چکیده:
برنامههای دوم و سوم و چهارم استخراج شده است.نتایج حاصل از بکارگیری روش کنترل بینه حاکی از این واقعیت است که برخی از اهداف درنظر گرفته شده در برنامهها بعضا در تعارض بوده و قابل دسترس نیستند.در این ارتباط سناریوهای مختلفی برای آنالیز حساسیت اهداف از پیش تعیین شده نسبت به مقادیر متغیرهای سیاسی طراحی شده است.مطالعه حاضر نتایج مهم دیگری نیز داشته است.به عنوان مثال:بنا به تحقیق انجام شده اتخاذ نرخ ثابت برای عرضه پول سازگاری بیشتر با مسیرهای بهینه طراحی شده دارد.هدف اصلی از نگارش مقاله حاضر طراحی مسیرهای بهینه برای متغیرهای کنترل(سیاسی) و حالت1(درونزا)اقتصاد ایران طی برنامههای مختلف توسعه است.بدی منظور با بکارگیری مدل اقتصادسنجی کلان ایران درنظریه کنترل بهینه2مقادیر متغیرهای مزبور طی سالهای مختلف
خلاصه ماشینی:
"سیاستگذاری و ارزیابی دوره(9731-4731)) با بررسی نتایج حاصل از کنترل بهینه میتوان به این نتیجه رسید که اگر سیاستگذار قصد داشته باشد متغیرهای کنترل را مانند متغیرهای حالت به مقادیر مطلوبشان هدایت کند (بهینهء 1)در این صورت با داشتن سرمایهگذاری دولت و عرضهء اسمی پول تقریبا برابر با اهداف سیاستگذار و یا کمی و بالاتر و نرخهای سود سپردههای مدتدار بانکی بیشتر-که در پایان دورهء برنامهریزی به مقادیر مطلوب نزدیکتر میگردند-و همچنین با هزینههای مصرفی دولتی و اعتبارات بانکی به بخش خصوصی پایینتر از اهداف برنامه،میتوان به اهداف مورد نظر سیاستگذار در مورد متغیرهای درآمد قابل تصرف،مصرف بخش خصوصی،مغایرت آماری،شاخص بهای کالاها و خدمات مصرفی و تولید ناخالص داخلی دست یافت.
با توجه به اینکه در کنترل بهینه درپی تعیین روند زمانی متغیرهای سیاستگذاری هستیم،که میتواند مقادیر متغیرهای عمدهء اقتصاد کلان،در طول دوره برنامهریزی را تا سرحد امکان به اهداف تعیین شده نزدیک کند-البته ممکن است گاه این اهداف متناقض یکدیگر نیز باشند- میتوان بیان کرد که اهداف درنظر گرفته شده برای بعضی از متغیرها قابل دسترس نبوده یا برای دسترسی به آن اهداف هزینههای بسیار بالایی را تحمل کرد؛برای مثال در مورد بیکاری،رسیدن به هدف مطلوب غیرممکن است،حتی برای نزدیک شدن به میزان مطلوب باید تورم بسیار بالایی را تجربه کرد.
نتایج نشان میدهند باتوجه به اینکه در این آزمایش اعمال سیاستهای اقتصادی با پدیده بیثباتی ابزاری همراه است؛یعنی تحقق اهداف اقتصاد کلان مستلزم تغییرات قابل توجه در ابزارهای سیاستهای اقتصادی یا متغیرهای کنترل است،اما دستیابی به مقادیر مطلوب بعضی از متغیرهای هدف از قبیل شاخص بهای کالاها و خدمات مصرفی و نیز سرمایهگذاری بخش خصوصی کاملا امکانپذیر شده است و همچنین میتوان به سطوح بالاتری از مقادیر متغیرهای واردت کالاها و خدمات،تقاضای نیروی کار، صادرات غیرنفتی نسبت به سه آزمایش قبلی و البته پایینتر از مقادیر مطلوب دست یافت."