چکیده:
استیلاد بهخودیخود از حقوق مشترک زوجین در نهاد خانواده و از جمله اغراض شارع مقدس در تشکیل نهاد خانواده است. تحدید و کاهش نسل، نشانه انصراف زوجین از استیفای حقوق طبیعیشان بوده و جامعه دینی را با بحران اقتصادی، نظامی و فرهنگی مواجه میکند. تحقیق حاضر بدون اشاره به آسیبشناسی پدیده تحدید نسل، امکانات و ظرفیتهای فرهنگی و الزامات ناشی از فقه فرهنگ برای حل این پدیده را بررسی میکند. با استفاده از روش تحقیق توصیفی و ابزار مطالعه کتابخانهای در منابع و آرای فقهی، نهادهای حکومتی و فرهنگی باید باورهای فردی و جمعی را بهسمت اولویت فرزندآوری و رفع موانع در این زمینه سوق داده و شرایط اقتصادی، معیشتی و فرهنگی برای ان فراهم کنند. فرهنگسازی و باورپذیری نسبت به اولویت فرزندآوری میتواند شرط ضمنی و عرفی در برابر اقدامات عقیمسازی و سیره معاصر عدم استیلاد باشد و ضمانت اجرای بنیادین دینی-اجتماعی برای تکثیر نسل را ایجاد کند.
خلاصه ماشینی:
تحقيق ح-اضر ب-دون اش-اره ب-ه آسيب شناسي پديده تحديد نسل ، امکانات و ظ رفيت هاي فرهنگي و الزامات ناشي از فقه فرهنگ براي حل اين پديده را بررسي ميکند.
فرهنگ سازي و باورپذيري نسبت به اولويت فرزندآوري ميتواند شرط ضمني و عرفي در برابر اقدامات عقيم سازي و سيره معاصر عدم استيلاد باشد و ضمانت اجراي بنيادين ديني-اجتماعي براي تکثير نسل را ايجاد کند.
در جلسه دوم از مباحث خارج فقه فرهنگ ايشان آمده است : »نسبت به اين گونه تکاليف، چهار مس-ئوليت داريم : مس-ئوليت اول : مس-ئوليت پرس-ش و جس-ت وجو؛ يعني انس-ان مکلف اس-ت که در مورد قضاياي اثرگذار در سرنوشت خود پرس وجو کند و ضرر حاصل از ندانستن مشمول ذم العقلاست و در مقابل وجوب النظر بداهت عقلي دارد.
براي تبيين ش-رط ض-مني عرفي بودن استيلاد ميتوان به ادله زير استناد کرد: حرمت عزل : هرچند نزد شش فقيه بزرگ در هفت کتاب فقهي، حرمت عزل مقيد به عدم اجازه زوجه ش-ده اس-ت (شيخ مفيد، ١٤١٠، ص ٥١٦؛ کيدري، بيتا، ص ٤٣١؛ ابن حمزه ، ١٤٠٨، ص ٣١٤؛ طوسي، ١٣٨٧، ٢٦٧/٤؛ طوسي، ١٤٠٧، ٣٥٩/٤؛ فاضل مقداد، بيتا، ٢٤/٣)، ولي برخي فقها در بررسي حکم عزل ميفرمايد: »حکمت نکاح ، استيلاد است و چون عزل کردن با اين حکمت در تناقض است و باعث تضييع نسل ميشود، جايز نيست « (نجفي، ١٤٠٤، ١١١/٢٩).