چکیده:
در این نوشتار به بررسی شرایط تحقق مسؤولیت متصدی حمل و نقل خواهیم پرداخت. در این راستا با روش تحلیل-تطبیقی به مطالعه یکی از کاملترین و رایج ترین کنوانسیون های بین المللی(CMR) که به مرحله اجرا در کشورهای مورد پذیرش در آمده خواهیم پرداخت. آنچه مورد سوال و به تبع کنکاش است این مساله مهم می باشد که برای تحقق مسئولیت متصدی حمل و نقل چه شرایطی باید وجود داشته باشد و با احراز کدام شرایط مسئولیت بر عهده متصدی قرار خواهد گرفت؟ موضوعی که با توجه به مبناء حاکم بر قوانین داخلی و کنوانسیون مورد مطالعه پاسخ یکسان و واحدی نخواهد داشت. لذا در این مقاله با که از نوع بنیادی – کاربردی است، با مطالعه کتابخانه ای و با روش تحلیلی- تطبیقی، با بهره گیری از منابع موجود حوزه تحقیق سعی در بررسی جامع موضوع خواهیم داشت. با مطالعه کتابخانه ای و با روش تحلیلی- تطبیقی، با بهره گیری از منابع موجود حوزه تحقیق سعی در بررسی جامع موضوع خواهیم داشت.
In this article, we will examine the conditions for fulfilling the responsibility of a transport operator. In this regard, by comparative analysis, we will study one of the most complete and common international conventions (CMR) that has been implemented in the accepted countries. What is being questioned and consequently explored is the important question of what conditions should exist for the realization of the responsibility of the transport operator and under what conditions will the responsibility be assigned to the operator? An issue that will not have the same answer according to the basis of domestic law and the studied convention. Therefore, in this article, which is of a fundamental-applied type, we will try to comprehensively study the subject by library study and by analytical-comparative method, using the available resources in the field of research. Therefore, in this article, which is of a fundamental-applied type, we will try to comprehensively study the subject by library study and by analytical-comparative method, using the available resources in the field of research.
خلاصه ماشینی:
(اشتري، ١٣٩٦، صفحه ٢٧٣) ١- تلف کلي: همان طور که در ضرر مادي گفته شد در حقوق تجارت ما، ضرر را تحت عنوان تلف کلي و جزيي بررسي مي کنيم حال به شرح آن مي پردازيم که چگونه ضررهاي قابل مطالبه مي باشند؟ در ماده ٣٨٦، مقرر شده است که چنانچه متصدي مال التجاره را به مرسل اليه تسليم نکند مسؤول عدم اجراي تعهد خويش است اگر تمام کالا تلف شود يا گم شده باشد تعهد کلاً انجام نيافته است و در صورتي که قسمتي از کالا گم يا تلف شده باشد تعهد بعضاً اجرا نشده تلقي مي گردد که بموجب ماده ٣٨٦ قانون تجارت مسؤول جبران خسارت است .
(جلالي، منبع پيشين ، ص ٢٥ ) ٤- تأخير در انجام قرارداد حمل ونقل به موجب ماده ٣٧٩ قانون تجارت «ارسال کننده کالا بايد نکاتي را به اطلاع متصدي حمل ونقل برساند که از جمله آنها مدتي است که مال بايد در آن مدت تسليم شود و چنانچه اين مدت در بارنامه ذکر نشده باشد، عرف تجاري ملاک عمل خواهد بود ...
(٢٠٤ p ,٢٠١٠ ,Georges Ripert ) بند ٥ ماده ٢٣ کنوانسيون CMR مي گويد:در موارد تأخير در صورتي که خواهان ثابت کند خسارتي از اين بابت به او وارد شده است ، حمل کننده خسارت وارده را جبران خواهد نمود ولي پرداختي که بابت جبران خسارت به عمل مي آيد از هزينه حمل تجاوز نخواهد کرد هم چنين ماده ٣٨٧ قانون تجارت نيز اعلام مي دارد در مورد خسارت ناشيه از تأخير متصدي حمل و نقل در حدود ماده ٣٨٦ مسؤول خواهد بود.