چکیده:
پایداری اجتماعی جهت پاسخ به مشکلات و معضلات اجتماعی شهرها و بهعنوان بعدی کارا در رسیدن به توسعه پایدار شهری، گفتمانی است که در دو دهه اخیر بسیار موردتوجه و استقبال محققین شهری قرارگرفته و پژوهشگران با ابعاد مختلف محیط ساختهشده شهری به آن نگریسته اند. مسئله پایداری اجتماعی، محیط ساختهشده، دموکراسی، ایدئولوژی، مشارکت.ای که حائز اهمیت است فقدان یک پژوهش جامع و نظاماند در حوزه محیط های ساختهشده شهر، سیاستها و برنامه های شهری است. ازاینرو، هدف از این پژوهش یک مرور فراترکیب از منابع منتخب جهت روشن شدن ابعاد پایداری اجتماعی در این حوزه ها است. جهت رسیدن به این هدف، با کدگذاری داده ها و استفاده از نرم افزار MAXQDA، چهار مقوله شکل شهر، سیاست ها و برنامه ها، ابعاد و ویژگی ها و زمینه های اصلی پایداری اجتماعی را شناسایی کرده است. با درک و تبیین مقوله های بیانشده، نتیجه مطالعات در یک چارچوب پایداری اجتماعی، شامل مفهومسازی، سیاستگذاری و اقدام در محیطساخته شده شهری ارائه میگردد. این ابعاد هرکدام در ترکیبی فراتر با یکدیگر، وارد گفتمان های دموکراسی محور، مشارکت محور و ایدئولوژی محور می شوند. با درک عمیق از نتایج، زمینه ای برای مطالعات آینده فراهم میشود تا بتوانند مطالعات بیشتری در هریک از گفتمان های مطرحشده و تلاش برای پیوند مؤثرتر آنها با پایداری اجتماعی انجام دهند.
Social sustainability to respond to the cities’ social problems and issues and as an efficient dimension in achieving sustainable urban development is a discourse that urban researchers have highly regarded in the last two decades, and researchers have looked at it with different dimensions of the urban built environment. The critical issue is the lack of comprehensive and systematic research in urban built environments, policies and plans. Therefore, the purpose of this study is a meta-synthesis review of selected sources to clarify the dimensions of social sustainability in these areas. Four categories of urban form, policies and plans, dimensions and features and the main areas of social sustainability have been identified by data coding using the MAXQDA software to achieve this goal. By understanding and explaining the stated categories, the results of the studies are presented in a framework of social sustainability, including conceptualization, policy-making and action in the urban built environment. Each dimension enters democracy-based, participation-based, and ideology-based discourses in a more remarkable synthesis. A deep understanding of the results provides a basis for future studies to conduct further studies in each proposed discourse and link them more effectively to social sustainability.
خلاصه ماشینی:
جهت رسيدن به اين هدف ، با کدگذاري داده ها و استفاده از نرم افزار MAXQDA، چهار مقوله شکل شهر، سياست ها و برنامه ها، ابعاد و ويژگيها و زمينه هاي اصلي پايداري اجتماعي را شناسايي کرده است .
ir مقدمه ايده پايداري و توسعه پايدار در اواخر دهه ١٩٦٠ و اوايل دهه ١٩٧٠ به عنوان واکنشي در برابر چالش هاي روبه رشد محيطي، اقتصادي و اجتماعي در سراسر جهان با يک چارچوب نظري از سه بعد محيط زيست ، اقتصادي و اجتماعي بيان شده ( ,Connelly ;٢٠١٨ ,Kohon ٢٠١٣ ,Opp, Saunders ;٢٠٠٧) که بعد اجتماعي به لحاظ زماني ديرتر به اين چارچوب الحاق گرديده (١ :٢٠١٧ ,Eizenberg, Jabareen) و کمتر توسعه يافته است ( Yoo, Lee Boström, 2012; 2016; Woodcraft, 2012; Ročak, Hospers, Reverda, 2016; ٢٠٠٩ ,Dillard, Dujon, King).
به طورکلي ، عليرغم توجه اخير به ابعاد اجتماعي، پايداري اجتماعي همچنان تحت نظريه پردازي ميباشد و کمتر موردبحث در محيط هاي ساخته شهري قرار گرفته است ( ;٢٠١٢ ,mBostro ;٢٠١١ ,Weingaertner, Moberg ٢٠١٩ ,Shirazi, Keivani).
براي مقوله هاي ديگر سياست ها و برنامه ها، ويژگيها و عوامل زمينه اي و ابعاد پايداري اجتماعي اين امر قابل بيان است .
در اين ميان ، فضاهاي سبز و منظر شهري نيز براي پايداري اجتماعي مهم است زيرا آن ها از سلامت فيزيکي، رواني و اجتماعي حمايت ميکنند و آسايش شهري را افزايش ميدهند ( ;٢٠١٥ ,Gheorghita &Grigorovschi ;٢٠١٦ ,Yun &Jennings, Larson, ٢٠١٨ ,La Rosa et al).