چکیده:
کتاب منتخب الاثر فی الامام الثانی عشر از مکتوبات مهم عالمان شیعی مذهب در تبیین و شرح آموزۀ
مهدویت شیعی است. آنچه به این کتاب اهمیت میبخشد، روش نویسنده در نشان دادن تواتر لفظی یا
معنوی بسیاری از روایات مهدویت است که اصالت شیعی آ نها را آشکارا به دست میدهد. خاستگاه نگارش این کتاب مواجهۀ آیة الله حاج آقا حسین طباطبایی بروجردی با تبلیغات بهائیان در بروجرد بود که با خواست او، از سوی شاگرد برجستهاش، آیة الله شیخ لطف الله صافی گلپایگانی، به نگارش این کتاب انجامید.
The selected book of Montkhab-ul Al-Athar about 12th. Imam is one of the important
books of Shia religious scholars in explaining and clarifying the doctrine of Shia Mahdism.
What gives importance to this book is the author's method of showing the verbal
or spiritual frequency of many Mahdavi traditions, which clearly shows their Shiite authenticity.
The origin of the writing of this book was the confrontation of Ayatollah Haj
Agha Hossein Tabatabayi Boroujerdi . Regarding the religious propaganda of the Baha'is
in Boroujerd, he requested the writing of this book by his prominent student, Ayatollah
Sheikh Lotfollah Safi Golpaigani.
خلاصه ماشینی:
همانگونه که بعدها با بسط و تفصیل به دست داده خواهد شد، تحلیل برخاسته از این دستهبندی، «ساختار نظاممند مهدویت شیعی» نام داشته و گام پنجم از «نگاه تاریخی به باورداشت مهدویت شیعی» است که با روش تاریخی محض و جدا از باور به مذهب تشیع، نشان میدهد امامان یازدهگانۀ شیعیان مهدی را در امام دوازدهم، محمّد بن الحسن العسکری، میدیدند: باورداشت مهدویت سنی؛ روایتهای خلفای اثنیعشر و تنها توان شیعیان امامیمذهب در نشان دادن مصداقهای آن خلیفگان؛ امام دوازدهم شیعیان در آثار اهل سنت؛ امام دوازدهم شیعیان در آثار شیعی دورۀ حضور امامان؛ این مقاله برای بزرگداشت هفتادمین سال نگارش کتاب منتخب الأثر فی الإمام الثانی عشر نگاشته شده بود، اما چون آن بزرگداشت در عمل به انجام نرسید و صورتی محدود یافت، با تجدیدنظرهایی مهم در اینجا به چاپ میرسد.
یکی از کارهای مهم حاجآقا حسین بروجردی در سالهای اقامت در بروجرد واکنش به تبلیغات بهائیان بود که از حدود یک سال پیش از بازگشت او از نجف در آن شهر آغاز شده بود.
1 روایت یکی از نزدیکان حاجآقا حسین بروجردی نیز آن است که پس از خروج بهائیان از بروجرد، او چنان میگفت که «چون جمعی را اضلال کردهاند و افکار عدهای از مردم تحت تأثیر شبههپراکنیهای آنان شده است، این اقدام کافی نیست»، لذا: وظیفۀ خود تشخیص دادند که برای پاسخ به شبهات آنان، یک ماه رمضان دربارۀ امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف منبر بروند.
2 ملا محمّدجواد صافی گلپایگانی از عالمان دینی سرشناس زمان خود بود و با حاجآقا حسین سید جواد علوی، آیت الله بروجردی در بروجرد، ص 383.