چکیده:
هدف پژوهش حاضر شناخت سیر تحولی هوش شناختی، هوش هیجانی و هوش معنوی و مقایسه چگونگی روند تحولی سه نوع هوش مذکور از نوجوانی تا سالمندی بود. این پژوهش یک پژوهشی تحولی از نوع مقطعی و از نظر روش توصیفی از نوع علّی- مقایسهای است. شرکت کنندگان در این پژوهش 691 نفر از شهروندان ساکن شهر اراک با دامنه سنی 14 تا 80 سال به روش نمونهگیری خوشهای تصادفی انتخاب و به پرسشنامههای هوش معنوی سهرابی و ناصری، پرسشنامه هوش هیجانی برادبری-گریوز و نسخه بزرگسالان آزمون ماتریسهای پیشرونده ریون پاسخ دادند. نتایج تحلیل دادهها به روش تحلیل واریانس دو راهه نشان داد که بین گروههای مختلف سنی از نظر هوش معنوی تفاوت معناداری وجود داشت ولی در هوش شناختی و هیجانی این تفاوت معنادار نبود. همچنین اثر تعاملی نوع هوش و گروه سنی معنادار مشاهده شد. میتوان نتیجه گرفت که روند تحولی هوش شناختی، معنوی و هیجانی در گذر زمان از نوجوانی تا سالمندی یکسان نیست و شاید در دورههای پایانی زندگی با نقصان و زوال یکی از این هوشها بتوان شاهد افزایش دیگری جهت جبران کاستیها برای حل مسایل زندگی بود.
This study aimed to investigate the evolution of cognitive intelligence, emotional intelligence, and spiritual intelligence and compare the development of the three types of intelligence from adolescence to old age. This research is cross-sectional developmental research design and descriptive method of a causal-comparative study. Participants in this study were 691 individuals living in Arak with an age range of 14-80 years were selected by random cluster sampling method, and answered Sohrabi and Naseri spiritual intelligence questionnaires, Bradbury-Graves Emotional Intelligence Questionnaire, and the adult version of the Raven’s Progressive Matrices Test. The results of data analysis by two-way analysis of variance showed a significant difference between different age groups in terms of spiritual intelligence, but this difference was not significant in cognitive and emotional intelligence. Also, the interaction effect of type of intelligence and age group was significant. It can be concluded that the developmental process of cognitive, spiritual, and emotional intelligence over time from adolescence to old age is not the same, and perhaps in the final stages of life with the loss and decline of one of these intelligences can be seen another increase to compensate for the deficiency to solve life problems.
خلاصه ماشینی:
مقايسه روند تحولي هوش شناختي، هوش هيجاني و هوش معنوي از نوجواني تا بزرگسالي Investigating and comparing the development of cognitive intelligence، emotional intelligence and spiritual intelligence from adolescence to adulthood 1 مرضيه السادات سجادي نژاد صغري اکبري چرميني ١ چکيده هدف پژوهش حاضر شناخت سير تحولي هوش شناختي، هوش هيجاني و هوش معنوي و مقايسه چگونگي روند تحولي سه نوع هوش مذکور از نوجواني تا سالمندي بود.
شرکت کنندگان در اين پژوهش ٦٩١ نفر از شهروندان ساکن شهر اراک با دامنه سني ١٤ تا ٨٠ سال به روش نمونه گيري خوشه اي تصادفي انتخاب و به پرسشنامه هاي هوش معنوي سهرابي و ناصري، پرسشنامه هوش هيجاني برادبري - گريوز و نسخه بزرگسالان آزمون ماتريس هاي پيشرونده ريون پاسخ دادند.
نتايج تحليل داده ها به روش تحليل واريانس دو راهه نشان داد که بين گروه هاي مختلف سني از نظر هوش معنوي تفاوت معناداري وجود داشت ولي در هوش شناختي و هيجاني اين تفاوت معنادار نبود.
ميتوان نتيجه گرفت که روند تحولي هوش شناختي، معنوي و هيجاني در گذر زمان از نوجواني تا سالمندي يکسان نيست و شايد در دوره هاي پاياني زندگي با نقصان و زوال يکي از اين هوش ها بتوان شاهد افزايش ديگري جهت جبران کاستيها براي حل مسايل زندگي بود.
همچنين در حيطه هوش شناختي نتايج پژوهش حاضر نشان داد که بين گروه هاي مختلف سني از نظر هوش شناختي تفاوت معناداري وجود ندارد، اما روند بررسي تغييرات حاکي از افزايش اين نوع هوش تا حدود ٣٠ سالگي و سپس روند نزولي آن در ميانه و سالهاي انتهايي زندگي بود.