چکیده:
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی به والدین بر پرخاشگری و انگیزه تحصیلی فرزندان آنها انجام شد. روش پژوهش: این پژوهش یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه و مرحله پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه نوجوانان 13 تا 15 ساله منطقه 2 شهر تهران بود که 30 نفر با روش نمونهگیری در دسترس، انتخاب و یکی از والدین آنها در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گواه (15 نفر) قرار داده شدند. گروه آزمایش 10 جلسه تحت آموزش بسته مهارتهای زندگی منوچهری و همکاران (1394) قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش مقیاس خشم نیلسون و همکاران (2000) و پرسشنامه انگیزه تحصیلی هارتر (1981) بود که پس از جمع آوری با استفاده از روش واریانس اندازههای مکرر تحلیل شد. یافتهها: نتایج پژوهش نشان داد که آموزش مهارتهای زندگی به والدین بر پرخاشگری (24/5=F، 032/0=P) و انگیزه تحصیلی (98/5=F، 022/0=P) کودکان آنها موثر بود و این تاثیر در مرحله پیگیری پایدار بود. نتیجهگیری: بدین معنا که آموزش مهارتهای زندگی به والدین منجر به بهبود پرخاشگری و انگیزه تحصیلی کودکان میگردد. نتایج حاکی از کاهش پرخاشگری و بهبود انگیزه تحصیلی در گروه آزمایش نسبت به گروه گواه بود. در نتیجه میتوان از آموزش مهارتهای زندگی بهعنوان بخشی از برنامههای توانمندسازی والدین و فرزندنشان و همچنین متولیان عرصه تعلیموتربیت استفاده کرد.
Aim: The present study aimed to investigate the effectiveness of Life Skills Training (LST) for parents in decreasing aggression and improving the academic motivation of their children. Method: The present quasi-experimental study had a pretest-posttest design with a control group and a follow-up stage. The statistical population consisted of all adolescents aged 13 to 15 years in District 2 of Tehran, and 30 adolescents were selected using the convenience sampling method and one of their parents was assigned to experimental (n=15) and control (n=15) groups. The experimental group underwent 10 sessions of life skills training package by Manouchehri et al. (2015). The research instruments included the Anger Scale by Nilson et al. (2000) and the Academic Motivation Questionnaire by Harter (1981) which were analyzed by the repeated-measures analysis of variance. Results: The life skills training for parents was effective in decreasing aggression (F=7.56, P=0.001), and improving the academic motivation (F=6.48, P=0.008) of their children, and the effect was stable at the follow-up stage. Conclusion: Life skills training for parents decreased aggression and academic motivation of children. The results indicated a decrease in aggression and improvement in academic motivation in the experimental group compared to the control group. Life skills training can be thus utilized as a part of empowerment programs for parents and their children, as well as education authorities.
خلاصه ماشینی:
لذا هدف اصلي از انجام اين پژوهش بررسي اثربخشي آموزش مهارت هاي زندگي به والدين بر پرخاشگري و انگيزه تحصيلي کودکان آنها بود و پژوهشگر در پي پاسخ به سئوالات پژوهشي زير بود: ١.
خلاصه محتواي جلسات آموزش مهارت هاي زندگي جلسات عنوان مهارت توضيحات اول خودآگاهي پس از معارفه ، ابتدا سوالات خودآگاهي به چه معناست و چه ميزان از ويژگيهاي خود، آگاه هستيم را از روش بارش فکري مطرح ميکنيم ، سپس خودآگاهي جسماني، ويژگيهاي مثبت و منفي را توضيح و بحث ميشود، در آخر چرخه فکر، احساس ، رفتار و فعاليت مربوطه انجام ميشود.
بحث و نتيجه گيري هدف پژوهش حاضر آموزش مهارت هاي زندگي به مادران داراي فرزند نوجوان در کاهش پرخاشگري و انگيزه تحصيلي فرزندانشان بود.
همانطور که در نتايج تحليل به آن اشاره شد، آموزش مهارت هاي زندگي به والدين در گروه آزمايش موجب کاهش پرخاشگري و بهبود انگيزه تحصيلي کودکان آنها در اين گروه شد در حاليکه در گروه کنترل تغييري مشاهده نشد.
Personality and Indiv *** پرسشنامه پرخاشگري (به تصویر صفحه رجوع شود) (به تصویر صفحه رجوع شود) پرسشنامه انگيزه تحصيلي (به تصویر صفحه رجوع شود) (به تصویر صفحه رجوع شود) The Effectiveness of Life Skills Training for Parents in Decreasing Aggression and Improving the Academic Motivation in Adolescent Children *1 Shohreh.
Moodi / Abstract Aim: The present study aimed to investigate the effectiveness of Life Skills Training (LST) for parents in decreasing aggression and improving the academic motivation of their children.