چکیده:
در مدلهای رایج اقلام تعهدی، از روشهای متعددی برای اندازهگیری این اقلام استفاده شده است. اولسون (2014)، چارچوبی از ساختار اقلام تعهدی ارائه کرده و اندازهگیری براساس تغییرات متوالی در مانده حسابهای غیرنقدی ترازنامه را مبتنی بر ساختار اقلام تعهدی میداند. این اندازه از اقلام تعهدی، دربردارنده اقلامی است که کمتر به منظور مدیریت سود دستکاری میشوند، لیکن با توجه به اینکه در مدلهای رایج کنترلی از بابت آنها صورت نمیگیرد، ممکن است در دسته اقلام تعهدی اختیاری (شاخص مدیریت سود در حوزه وسیعی از تحقیقات حسابداری) طبقه بندی شوند. این موضوع میتواند منجر به ایجاد خطای برآورد اقلام تعهدی اختیاری و افزایش خطای نوع اول در آزمون کشف مدیریت سود شود. هدف پژوهش حاضر، بررسی خطای نوع اول، ناشی از نحوۀ اندازهگیری اقلام تعهدی، در آزمون کشف مدیریت سود است. بدین منظور، اطلاعات 157 شرکت پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای 1386 تا 1397 بررسی شد. نتایج حاصل از تحلیل همبستگی و رگرسیون نشان میدهد که اگرچه تفاوت ناشی از روش اندازهگیری اقلام تعهدی، به عنوان اقلام تعهدی اختیاری دستهبندی میشود، اما شبیهسازی صورت گرفته به منظور آزمون مدیریت سود، خطای نوع اول غیرقابل قبولی را در سطح اطمینان 95% نشان نمیدهند. بنابراین اگرچه اندازهگیری اقلام تعهدی مبتنی بر ترازنامه به صورت بالقوه می-تواند منجر به افزایش خطای نوع اول در آزمون مدیریت سود شود اما تا زمانیکه متغیر انگیزاننده مدیریت سود مورد نظر پژوهشگر با رویدادها و عواملی که این تفاوت را در اندازه اقلام تعهدی ایجاد میکنند همبسته نباشد، خطای نوع اول غیرقابل قبولی ایجاد نکرده و بنابراین میتوان در راستای استاندارد سازی نحوه اندازهگیری اقلام تعهدی بر چارچوب اولسون (2014) استوار بود و اقلام تعهدی را براساس تغییرات متوالی در مانده حسابهای غیرنقدی ترازنامه اندازهگیری کرد.
There are different ways in which accruals are measured in academic research. Ohlson (2014) provides a conceptual construct of accruals as the change in non-cash assets and liabilities. This measure includes accruals that are less manipulated for earnings management purposes and may be classified as discretionary accruals since they are not controlled in well-known models. This can lead to errors in the estimation of discretionary accruals (earnings management index in a wide range of accounting research). In accounting research, discretionary accruals are commonly used as an indicator of earnings management. The purpose of this study is to investigate type one error due to how accruals are measured in the test of earnings management. to investigate this problem in this study Jones (1991) and Dechow and Dichev's ( 2002) models, are examined using 157 firms listed in Tehran Stock Exchange from 2007 to 2018 under two different ways of accrual measurement approaches (balance sheet vs cash flow approaches). Findings show that the difference due to the measurement approach is classified as discretionary accruals. However, the simulations performed for the test of earnings management do not show an unacceptable type one error at the 95% confidence level for any of these approaches, suggesting that researchers can rely on Ohlson’s structure in measuring accruals.