چکیده:
Discrimination and xenophobia are threats to peace, and in many occasions have led to armed conflicts. Similarly the UN Special Rapporteur on Racism, Doudou Diène finds racism and xenophobia, rather than terrorism, as “the most serious threats to democracy”. On the other hand, international struggle against non-discrimination, fascism and xenophobia, along with protection of minorities, has been concentrated on the racial and national aspects of vulnerable people, rather than the religious ones. This policy seems no more adequate when as Abdelfattah Amor, the former UN Special Rapporteur on religious intolerance states that “there are borderline cases where racial and religious distinctions are far from clear cut. Abdelfattah Amor adds, “apart from any discrimination, the identity of many minorities, or even large groups of people, is defined by both racial and religious aspects. Hence, many instances of discrimination are aggravated by the effects of multiple identities.” Similarly Diène refers to “the centrality of the amalgamation of the factors of race, culture and religion in the post-9/11 ideological atmosphere of intolerance and polarization.”
تبعیض و بیگانه هراسی تهدیدی برای صلح است و در بسیاری از موارد منجر به درگیریهای مسلحانه شده است. همچنین گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد نژادپرستی، دودو داین، نژادپرستی و بیگانه هراسی را به جای تروریسم، «جدیترین تهدید برای دموکراسی» میداند. از سوی دیگر، مبارزه بینالمللی علیه عدم تبعیض، فاشیسم و بیگانههراسی، همراه با حمایت از اقلیتها، به جای جنبه مذهبی، بر جنبههای نژادی و ملی افراد اسیبپذیر متمرکز شده است. این سیاست زمانی که عبدالفتاح امور، گزارشگر ویژه سابق سازمان ملل در مورد عدم تساهل مذهبی اظهار میدارد که «مواردی مرزی وجود دارد که در ان تمایزات نژادی و مذهبی کاملا واضح نیست»، دقیق و درست به نظر نمیرسد. عبدالفتاح امور میافزاید: «بهجز هرگونه تبعیض، هویت بسیاری از اقلیتها یا حتی گروههای بزرگی از مردم با هر دو جنبه نژادی و مذهبی تعریف میشود. از این رو، بسیاری از موارد تبعیض با تاثیرات هویتهای چندگانه تشدید میشود.» همچنین، داین به «محوریت تلفیق عوامل نژاد، فرهنگ و مذهب در فضای ایديولوژیک نابردباری و قطبیسازی پس از 11 سپتامبر» اشاره میکند. به گفته وی، این فضا «به نفع برانگیختن نفرت نژادی و مذهبی است... [و] با جنجالهایی مانند کاریکاتورهای پیامبر اسلام که توسط روزنامه Jyllands-Posten در دانمارک منتشر شده است، نشان داده میشود». بحث اصلی مقاله در مورد اهداف مشابه اسناد حقوق بشر نژاد محور مانند کنوانسیون CERD، کنوانسیون اپارتاید و کنوانسیون نسل کشی از یک سو و اسناد دین محور مانند اعلامیه حذف همه اشکال عدم تحمل بر اساس مذهب یا اعتقاد، از سوی دیگر، خواهد بود. این تحقیق حاکی از ان است که در حالی که هدف اصلی این اسناد حفاظت از همه افراد اسیب پذیر از جمله برخی افراد به دلیل نژاد یا قومیت و حذف برخی دیگر به دلیل مذهب است با هدف این اسناد همخوانی ندارد و خود تبعیض امیز است. برای حمایت از این استدلال، میتوان مقایسه دیگری بین اهدف بندهای محدود کننده در ماده 19 (2) میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی و ماده (10) 2 کنواسیون اروپایی حقوق بشر از یک سو و بند 2 ماده 20 میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی و ماده 4 کنوانسیون منع هر گونه تبعیض، انجام داد. در حالی که اهداف بندهای محدود کننده در دسته اول مواردی مانند سیاست عمومی یا حقوق دیگران است، هدف اصلی مفاد مواد دسته دوم حمایت از «دیگران» اسیبپذیر است که مشابه هدف کلیه اسناد بینالمللی و منطقهای در این زمینه است. حمایت از اقشار اسیب پذیر، که برای ان باید اقدامات مثبتی انجام شود. برای حفاظت از امنیت و صلح، و در این راستا برای رفع کمبود مبانی قانونی مبارزه با بیگانههراسی و شامل کردن همه «دیگران» تحت حمایت مبارزه ضد تبعیض، ضد نژادپرستی و ضد بیگانههراسی، این مقاله پیشنهاد میکند که مفهوم قومیت مذهبی باید در صورت لزوم با عنصر صرفا قومی (نژادی) یا مذهبی جایگزین شود.