چکیده:
عدالت اقتصادی، در یک ظرف کلی بهعنوان زیرمجموعهای از عدالت اجتماعی به معنای مراعات حقوق اقتصادی در حوزه رفتارها و روابط اقتصادی است. این امر بهصورت هدف اقتصادی، هنگامی بهطور کامل محقق میشود که هر یک از افراد جامعه، بهحق خود از ثروت و درآمدهای جامعه دست یابند بهاندازهای که بتواند سنگ بنای یک زندگی مشروع خلاق و کارآمد را بنا نهد. هدف نهایی عدالت اقتصادی این است که به هر شخصی اختیار دهد که بهطور خلاقانه در کارهای نامعینی ماورای اقتصاد یعنی کارهای ذهنی و روحی بهکارگماشته شود. عدالت اقتصادی در سیستم بینالمللی دستیابی تمامی کشورها به حقوق و ثروت خود برای رسیدن به توسعه پایدار است. در حال حاضر تجارت بهعنوان مهمترین ابزار کشورها برای رسیدن به توسعه اقتصادی پایدار بوده و در سایه تجارت جهانی است که کشورها به رقابت میپردازند. جهانیشدن سبب گسترش روزافزون تجارت میان ملل مختلف گشته است و دلیل اهمیت تجارت در سطح بینالمللی این است که هیچ کشوری را نمیتوان یافت که تمام ضروریات و نیازمندیهای خود را بدون داشتن روابط تجارتی بهصورت احسن برآورده کند. کشورهایی که عضو سازمان تجارت جهانی هستند بر اساس اصول و قواعد مشخصی تجارت میکنند اما عدم رعایت اصول و قواعد منجر به اختلافاتی بین آنها میشود. این اختلافات در رکن حلوفصل اختلافات سازمان تجارت جهانی حلوفصل میشود. برای درک بهتر عملکرد این رکن باید بدانیم که سازمان جهانی تجارت (WTO) یک سازمان بینالمللی است که قوانین جهانی تجارت را تنظیم و اختلافات بین اعضا را حلوفصل میکند.
Economic justice, in a general sense, as a subset of social justice means the observance of economic rights in the field of economic behaviors and relations. This, as an economic goal, is fully achieved when each member of society achieves his or her right to the wealth and income of society to the extent that he or she can build the foundation of a legitimate, creative and efficient life. The ultimate goal of economic justice is to empower anyone to be creative in indefinite transcendental work, that is, mental and spiritual work. Economic justice in the international system is the access of all countries to their rights and wealth to achieve sustainable development. At present, trade is the most important tool for countries to achieve sustainable economic development and it is in the shadow of global trade that countries compete. Globalization has led to the increasing expansion of trade between different nations, and the reason for the importance of trade at the international level is that no country can be found to meet all its needs and requirements without having good trade relations. Countries that are members of the World Trade Organization trade according to certain principles and rules, but non-compliance with the principles and rules leads to differences between them. These disputes become the cornerstone of the WTO disputes. better understand the function of this pillar, we need to know that the World Trade Organization is an international organization that regulates world trade laws and resolves disputes between members.
خلاصه ماشینی:
همچنين با مرور اهداف و اصول سازمان تجارت جهاني ميتوان دريافت که با تأکيدي که بر مسئله افزايش سهم کشورهاي درحال توسعه دارد و بررسي اين نکته که به لحاظ سياسي کشورهاي کمتر توسعه يافته ازلحاظ بهره مندي در وضعيت نامناسب تري نسبت به کشورهاي توسعه يافته دارند کشورهاي توسعه يافته درصدد ايجاد زمينه اي هستند تا با افزايش توان کشورهاي کم تر توسعه يافته باب جديدي از تجارت را با اين کشورها باز کنند چراکه در يک ظرف کليتر اين مسئله نياز مبرم کشورهاي توسعه يافته نيز ميباشد چراکه سهم بيشتر آنان در توليدات و نقل و انتقالات نياز به مشتري و همچنين طرف هاي تجاري قدرتمندتر هست لذا ازاين جهت نيز ٩٤٠ ميتوان به اين نکته و مهم پي برد که سازمان تجارت جهاني از يک سو مقاصد کشورهاي توسعه يافته را ممکن است مدنظر داشته باشد از سوي ديگر مقاصد کشورهاي توسعه يافته نيز درگرو پيشرفت و حمايت از کشورهاي مصرف کننده و کمتر توسعه يافته است لذا اين ميزان همواره بايد مدنظر کشورهاي عضو و سياست گذار نيز بوده باشد و اين خود مسلماً يکي از دلايل تشکيل رکن حل اختلافات در اين سازمان بوده است چراکه در مذاکرات دور اروگوئه اين حلقه مفقود مانده بود و با بررسيهاي صورت گرفته و شوراهاي بعدي اين رکن به سازمان اضافه شد زيرا شيوه هاي معمول حل اختلاف که مسائل سياسي در آن بسيار نقش تعيين کننده اي دارند نميتوانستند محل مناسبي براي دادخواهي کشورهاي کمتر توسعه يافته باشند فلذا درمجموع در راستاي اهداف سازمان تجارت جهاني و نهايتاً هدف اصلي که تحقق عدالت اقتصادي باشد داراي ريسک هاي بالايي محسوب ميشد.