند اميدهايي را براي کاهش فقر فراهم آورد به خصــوص در نواحي که به نوعي دچار رکود اقتصــادي شــده اند (١٩٩٠ ,Allen &Perdue, Long, ).
رويکرد يک جغرافيدان به گردشـگري، دانش ما را در زمينه موقعيت شـناسـي گردشـگران و جابه جاييهاي صـورت گرفته بالا برده و تأثيرات سـو گردشـگري بر مناظر طبيعي به منظور فراهم آوردن تسـهيلات گردشگري را کنترل ميکند همچنين در ارتقاي پراکندگي گردشــگري (٢٠١٧ ,Dimanche &Andrades )، برنامه ريزيهاي فيزيکي و مشــکلات اقتصــادي، اجتماعي و فرهنگي منطقه ميتواند مؤثر باشـد.
ايران به دليل برخورداري از منابع سرشار محيطي و بهره گيري از پشتوانه تاريخي - فرهنگي چند هزار ساله از قابليت ويژه اي در توسعه صنعت گردشگري برخوردار است ؛ اما متأسفانه اقتصاد تک محصـولي متکي بر درآمدهاي نفتي مانع از توجه به اين بخش از اقتصـاد در کشـور شـده اسـت (قديمي ، ١٣٩٩).
{مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} مأخذ: نگارنده چنانچه در جدول شماره ٦ ملاحظه ميگردد در سطح معنيداري يک دامنه اي، سطح معنيداري آزمون پيرسون ٠,٠٠٠ بوده و اين سطح از حداقل سطح معنيداري ٠,٠٥ کوچک تر بوده و نيز باتوجه به مقدار پيرسون محاسبه شده که ٠,٥٦٢ ميباشد و اين مقدار از مقدار بحراني پيرسون در سطح اطمينان ٠,٩٥ بزرگ تر مي باشد، لذا رابطه معنيداري بين عوامل اجتماعي و اقتصادي و توسعه گردشگري در منطقه هوراند وجود دارد.