چکیده:
حقوق شهروندی یکی از عوامل توسعه پایدار است و موجب تعامل سازنده و تقویت همگراییهای فرهنگی، اجتماعی و قانونمداری میگردد و از طرفی آموزش آن برعهده دولت و بر دوش نظام آموزشی کشور است. پژوهش حاضر به بررسی عملکرد نهاد آموزش و پرورش درتعلیم حقوق شهروندی و راهکار ارتقاء آموزش حقوق شهروندی در ایران می پردازد. پژوهش حاضر مطالعه ای توصیفی- تحلیلی است که با استفاده از رویکرد تحلیل محتوا شکل گرفت. در گردآوری داده های پژوهش از منابع کتابخانهای و منابع الکترونیکی استفاده شده است.تحلیل مطالعات صورت گرفته در زمینه تعلیم حقوق شهروندی در نهاد آموزشی ایران نشان داد که مبنای آموزش حقوق شهروندی بر پایه رویکرد ساختار محوری و تاکید صرف بر آشنایی با اصول نظری حقوق شهروندی استوار است؛ و راهکار آموزش حقوق شهروندی بر مبنای رویکرد ساخت یابی بر اساس تعامل و ارتباط ساختار و کارگزار می تواند موجب توسعه جامعه پذیری، قانونمداری و ارتقاء تعلیم حقوق شهروندی در ایران را در پی داشته باشد.
Citizenship rights are one of the factors of sustainable development and cause constructive interaction and strengthen cultural, social and legal convergences, and on the other hand, its education is the responsibility of the government and the country's educational system. The present study examines the performance of the education institution in teaching civil rights and the strategy for promoting civil rights education in Iran. The present study is a descriptive-analytical study that was formed using the content analysis approach. Library resources and electronic resources have been used in collecting research data. The analysis of studies conducted in the field of civil rights education in Iranian educational institutions showed that the basis of civil rights education is based on a centralized approach and emphasis on familiarity with theoretical principles of civil rights. Based; And the strategy of civil rights education based on the construction approach based on the interaction and relationship between structure and agent can lead to the development of socialization, rule of law and the promotion of civil rights education in Iran.
خلاصه ماشینی:
به عنوان مثال ؛ هماهنگي ميان نهادها و رسانه ها مي تواند موجب يکپارچه سازي و جامعه پذيري شود و با استمرار پروسه اجتماعي کردن افراد، رسانه ها حتي در سال هاي پيش از مدرسه ، به هويت سازي دست مي زنند و اين امر چيزي است که به دليل ساختار ذاتي رسانه در انتقال فرهنگ صورت مي پذيرد (مهرداد، ٩٦،١٣٨٠) امري که اگر براي آن برنامه ريزي مدون و هدفمندي وجود داشته باشد، ميتواند به توسعه چشمگير آگاهي و رعايت حقوق شهروندي در کشور منجر شود و رسانه هاي عمومي نظير صدا و سيما، فضاي مجازي، روزنامه ها و مجلات به دليل ارتباط روزانه مستمر با مردم و توليد محتواي مداوم و نيز با توجه به ظرفيت و توانايي بالايي که در امر آموزش در تمام سطوح و حوزه ها دارند، از اهميت ويژه اي در حوزه آموزش حقوق شهروندي، شکل دهي به هنجارها ، نگرش ها و رفتارها، برخوردار هستند.
مخاطبان رسانه ها عمدتا به شيوه هاي غير مستقيم و پنهان در معرض آموزش قرار ميگيرند (رضايي بايندر،١٣١،١٣٩٠) و برنامه سازان اين توانايي را دارند تا مخاطبانشان را که از گروههاي مختلف سني هستند، در معرض اطلاعاتي قرار دهند که از پيش براي آنان برنامه ريزي کرده اند (رسولي و زنده بودي، ٦٥١٣٩٠) بررسي نقش آموزش و پرورش در تعليم حقوق شهروندي در ايران : امروزه آموزش و پرورش به عنوان کليديترين نهاد آموزشي، رکن اصلي در جهت توسعه همه جانبه به شمار مي رود زيرا برپايه نحوه و محتواي آموزشي و تربيتي آن است که يک جامعه به لحاظ نظم اجتماعي و درک فرهنگي، جامعه پذير مي شود و اصول قانوني و فرهنگي در آن نهادينه مي گردد و عامه مردم به همين واسطه مي توانند به سوي فرهنگ مترقي و نيز توسعه حرکت کنند؛ درنتيجه آموزش و پرورش مهم ترين رکن برنامه - ريزي در جامعه و کليدي ترين عنصر در پرورش و توسعه فردي محسوب ميشود و از نظام تعليم و تربيت انتظار ميرود تا با اهميت به تربيت شهروندي، به پرورش همه جانبه ي قابليت ها و توانائيهاي انساني بپردازد.