چکیده:
درک و شناخت گروههای مرجع بویژه گروه مرجع جوانان و دانشجویان از مهمترین و ضروریترین
دادههای اجتماعی و فرهنگی برای سیاستگذاری و مدیریت برنامهریزی فرهنگی و اجتماعی مراکز
آموزش و دانشگاهی بوده و مورد توجه و اهتمام پژوهشهای علوم اجتماعی و انسانی است. هدف این
مقاله بررسی میزان مرجعیت فرهنگی اساتید و میزان اعتماد دانشجویان به استاد برای کنشگری فرهنگی
و اجتماعی در میدان فرهنگی دانشگاه است. چارچوب نظری این پژوهش مبتنی بر نظریه گروه مرجع
مرتن و مظفر شریف است. این پژوهش در سال۱۳۹۸در دانشگاه اصفهان با جامعه آماری ۱۳۵۰۰ نفر و با
استفاده از روش نمونهگیری سهمیهای و برحسب متغیرهایی مثل جنسیتء رشته و مقطع تحصیلی انجام
شد. نمونه آماری شامل ۵۵۰ دانشجو میباشند. یافتههای پژوهش نشان میدهد که در میدان فرهنگی
دانشگاه» اساتید مهمترین گروه مرجع توسط دانشجویان انتخاب شدند و میزان مرجعیت استادان در همه
متغیرهای مورد برررسی به جز مشاوره در آمور دینی با سایر نهادها و عناصر دانشگاهی به طور خیلی
بارزی متفاوت و معنادار است. همچنین» یافتهها نشان داد ۶۴ درصد دانشجویان ترجیح میدهند که در
امور مختلف شخصی و اجتماعی و فرهنگی و ازدواج با استادان مشورت نموده و نظر آنها را به عنوان
معیار و مهم میدانند» ۷۳ درصد دانشجویان ترجیح میدهند در محیط دانشگاه در آمور مختلف فرهنگی و
اجتماعی و شخصی که توسط استادان مورد تذکر قرار بگیرند؛ ۷۹ درصد دانشجویان اساتید خود را با
تجربه و پخته و دارای سلوک اخلاقی و رفتاری خیلی خوب ارزیابی میکنند و متغیرهای اعتمادپذیری و
مسئولیتپذیری اساتید دارای بالاترین نمره میانگین است. این نشان دهنده آرزیابی مثبت فرهنگ
دانشجویی از ظرفیتها و سرمایه فرهنگی دانشگاه برای تربیت اجتماعی جوانان است. بر اساس نتایج
دادههاء کمترین نمره میانگین در متغیرهای تحقیق مربوط به کنشگری فرهنگی اساتید یا مشارکت
فرهنگی اساتید میباشد. نتایج و تحلیل دادهها نشان میدهد سرمایه اجتماعی دانشگاهیان با روابط
صمیمانه و تعاملات فرهنگی و اجتماعی دارای پیامدهای فرهنگی مثبتی بوده و بر رضایتمندی
دانشجویان از جنبههای مختلف دانشگاه تاثیر مثبت و مستقیم دارد.
Understanding and recognizing reference groups, especially the reference group of youth and students, is one of the most important and necessary social and cultural data for policy-making and management of cultural and social planning, and is the focus of social and humanities research. The cultural authority of professors and the level of students' trust in professors for cultural and social activism in the cultural field of the university. Theoretical framework of this research is based on theory The reference group is Merton and Mozaffar Sharif. This research was conducted in 2009 at the University of Isfahan with a statistical sample of 550 people. The statistical population also consisted of all students of the University of Isfahan, which was estimated at about 14,500 people.Findings show that in the cultural field of the university, professors were selected as the most important reference group by students and 64% of students stated that they prefer to consult with professors in various personal, social, cultural and marriage matters and their opinion as They know the criteria and the important. Also, 73% of students prefer to be mentioned by professors. Intimate relationships and cultural and social interactions have a positive effect on university social capital and have a positive and direct effect on student satisfaction in various aspects of the university.
خلاصه ماشینی:
يافته هاي پژوهش نشان مي دهد که در ميدان فرهنگي دانشگاه ، اساتيد مهمترين گروه مرجع توسط دانشجويان انتخاب شدند و ميزان مرجعيت استادان در همه متغيرهاي مورد برررسي به جز مشاوره در امور ديني با ساير نهادها و عناصر دانشگاهي به طور خيلي بارزي متفاوت و معنادار است .
به عبارتي، يکي از مهمترين مطالبات جامعه از دانشگاه ايراني اين نکته است که استاد در تعاملات اجتماعي خود با دانشجويان و در سلوک علمي و فرهنگي خود به گونه اي باشد که دانشجويان انگيزه مند شده و سيره علمي و اجتماعي - فرهنگي استاد خود را در زيست اجتماعي به عنوان معيار و الگو و گروه مرجع مورد استفاده قرار دهند.
اين مقاله بر آن است که مرجعيت استاد در حوزه کنشگري فرهنگي و اجتماعي و ميدان فرهنگي دانشگاه را از ديد دانشجويان مورد بررسي قرار داده و عوامل موثر بر اين مرجعيت را تبيين نمايد و به اين سوالات پاسخ بدهد که جايگاه «استاد» در کنش ها، نگرش ها و هنجارهاي فرهنگي دانشجويان چگونه است و انتظارات دانشجويان از اساتيد براي نقش آفريني فرهنگي کدامند؟ دانشجويان تا چه اندازه به اساتيد به عنوان گروه مرجع در امور سلوک علمي و اخلاقي و 1.
Ushakov رفتاري انتخاب و اعتماد ميکنند؟ اين مقاله با هدف بررسي ميزان مرجعيت اساتيد دانشگاه در فضاي دانشگاه و بررسي عوامل جامعه شناختي موثر بر انتخاب «اساتيد» به عنوان گروه مرجع و شناخت حوزه ها و زمينه هايي که دانشجويان «اساتيد» را به عنوان گروه مرجع خود انتخاب ميکنند تدوين شده است .
(2000) “Reference group Theory with Implicating for information studies: A theoretical Essay” information research vol.