چکیده:
اقتصاد هر کشوري به سه بخش کشاورزي، خدمات و صنعت قابل تفکيک است .
مطالعات تجربي نشان ميدهد بيش تر کشورهاي توسعه يافته براي برون رفت از
چالش هاي اقتصادي پيش روي از جمله بيکاري و غلبه بر محدوديت هاي سرمايه
اي در مراحل اوليه رشد و توسعه اقتصادي بر بخش کشاورزي تاکيد مي کردند.
بررسيهاي انجام شده نشان ميدهد که صنعت پرورش گل به يکي از مهم ترين
صنايع مطرح در دنيا از لحاظ ايجاد اشتغال و کسب درآمد تبديل شده است و در
حال حاضر سالانه بيش از ١٠٠ ميليارد دلار انواع گل و گياهان زينتي در دنيا
توليد و مورد داد و ستد قرار ميگيرد. اوضاع بازار گل و گل کاري در ايران به رغم
شرايط اقليمي و آب هوايي مناسب و گذشت بيش از ٨٥ سال از آغاز آن ، دچار
گرفتاريها و مشکلات عميقي است . اکنون کنيا در تجارت جهاني گل ها از
صادرکننده هاي بزرگ ميباشد و فروش سالانه کنيا در اين بخش ٥ بيليون دلار
است . اين صنعت در اقتصاد کنيا نفوذ زيادي را داراست ؛ به گونه اي که در بين
کشورهاي در حال توسعه ، موفقيت هاي کنيا در عرصه صادرات گل قابل مطالعه و
بررسي است . نوع روش هاي توليد، مديريت واحدهاي توليدي، جريان صادرات
همراه با تجارت جهاني، سياست هاي اقتصادي و تکنيک ها و ... موجب پيشرفت
اين صنعت در کشور کنيا شده اند. زيرساخت ها ميبايستي در کاهش هزينه ها و
افزايش درآمد کشاورزان و تغذيه مناسب افراد جامعه نقش داشته باشند و موجب
بهبود اوضاع کشاورزان شود. به مرور زمان تأکيد بر زيرساخت ها براي توسعه
آشکار شده است . زيرا زيرساخت ها در کوتاه مدت موجب تغيير محسوس در
مؤلفه هاي اقتصادي- اجتماعي نميشوند بلکه در ميان مدت و بلندمدت انتظار
وقوع جهش اقتصادي فراهم ميشود. محدوديت هاي زيرساخت بر کشاورزان در
کشاورزي متعدد هستند. زيرساخت فيزيکي فقط يک جنبه است . ديگر
زيرساخت ها شامل زيرساخت مالي، زيرساخت تکنولوزيکي، زيرساخت اجتماعي
(سلامت ، آموزش و پرورش ) و زيرساخت هاي قانوني و مقرراتي بر توسعه
کشاورزي و روستايي مؤثر هستند.